15 มิถุนายน 2553

จดหมายถึงเณรหลำ ฉบับที่หนึ่ง

เรียน เพื่อนที่เคารพครับ (ข้อมูล เวลา 19.44 น. วันที่ 3 มิถุนายน 2553)
นับเป็นเพลาหลายdays (เติม S บ่งบอกถึงว่าหลายวัน) แล้วที่ไม่ได้เขียน จม.letter ถึงเพื่อนๆให้รำคาญหัวใจ แต่คิดว่าเมื่อมีโอกาสและโอกาสนั้นเปิดเค็มจะเขียนถึงเพื่อนๆทันทีครับ ก็คิดเสมอว่าดีหรือปล่าวกับการเสียเวลาในการพิมพ์ดีดถึงเพื่อนๆ ในเมื่อชีวิตของมนุษย์ปุถุชนอย่างเราก็มีภารกิจให้ปฏิบัติตั้งมากมาย เช่น ตอนนี้หลายคนกะกำลังเดินทางกลับบ้าน บางคนกะยุ่งกับการบ้านลูก บางคนกะถ้าผัว (รอสามี) บางคนกะไปเยี่ยมพ่อตาแม่ยายที่กำลังไข้ บางคนกะรินสุรา ไม่หลบจากที่ทำงานที บางคนกะกำลังไปทำงาน บางคนกะกำลังกินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตา พ่อแม่ลูก บางคนกะกินข้าวกล่องโฟมเพราะอยู่แต่สวน (BUT GARDEN) และอีกหลายๆภารกิจบ่งบอกถึง ความแตกต่างในภารกิจ ที่มนุษย์โลกนี้พึงจะมีในการกระทำเพื่อการดำรงอยู่ของชีวิตในแต่ละDAY
กะคำนำคล้ายกับโลกนี้คือละครเลยน่ะเพื่อนน่ะ นู้คนข้างบ้านมาชวนแล้วเล่าว่าคืนนี้ไปเยี่ยมคนปร้าตกข้างบ้านแกไม่สบายนอนโรงพยาบาล บ่งบอกถึงความเป็นไปของชีวิตที่เมื่อเวลาผ่านไปย่างเข้าวัย 40 อย่างเหวอเรา หลายเรื่องกะคงหายไปบ้างน่ะเพื่อนน่ะ นู้แลกหัวเช้าเจอคนรู้จักอายุสามสิบต้นๆกะเป็นมะเร็งเสียแล้ว เออ....แล้วชีวิตจะเป็นอย่างไรกันใช่มั๊ยเพื่อน มีอะไรจะทำก็แขบทำเสียเลย เค็มคิดว่ามันจะเศร้าไปเหลยม๊ายกับการดำเนินชีวิตในภายภาคหน้า มันคงไม่เศร้ามากมายเหมือนละครไทรโศกน่ะเพื่อนน่ะ
ย่อหน้าที่สามกะผ่านไปสักเดียวแล้ว คงมีประเด็นมานำเสนอเพื่อนๆแล้วแต่ใครจะคอมเมนต์มาว่าปรือน่ะครับน่ะ
ประเด็นแรก หากใครมีความสัมพันธ์ระหว่างกลุ่มในระหว่างเพื่อนโปรดกรุณานำเสนอมาบ้าง เป็นโรปถ่ายกะได้ เล่าให้ฟังกะได้ หรือโทรมาบอกเค็มเบอร์นี้กะได้ 0864783356 เค็มโทรหลบทุกเบอร์ (สัญญาด้วยเกียรติของลูกเสือสำรอง ตำแหน่ง รองหัวหน้าหมู่ลูกเสือ) อภินันทนาการจาก กสท.(การสื่อสารแห่งประเทศไทย) เหมาจ่ายรายเดือน โทรได้ทั้งวัน จ่ายเท่าเดิม ฮา...............................................................อยากเห็นหน้าโรปที่หัวหน้าภพเราเอามาโชว์ไม่โร้ใครไปว่าไหรมั๊น สูนไปเลยสูนไม่สูนเปล่า เพื่อนเอาเอ็นไปกัน อ่านว่า สูนเอ็น ไอ้เหลี้ยมช่วยแปลทีว่าคำว่า สูนเอ็น แปลว่าปรือ เพื่อนหลายคนรอยู่..............