On busy friends. Electronics to people. Phatthalung Technical College

ยุ่งงานหลายอย่าง หวางนี้ หากท่านผู้ใดติดตามอยู่ กะ เข้าพบกับผมได้ทางนี้ครับ ในฐานะนายทะเบียน ชมรมอิเล็กทรอนิกส์ วิทยาลัยเทคนิคพัทลุง อันรุ่งเรืองของเรา สวัสดีครับ คลิ๊ก......http://www.elecptl.com/index.html

น้ำบ้านผมครับ

น้ำตกโตนแพรทอง เมืองลุง
http://www.youtube.com/watch?v=tkB2mzfZzjU

ยูทูป ยูทูป

วันลอยกระทง ออน ยูทูป คลิ๊ก ที่นี่ ครับ http://www.youtube.com/user/25072513chet?feature=mhum

อันว่าด้วย ตระกูล คงดำ

ตั้งใจจะเขียนเรื่องนี้มานานมากแล้ว แต่ไม่เคยเขียนสำเร็จสักที เอาหละจะเริ่มเท่งตุงแล้วพี่น้อง

เอาเท่านี้ก่อนพี่น้องเหอ ออกปรายหน้าบทก่อนครับ..................................................

ทวีมีชัย....................ชโย

หย๊องๆหยบๆ................มาทางนี้ครับ.......กะมาแล้วกะปูสาดกันเล่าน่ะพี่น้องน่ะ ข้าพเจ้าอันมีนามกรตามท้องเรื่องว่า นายเค็มกะมีนิยายมาเล่าให้ฟังน่ะครับ ......วันนี้กะกำลังนึกคิดเรื่องราวต่างๆและไม่แน่ใจทีว่าอีตั้งเช่อเรื่องไหรดี เช่น
น้ำท่วม
กงหลา
ต้นไม้พรวก
เมิด (ไม่ใช่ดำหมี)
พุงกาง
แม่ยาย
เมีย
กูและภพ
ครับข้างบนนี้นั้น วันนี้สามารถตั้งเช่อเรื่องได้เพ้น กะแจ้งเพื่อทราบครับ สำหรับประเด็นแรกกะมีเรื่องราวที่กำลังดังหวางนี้ ประเด็นน้ำท่วม กะแปลเป็นใจความได้ว่า เพื่อนเราหลายคนกะต่อสู้กับภัยธรรมชาติ ที่เรียกว่า น้ำท่วมครับ หลังจากที่ประเมินด้วยสายตาและข้อมูลที่เพื่อนแจ้งมานั้น เพื่อนเรานามณัฎฐวัฒน์ (สันติ) ทองคณารักษ์ น่าจะมีข้อมูลค่อนข้างมาก ในการบรรยายภาพน้ำท่วมที่เลวร้ายสุดๆในเมืองหาดใหญ่ ไทยแลนด์บ้านเรา เค็มพบข้อมูลทาง หน้าหนังสือ (facebook) ของเพื่อนติแล้ว น้ำท่วมเทียมหัวเสาเริอน(แปลว่า บ้าน คือเขียนให้มันยากเข้าไว้) หลายจุดกะเลวร้ายจริงๆ เพื่อนประธานหยอยแจ้งว่า พักพวกทีมงานเมืองหาดใหญ่ หลายคนติดต่อได้ แต่ยังเป็นห่วงเพื่อนชัช ชัชวาล ณ พัทลุง ยังไม่รับทราบพันปรือมั๊ง เพื่อนแขกกะโอเค คนเอินกะโอเค และบริเวณเสแยกช่องโกที่เมืองลุงนั้น น้ำขึ้นถึงหัวเข่าเห็นว่าจะส่งมาให้แล ถ้า..อยู่เหงือกแห้งแล้ว ฮาๆๆๆๆ ......................ส่วนสายสงขลา ไม่ว่าเพื่อนภา ตามที่บอกกะเมิดหนึ่งคืน คืนหลังกะหวางเผิน ระหว่างคืนน้ำท่วมหาดใหญ่เค็มกะเพื่อนภาสกะถ่ายทอดเสียงทางโทรศัพท์กันหลอดคืนครับ (โทรศัพท์ใช้ได้เฉพาะcdma ของ cat เท่านั้น) เพื่อนขวัญ (ปิยพันธ์ ปานยิ่ง)กะไม่ติดต่อได้ รอหลังจากน้ำลดอีกราวสามเสวัน เพื่อนบอกไม่ปรือเค็มเหอ แต่หากเอาน้ำมารวมกันคงกินกันพุงกางครับพี่น้อง ไม่ต้องถึงกับรับถุงยังชีพ อันประกอบด้วย มาม่า 4 ห่อ น้ำมันพืชตรากุ๊ก 1 ขวด ข้าวสาร 1 กระสอบ ปลาป้อง 2 ป้อง น้ำยาซีม่า 1 ขวด และน้ำดื่มตามปริมาณที่ หวักมือเอาได้ ฯลฯ ซึ่งเค็มเองประสบเหตุมาพอสมควร จำเป็นมากน่ะครับสำหรับคนที่เนือยสุดๆไม่จำเป็นต้องรวยหรือจนแต่สิ่งเหล่านี้นั้นจำเป็นจริงๆ อันนี้โดยส่วนตัวเพื่อนบอกว่า มีเสบียงพร้อมแล้ว ไม่ต้องเป็นห่วง ชมรมอิเล็กฯไม่ต้องช่วยเหลือ เรื่องเอินกะเพื่อนเราปลอดภัยทุกคน เท่นี้........มาทางเมืองลุง คนเท่เดือดร้อนที่สุด ไม่เคยบอกแต่กะหยบบอกครับ นายหัวภาสครับ เมิดเกินสามคืน ไม่ใช่เมิดแบบดำหมีครับ แต่เมิดแบบดำปู้ปี้ตู๊ตี๊ เช่น ต้นไม้พรวกข้างบ้าน ข้างเริอนเต็มไปหมด แต่กะไม่ปรือทุกคนปลอดภัย แต่บรรยากาศเคมูไกในคืนนั้นสรุปว่า ได้ใจและรักเมียมากที่สุดกะตอนที่เมียดูแลลูก ดูแลแม่จีบ (นางจีบ ชูพูล) แม่นายหัวภาสของทีมงานเรา น่ากลัวมากครับ (ต่างจากบรรยากาศเคมูไกเท่ภูเก็ตเมื่อสิบสามปีก่อนจังเสียเหม็ด บรรยากาศคืนนั้นเฉลยแล้ววันนี้ มัธยมศึกษาปีที่ 1 แล้วครับ) เค็มถามแม่ยายแล้ว เมืองลุงคืนนั้น สามารถทำเป็นหนังเรื่องตะลุมพุก ภาค 2 ได้เลยเพื่อน แต่คืนนั้นเค็มกะไอ้ภาสกะไม่อยากเป็นพระเอกน่ะเพื่อน เป็นไอ้ตัวโกงดีหวา......บรรยายให้ละเอียดอยากให้เพื่อนภาส อธิบายเทิ่มเข้าไปน่ะเพื่อนน่ะ (ออ....เที่ยวสงสัยว่า ไตรเค็มถามแม่ยาย เมียเค็มหลับครับ......เตินอีกทีนึกว่าใครซัดเริอน เบื้องสูนไปเย่สิบแผ่น.) สำหรับเพื่อนทัก (พิทักษ์ ทองชุม) กะกลับจากยะลา ผ่านสงขลา ผ่านพัทลุง เพื่อนโทรมาบอกว่า เค็มผมปลอดภัยแล้ว บ้านกะยังโอเค ระหว่างทางเค็มประสานทีมงานให้ดูแลสมาชิกชมรมฯกัน ทีมงานในเทศบาลตำบลดอนทราย คือทีมงานรุ่นน้องอิเล็กฯเพื่อโชว์ความมาดถาน ไปถามแลรองฯได้น่ะเพื่อนน่ะ (มีโอกาสเค็กกะแค็กเสมอครับเพื่อน) ออ.....เท่เหลือกะเพื่อนเอียดโทรไปไม่ติดต่อได้ จนถึงบัดนี้ อัลโหล....เทสก์ ติดต่อกลับด้วยครับ เพื่อนตรันแจ้งมาร้านตุ๊กตา ที่หาดลำปำของแม่เพื่อนเรานามพิเชษฐ์ สุดาวรรณศักดิ์ กะได้รับผลกระทบพอสมควร ร้านหายไปเซกหนึ่งครับ ใด้เจ้าตัวเล่าอีกทีกะได้น่ะครับ ถ้าอยู่ครับ อีกเรื่อง........เพื่อนเนี่ยม ณ เมืองลุงไม่ส่งข่าวคาวไหรเลย ถนนสายสุรินทร์ ไม่เห็นมีใครตาย บ้านเลขที่ 18 เสียงว่า ตำบลคูหาสวรรค์กัน (เร้อจากไดอารีเพื่อน เค็มเลิกเสิบเท่อยู่เพื่อนนานแล้ว บายใจได้ครับ ใครมีไหรเท่าใดเลิกนานแล้วครับ สัญญาด้วยเกียรติของลูกเสือสำรอง อดีตรองนายหมู่ลูกเสือตอนเรียน ม. 1) ใครอีแจกไหรกะส่งไปตามเท่อยู่นี้ได้ครับ แต่คงบายใจได้ว่าเพื่อนคงปลอดภัย (ไข่ยังฉ๊อง) สงสัยงานคงยุ่งมากครับ อย่าว่าแต่องค์การโทรศัพท์เลย แลกแต่คืนแลโทรทัศน์ เห็นว่าระบบไฟฟ้าเมืองลุงอีกราวหนึ่งอาทิตย์จะครบทุกหมู่บ้าน แลโทรทัศน์ช่องหอยม่วง (ช่อง 11)แต่คืนช่วง รมต.