
มีโอกาสไปเยี่ยมสถานที่เคยกินนอนตลอด6ปีที่เรียนจังหวัดพัทลุง มีภาพถ่ายเก็บไว้เป็นที่ระลึก เพื่อนึกถึงความหลัง ณ สถานแห่งนี้ วัดสมสมัย ตำบลตำนาน อำเภอเมือง พัทลุง (สมสมัยเท็มเปิ้ล)

หอระฆังซึ่งเอนเอียงน่าสงสารพอสมควร แสดงถึงความรุ่งเรืองในอดีตหายไปมากมายครับ เพื่อนผองน้องพี่

ต้นขามและแท็งค์น้ำทีเราเคยดื่มเคยกินตลอด 6ปี ณ สถานที่แห่งนี้

ห้องน้ำหันหวงแหนของตาหลวงที่ชาวสิงคโปร์มาทอดฐินราวปี 2525
ตาหลวงล็อคประตูเว้นไว้ห้องเดียวคือห้องซ้ายมือสุด
///ปัจจุบันไม่เหลือสภาพอันเก่าแก่อยู่เลยครับ เพื่อนๆเหอ///

สภาพของกุฎิที่เราแย่งกันยึดเป็นเจ้าของเมื่อมีผู้เดินทางออกจากสถานที่แห่งนี้
**ปัจจุบันไร้ร่องรอยอย่าว่าแต่ที่นอนเลย***ที่ยืนยังไม่มีครับพี่น้อง***

โรงอาหารในอดีต---------ไม่มีความทรงจำเหลืออยู่เลยครับ
รกร้าง-------ว่างเปล่ามีแต่ปลวกกินเต็มไปหมด
ผมเดินตรวจสภาพแทบที่จะหมดอาลัย ----ไม่อยากเดินให้ทั่วเลยครับ
ทำใจไม่ได้-----------นี่แหละครับความรุ่งเรืองราวฟ้า**และดิน**จริงๆ
หลวงพ่อพระหนัก---ที่พวกเราบูชายังคงมีสภาพสมบูรณ์มากที่สุด

ปัจจุบัน ตาหลวงขำดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาส มีพระรูปเดียวคือตาหลวงขำครับ
*****เราเคยภูมิใจดังคำกลอนที่กล่าวว่า****
แกงวัวแกงควายวัดไพ
เรียนวินัยท่าแค
นั่งแชไทรห้อย
เรียบร้อยควนอินทร์นิมิตร
ขี้ชิดควนปรง
เรียนคงเขาอ้อ
หาหมอนางลาด
มหาชาติท่ามิหรำ
เรียนนักธรรมประดู่หอม
เรียนขอมวัดโคก
ขี้โรควัดไพ
เจ้าชู้วัดสมสมัย
ขี้ไก่ทุ่งลาน
**************************************************************
(สิ่งที่พวกเราภูมิใจในอดีตไม่มีอีกแล้วเพื่อนเหอ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น