ด้วยใจอันระทึกน่ะว่า......เพื่อนอยู่ไส........ไอ้ภาสเสิบอยู่ตั้งนานหวางอีหาเพื่อนพบ แต่วาเห็นไอ้ภาสแหลงเรื่องคนเคยรัก รักเคย (กูอ่านแล้ว แปลไม่โถก ) นี้กะเห็นแหลงเล็บขบเล่า แปลว่าอย่าหลาวๆ พันนั้นม๊ายไอ้เปีย ไม่โร้มันหมายถึงไอ้ไหร ว่าอีอาศัย ท่าน ว.2 (ว.8) ท่านจคุรงค์ จันทรมณี มาอธิบายในคำพูดของมัน เห็นว่าเพื่อนไปโผล่ ใน Facebook เค็มกะแวะไปแลแล้วเวียนหัวทำไม่โถก มันเปิดเผยหมดเลยหรือเฉพาะกลุ่ม เค็มบัดสีทำไม่เป็น เดียวโพสก์ภาพ พักพวกยืนเยี่ยวเสาไฟฟ้า ไปร่วมกับสมาคมขับไล่นักการเมืองแห่งประเทศไทย รัฐบาลไทยอีเอาภาพกูยืนเยี่ยวไปออกหมายจับ ยุ่งตายโหง หวางนี้กะเลย เหม็งไว้ก่อน (เหม็ง แปลว่าจดๆจ้องๆ)
ประเด็นที่สอง การเรียกเช่อเพื่อนหรือคำนำหน้านาม เค็มไม่บายใจเลย เอาพันนี้ม๊าย ถ้าหากใครไม่ให้เรียกเช่อหรือฟังแล้วไม่บายใจกะให้บอกมาเลยน่ะ (หรือโทรมาด่ากะได้) ข้อตกลงเอาพันนี้น่ะ
1 เช่อเค็มให้เรียกว่า ไอ้เค็ม...........(ไม่มีคำน้ำหน้าและเติมหลัง) เค็มจะอนุญาตให้ไอ้เชษฐ์ สุดา คนเดียวเท่านั้นมันเรียกว่า เค็ม (เฉยๆ) เพราะมันเรียกมานานแล้ว ตั้งแต่สมัยบ่าวๆ คนเอินไม่อนุญาต..........เรียกนอกเหนือจากนี้ โกรธครับ เราเป็นเพื่อนกันมานานแล้ว ก็มีหลายคนที่มีปัญหาในการสื่อสาร กะไอ้น้อง (วาริน)เห็นว่าบางทีให้ลูกสาวอ่าน กะคงเป็นปัญหาหิดหนึ่งน่ะ (แต่เมื่ออายุต่ำกว่า 18 ผู้ปกครองโปรดใช้ดุลยพินิจ....ฮาว่าอีอ่านเอง หรืออีให้ใครอ่าน.................................................. )
2 เพื่อให้หลุดกันเค็มขออนุญาตเรียกเช่อเพื่อนทุกคนว่า ไอ้....................หมดเลยพันปรือมั๊งครับ (ใครหวิบมั๊ง)
ประเด็นทีสาม เค็มไม่บายใจเท่าที่ควรกลัวเพื่อนๆอีสูนไปหมดเล่า แต่กะอย่างที่บอกเค็มอยากให้เราสื่อสารกันบ่อยๆ มีเพื่อนดีหวามีหนี้ครับ ประเด็นที่สามนี้จะมีประเด็นกินเหล้าเล่าความหลัง ซึ่งความหลังบางทีมันกะดี บางทีมันกะไม่ดี จริงแล้วมนุษย์ทุกคนกะมีความหลังมากมายก่ายกอง เล่าสามวันไม่หมด เอาพันนี้ม๊ายเรานึกแต่บรรยากาศดีๆ แหลงให้หลกอย่างเดียวพอ แหลงแล้วให้มันบายใจ ใครไปที่ไหนแล้วบายใจ เอากันเลย ถ้าแหลงแล้วไม่บายใจ อย่าแหลงดีหวาหรือว่าปรือ แต่เค็มว่าถ้าแหลงแล้วตัวเองบายใจกะสามารถกระทำได้น่ะ แต่เพื่อนไม่บายใจกะไม่ปรือ ช่างหัวมัน ( machanics head it แปลว่าช่าง หัว มัน) เช่น แต่เดียวใจ เมียเค็มโทรมาบอกว่าไอ้ทักษ์ (ทองชุม) มันไปเยี่ยมเมียเค็มที่ที่ทำงาน มันเข้าไปกินกาแฟ เนื่องจากติดภารกิจแถวหลาดควนขนุน พัทลุง มันก้อถามสารทุกข์ สุขดิบ พอเป็นกะสัย แต่เมียเค็มคอมเมนต์มาหิดว่า พิทักษ์ (เมียเรียก) เพื่อนพี่เชษฐ์ (เมียเค็มเรียกบ่าวเค็มว่า พี่เชษฐ์ทุกคำ ไม่มีใครกล้าเรียกว่าไอ้เค็มหรอกมีแต่เหวอสูนี้แหละ.......................ฮา) พี่เค้าไม่เจอหลายเดือน หน้าตาเปลี่ยนไปเยอะ เค็มกะเลยถามเมียตรงๆ ว่าไอ้ทักษ์มันเริ่มหัวล้าน...ช่ายม๊าย.......เมียกะไม่กล้าพูด ตัวอย่างนี้คนพูดคือไอ้เค็ม ไอ้ทักษ์ฟังแล้วคงโกรธ แต่เค็มว่ามันแล้ว มันกะว่าเค็มกลับว่ามึงกะหัวหอกหมดแล้ว เรื่องนี้กะจบเพราะหัวหอกและหัวล้านเป็นเรื่องจริงทั้งสองอย่าง ฮา........................................ไอ้นี้เค็มว่าแหลงได้ เพราะมันว่าเค็ม เค็มกะว่ามัน ยังเรื่องหนึ่งเหลย วันก่อนไอ้ทักษ์ มันฟันต้นไม้ริมหลังคา แล้วต้นไม้หักใส่บ้าน เมียรบ หกวันครึ่ง เรื่องพันนี้กะไม่เสียหายเท่าใด น่าจะแหลงได้ เพื่อเป็นอุทาหรณ์ ให้แก่เราซึ่งเป็นเรื่องผัวๆ แล้วกะเรื่องที่หยบเมีย แล้วเราบายใจกะบอกกันมั๊งกะได้ (เป็นกรณีศึกษา) นี้แหละเรื่องพันนี้แหละ ส่งมาให้อ่านกันมั๊ง เรื่องเอินๆ เช่น การกระชับพื้นที่และขอคืนพื้นที่เมื่อกลางดึกของคืนประกาศเคอร์ฟิว ที่บ้านไอ้น้อง(วาริน) เรื่องความหลังต่างๆกะเล่าได้น่าฟังดีออก เค็มฟังไอ้ภาเล่าแล้ว คล้ายกับหนังเรื่องยาว เทียบเคียงได้กับเรื่อง ดาวพระศุกร์ เพราะหากเราเล่าเรื่องความหลัง มันกะคล้ายกับชีวิตคือละคร น้ำเน่าซะไม่มี รักกัน (ดูดดื่ม) ตอนหลังกะคงไม่ผิดกติกาแต่อย่างใด เราว่าน่ายินดีครับ และยิ้มตอนหลังได้อย่างน่าประทับใจ เค็มเองฟังไอ้น้องทางอีเมล์แล้ว แต่บรรยากาศถ่ายทอดสด.......บรรยายสรุปโดยไอ้ภาและไอ้ภาส (สองคนนี้กะพึ่งรู้ว่าเช่อมันคล้าย สงสัยเป็นพี่กับน้อง)ฟังแล้วเหมือนคนอักหักที่ฟังได้ทุกเพลง แม้กระทั่งเพลงชาติ เห็นว่าไอ้เชษฐ์ ตุงตืนเซ่อกัน (ตุงตืนเซ่อ คือ อากัปกริยาของคนที่แสดงถึงศักยภาพว่าตัวเองสามารถเอาหัวลงพื้นและเอาตีนชี้ฟ้า นับกันว่าทำได้นานแค่ไหน ดายของพอสมควร คืนนั้นไอ้ภาไม่บอกว่า ไอ้เชษฐ์ทำได้นานเท่าใด จริงแล้วการทดสอง มันต้องมีทั้งก่อนและหลัง อาการเมาว่ะ ภาษาอังกฤษ เค้าเรียกไอ้ไหรแล้ว...............เทสก์ๆ นี้แหละ บ่าวจำไม่ได้แล้ว