นิพิฎฐ์ อินทรสมบัติ รมว. วัฒนธรรม คนเมืองลุง ออกรายการแล้วกะน้อยใจหญิงหวี (ฉวีวรรณ ชูปาน) และเพื่อนเรา นามเสรี แก้วบุญชู (บ่าวเสหรือบ่าวไข่) ผู้ดูแลช่อง 11แล้วมองอักษรวิ่ง(ข่าว) แจ้งว่าพื้นที่ที่ควรระวังน้ำท่วมฉับพลัน น้ำป่าไหหลหลากฝั่งทะเลตะวันออกในพัทลุง อำเภอกงหลา อำเภอกงหลา (วิ่งราว 10 เที่ยวไปมาตลอดรายการ)เค็มโทรไปบอกแล้วกะไม่ยอมเปลี่ยนเสียที ว่าอำเภอกงหลาไม่มี มีแต่อำเภอกงหรา บ่าวกะบอกมันแล้วว่าอยู่แค่ๆลำสินธุ์บ้านบ่าวเอง มีหมู่บ้านโหล๊ะจังกระซิตี้ เป็นหมู่บ้านเช่อดัง เหวอสูแก้เสียกัน (แลกเดียวใจกะโทรไปด่าช่อง ทีวีไทยเล่า คนอ่านข่าวอ่านว่า กงหลาเล่าเพื่อนเหอ เพื่อนน้อง (วาริน)ทำงานทีเพื่อน ส่งสำเนาทะเบียนไปให้เหวอนี้ทีว่าหาม๊าย ชาติร้ายจริงไม่ยอมเชื่อเรา......ช่วยกันทำมาหากินที เมืองลุงขี้ขึ้นหมองครับ นี้เหวอสูเครียดม๊ายครับเพื่อนที่เคารพครับ ที่มันอ่านเช่ออำเภอของจังหวัดพัทลุงผิด หรือบ้าหวันแต่สวนว่ะไอ้เค็มมึง นี้วันนี้กะหยับอีส่งเสียงดังไปสักรายเล่า แต่เพื่อนภาสห้ามเสียก่อน เพื่อนภาสบอกว่า ไอ้มันดับให้เสร็จก่อนแล้วค่อยว่ามัน.....ขอบคุณบ่าวเหลี้ยม เท่เตือนสติเมื่อสิบปีก่อน ยังใช้ได้จน ณ บัดnow) .ออ....อีกสักเรื่องเล่า เค็มมีโอกาสไปสำรวจเมืองหาดใหญ่เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา (ตามคำสั่งของเมียเพราะอยากเป็นไทยมุง) และก่อนกลับแวะกินหนมต่างประเทศ (จีน) ที่ห้างคาร์ฟู จนเวลาประมาณ 2ทุ่มกะมียามมาบอกว่าให้หลบไปก่อน ให้เติ้นหมายถึงกูและครอบครัวหลบไปก่อน (เช้าวันจันทร์แลกแต่วา ถึงได้โร้ว่าที่จริงแล้ว เขาขู่วางระเบิด.................เอ้อบ้าจริง เมืองไทยหยามนี้) เพื่อนไอ้รินทร์ (นรินทร์ รัตนะเรือง)กะโทรมาถามข่าวพักพวก เพื่อนกล่าวคำว่า กูเป็นห่วงเพื่อนทุกคน รวมทั้งเพื่อนภพกะให้คนข้างเริอน (ภาษาสุราษฎร์เค้าเรียกว่า ท้ายครัว) มาทักทายทางเฟสบุ๊ค บอกให้เค็มประสานพักพวก เค็มบอกว่าจะพยายาม แต่หลังจากประสานแล้วทุกคนกะโอเค แต่กะเค็มไม่ค่อยโอเคเท่าใด เพราะยุ่งอยู่กับการมุงหลังคาเริอนแม่ยาย ขออภัยมณีเพื่อนด้วย เมื่อเสร็จภารกิจบ้านแม่ยายกะไปสำรวจต้นยางข้างหนำกะพรวกไปหลายต้นครับพี่น้องครับ รวมแล้วราว 85 ไร่ สูนเสียใหญ่โต นี่แลกเดียวใจกะดีใจ ที่ ครม.ได้กำหนดหลักเกณฑ์ในการชดเชยการสูนเสียครั้งนี้ราว ไร่ละ 11000 บวก 6000 บาท รวมแล้ว 17000 บาท (ออ....ลืมบอกไปของแม่ยาย 2 ไร่ เสียหายราว 30 ต้นเท่เหลืออีก 83 ไร่ของเพื่อนเพ้นครับ ซึ่งกะไม่เกี่ยวไหรกันหรอกครับ แต่ใส่ตัวเลขให้มั่นมั่วๆเข้าไว้ เพื่อความสับสนของข้อมูล) วันเสาร์ที่ผ่านมาก่อนหน้าอีน้ำท่วมกะแจ้งข่าว เพื่อนจุ๊บ (ศุภชัย วิมโลภาส) กะมาเยือนบ้านเกิดเมืองนอน เพื่อนโทรมากะส่งข่าวให้ทีมงานทราบ หลังจากนั้นได้ข่าวว่าพาเพื่อนจุ๊บสูนไปถึงเมืองตรัง รายละเอียดทั้งหมดกรองข้อมูลโดยเพื่อนฮูก (พิชิต เจริญศรี)ผู้รายงานให้เค็มซาบ......... เท่เหลือถามกันเองครับ ยังอีกหิดหนึ่งเหลยเท่ไม่ได้เอ่ยถึงคือการเดินทางไปกรุงเทพฯแบบแขบๆ ของกะทาชายนามนายเค็ม ไปแบบลวกๆ เดินทางหวันเย็นวันหัส ทำงานเช้าวันศุกร์ พอหวันเหลกเที่ยงกะเดินทางกลับถึงเริอนราวหัวค่ำของวันศุกร์ โทรบอกเพื่อนตรันว่า ไม่ปรือการเลี้ยงดูปูสาดค่อยว่ากันเล่า เพื่อนเม็งกะโทรมายี่สิบสาย (ถามมันแล้ว มันโทรมาหนเดียว เท่เหลืออีกสิบเก้า ไม่ปรากฎนาม) เค็มไม่ได้รับเพราะโทรศัพท์เบอร์ที่เพื่อนโทรมาลืมไว้ในรถเมืองสุราษฎร์ธานี แต่คนอยู่กรุงเทพฯ เค็มไม่ได้ยิน ขออภัยจริงๆเพื่อนที่เคารพ วันนี้เอาเท่านี้ก่อน พอสมควรแล้วน่ะ สมควรแก่เวลา กาลใดที่ทำให้เพื่อนมัวหมอง กาลใดที่ทำแล้วเพื่อนไม่บายใจ ครั้งต่อไปกะทำใจไว้เลย เหมือนเดิมจบเบบนี้อีกทุกครั้ง ใช่ม๊ายเพื่อนจวบที่เคารพ...............ใช่ม๊ายเพื่อนจุ๊บที่ห่วงใย ช๊ายม๊ายเพื่อนกุ้ง มนตรี ชูช่วย ที่เคารพเห็นวันนี้เพื่อนรักโทรมาชวนไปกินข้าวกับ ผจก.แบ๊งก์กสิกรไทย เค็มไม่หาญไปกะเลยกินแกงเลียงอ้อดิบ หนอก(แปลว่ากินรวมกัน)กับหมานเหรียง หรอยจังเสีย หมานเหรียงจะหรอยตอนจิ้มน้ำชุบ แล้วหลูดให้ยาวหิด ประมาณ 95 เปอร์เซ็นต์ของหมานเหรียง หลังจากนั้นคลุกลิ้นพอเป็นพิธี แล้วกลั้วในคอสัก 5-7 วินาที คล้ายๆกินไวท์ หรือ........แล้วแต่เหวอสูอีคิดตามจินตนาการ น้ำลายไหลเลยเพื่อนเหอ แล้วท๊อคให้เหลือแต่วิ้นของหมานเหรียง...เพื่อนเหอ...ยากที่จะอธิบาย นู้........เพื่อนรงค์ จตุรงค์ จันทรมณี อยู่ยี่ปุ่น ยุ่นปี มาเมืองลุงเดียวพักพวกจะเลี้ยงลูกเนียงต้มครับเพื่อนครับ) นู้เพื่อนเชษฐ์ (สุดาวรรณศักดิ์) วันนี้กะเห็นหวักมือให้เป็นเพื่อนทางเฟสบุ๊คแล้ว เค็มยังไม่ค่อยคล่องครับ กะยืนยันไปแบบมั่วๆและอัพรูปภาพไปบ้างแล้ว ใครชวนกะไปทุกคนครับ แต่เค็มกะเคยชวนแต่เพื่อนกะหนีไปบ้าง ทำไม่โร้จักไปบ้าง ไม่ปรือครับ.............เพื่อฟามสุขของเพื่อนๆแต่มันอาจเป็นfametuk ของเพื่อนอีกเซกหนึ่งกะไม่ปรือ เอามาชั่งน้ำหนักแล้วมันเหลกไปทางfamesuk กะเลยบายใจ....ทวีมีชัย..........ชโย