ประเด็นที่เส อันว่าเรื่องราวเหวอเรารุ่น 5 เค็มค่อนข้างดีใจและบายใจอย่างแรง นี้นายหัวไอ้ชาญ เวลาไปต่างประเทศส่งภาพมาให้แลกันมั๊ง เค็มตัดต่อเอาไปโม้เพื่อน ดีหวาแลแต่น้องอั๊มของไอ้ตรัน หยับเบื่อแล้วว่ะ นายหัวไอ้ชาญ เห็นเข้ามาสมัครเป็นสมาชิก ชมรมฯกระดานข่าวอิเล็กทรอนิกส์เมืองลุง คนล่าสุด และดีใจว่ะที่เหวอสู้ มีการติดต่อสื่อสาร (อินฟอมูชั่น ภาษาอังกฤษเขียนไม่โถก) โดยเฉพาะภาพกิจกรรมภาคบันเทิง ของประธานหยอย ไอ้แขก ไอ้โอเล่ ไอ้มาศ บ่าวติ (แต่เค็มเรียกอีกเช่อ..........ยังไม่ขออนุญาตที ออกอากาศไม่ได้ ) เหวอสู้ยังหนุกกันเหลยเหมือนเดิม สุดยอดเพื่อน ไอ้ยุทธกะใช้ได้ อีเมล์ติดต่อมาตลอดเวลา บ่าวเสรี ชาวสุราษฎร์ธานีกะเว๊บมาบ่อยๆ ยินดีเพื่อนที่เข้ามาทักทาย บ่าวเมธกะมามิขาดสาย (ไม่โร้แค่เขาใหญ่ม๊าย เห็นเขารบกันเรื่องการทำหนนสายขึ้นเขาใหญ่) เรายังมีภารกิจอีกมากมาย และคงมีการระดมในหลายๆอย่างเพื่อประโยชน์สุดของเราในฐานะพลเมืองของประเทศไทยว่ะ แม้กระทั่งสาวสมมุ่ง กะมาทักทายแจ้งเพื่อนเพื่อทราบในหลายประเด็นแล้ว เค็มเคยมีโอกาส โอกาสเค็มมีบ่อย มีญาติผู้ใหญ่ท่านหนึ่ง (แกกะอยู่นานแล้วแต่ไม่ได้เป็นกำหนัน )แกบอกว่าการคบหาระหว่างเพื่อนฝูง เมื่อช่วงเข้าวัยย่างเข้า 50 หวาๆไม่สามารถแหลงกันโถกได้และเสียเวลาเมื่อมีการเลี้ยงรุ่นจะแหลงกันไม่โถก ไม่หนุกหนานเลย เพราะเราไม่มีการเรียนรู้ซึ่งกันและกัน คือไม่มีความต่อเนื่อง เพื่อนลองแลเมื่อมีกิจกรรมที่แท้จริง หากเราไม่สื่อสารกันก่อน เราจะแหลงกันไม่โถก บรรยากาศการสื่อสารอยากให้ยังคงมีอยู่ตลอดไป ไอ้ต้น (พลภูมิ) มันกะถามหาว่าไตรเงียบจัง มาถึงนี้เพื่อนคงเซ็งแล้ว วันนี้เอาเท่าประเด็นที่เส พอก่อนนะเพื่อนนะ นักฆ่าขนตางอน มาแล้ว เค็มยังไม่โร้ทีว่าใครคือ นักฆ่าขนตางอน คนนั้น เห็นแต่หมูกกับปาก พระเอก...หนังไทยเบร้อตามเคย (นางเอกหนังไทยมีเคย พระเอกถึงโม่) โส้ตัวโกงไม่ได้จับนางเอกได้ข่มขืนทุกที ถ้าม๊ายตำรวจ(หมวดศักดิ์) กะเสร็จโจร (ตามเคย) ฮา.................(ชาติ.......เบร้อจริงไอ้เค็ม)

หยบมาเขียนสักทีค่อนเล่าเมื่อมีเวลา
Bye………….เค็ม