จาก.............เค็ม เสมอใจ ไข่เท่าเดิม ต่อเติมฝัน มีเพื่อนเป็นสิ่งผูกพัน มีฉันมีเธอ มีมึงมีกู มีสูมีเรา มีลูกหนี้กะมีเจ้าหนี้ และพร้าวโค่หนึ่ง จะมีลูกสองหนวย (เสมอ) ...........หวัดดี.....

หลูด

ห่างหายไปนานพอสมควร ในการสื่อสารถึงพักพวกเพื่อนฝูง กะมีภารกิจในการดำเนินชีวิต กะติดขัดไปบ้างในบางเพลา ทำให้การสื่อสารห่างไป ครับชีวิตกะจะต้องดำเนินต่อไป เมื่อแลกเดียวใจได้ไปงานแต่งงาน ภาษาบ้านเราเค้าเรียกว่า ไปงานขึ้นหวัน (อ่านว่า งานขึ้นสวรรค์ )แปลแล้วแปลเล่ากะเหวอเท่มีเมียเป็นของตัวเองแล้วกะทราบดี ไอ้เหวอเท่ม๊ายเมียทีกะไม่ค่อยซาบ แต่เหวอเท่มีเมียมั๊งไม่มีเมียมั๊ง ไอ้เหวอนี้ชัดเจนและเข้าใจคำว่าขึ้นสวรรค์ ได้ดีที่สุด คือไปเป็นพยานว่าทอเดียวใจสักเสห้าชั่วโมงข้างหน้าเราจะไปสวรรค์กัน...ฮาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ครับ........ในวัยเลขเสนำหน้ามนุษย์ผู้ดูดออกซิเจนมาแล้วจำนวนไม่น้อยกว่า 14,600 วัน (เกิดก่อน 21 ตุลาคม 2513) กะซาบดีพ่ะย่ะค่ะ ในระหว่างที่เค็มกะเพื่อนภาสได้ประสานงานในส่วนที่เกี่ยวข้องอยู่กะไม่มีความคืบหน้าไหร แต่กะอยากให้เพื่อนที่เคารพ ช่วยกันเล่าเรื่องไหรให้ฟังกันมั๊ง ด้วยความเคารพครับ ใครนึกไหรไม่ออกกะบอกแม่ไก่ฟักที่บ้านมามั๊งกะได้ว่ามีกี่ตัว หรืออาจจะช่วยกันโหวตตั้งเช่อแมวเกิดใหม่กะได้ ไม่ใช่ต้องอีนึกไอ้ไหรให้มากน่ะครับเพื่อนฝูงครับ แต่เพื่อให้มีการสื่อสารถึงกันและกัน เค็มนับเมล์เพื่อนฝูงแล้วมีเกินห้าสิบคน ที่นี้สื่อสารกันน้อยไปหิด เพื่อนเราอ่านกันอยู่หลายคน คงไม่มีใครเปิดแล้วโลนไปเลย คือไม่อ่านแต่กะมีหลายคนอ่านจนจบ ไม่อยากให้มีการโลน อยากให้เพื่อนเข้าใจกันว่าการพิมพ์ดีดนั้นไม่ใช่ไม่เหนื่อยน่ะเพื่อนนะ เมื่อยมือเหม็ดฉาดพอสมควร ไม่หนุกผึดแหละเพื่อนเหอ แต่ทำปรือได้มาถึงขนาดนี้แล้วกะเลิกยากพอสมควร (อย่างเพื่อนเหลี้ยมบอกแต่ก่อนดูดเอง เดียวนี้ทั้งขายทั้งดูด) เพราะตั้งปฏิญาณกับเพื่อนหลายคนแล้วว่าจะทำหน้าที่ต่อไปอีกสักยี่สิบสามสิบปี ทำจนถึงบอกกาน ว่าลูกสาวใครแต่งงาน บอกกานว่าลูกบ่าวใครแต่งาน ที่ไหนอย่างไร ใครได้หลานคนแรกของรุ่น ใครได้เหลนกี่คน ฝันว่าวันหนึ่งเราในที่นี้หลายคนจะจัดงานวันผู้สูงอายุ ในวัยหกสิบเอ็ดปี ซึ่งถ้าหากว่าเรายังคบหาสมาคมกันอยู่พันนี้ วันนั้นคงมาถึง นี้กะหลังจากจบ ปวช.มาแล้วยี่สิบสองปี ยังอีกยี่สิบปีกะถึงวันที่เราหลายคน อายุครบหกสิบปี เราเดินมาโถกทางแล้ว ได้เกินครึ่งทางแล้วเพื่อน กะจะทำจนเพื่อนๆบอกเองแหละว่าเลิกถ่ะไอ้เค็มเหอ เหวอสูเท่าแต่อ่านไม่หอบหนักแรง แต่กูหยับเมื่อยมือ เมื่อยแขน เข็ดหมดเพื่อนเหอ นี้กะหวังว่าในอนาคตหรืออนางอข้างหน้า มนุษย์ขี้เหม็นอย่างเราคงจะมีวิวัฒนาการในการบันทึกความทรงจำ อาจจะแหลงแล้วเป็นตัวหนังสือไปเลย หรืออัดเทปแล้วคลิ๊กส่งให้เพื่อนฟังไปเลยกะน่าสนใจอยู่น่ะ นี้กะว่าต่อไปคงต้องบันทึกแล้วส่งในยูทูปเลยดีม๊ายว่ะเพื่อนๆ จะได้ฟังไม่ต้องสะกดตัวอักษรให้มันวุ่นวาย แต่คิดว่ามาถึง ณ บัดนี้แล้วในขณะนี้คงมีวิธีนี้ที่ดีที่สุด กะคิดว่าในเมื่อเราได้มีช่องทาง ทางนี้สื่อสารกันได้กะคงใช้ช่องทางนี้ไปพลางก่อนครับ นี่แลกเดียวใจนึกถึงพิธีกรงานแต่งงานแล้ว อยากเป็นพิธีกรงานแต่งงานของเพื่อนที่หนิดๆน่ะ น่าจะมีความสุขและมีมุขมากมาย ดีหวางานเมา ใครที่พอมีแนวคิดในการแต่งงานเค็มขอจองเลยน่ะเพื่อนที่เคารพ แต่ไม่ได้เป็นกะไม่ปรือ แต่ขอให้ได้ร้องเพลงบนเวที นี่เค็มกะไปงานแต่งงานมามาก นี้กะว่าถ้าแต่งอีกรอบของช่ำร่วยไม่ใช่ต้องเซ้อ ที่บ้านมีจังแล้วเพื่อน ไอ้ตรัน ไอ้จุ๊บ ไอ้ต้นแต่งงานหรือใครที่คิดอีแต่งกะบอกมาได้เพื่อนเรายินดีสนับสนุนผู้ร่วมชะตากรรมเดียวกัน
ระหว่างพิมพ์ข้อความอยู่นี้กะฟังในโทรทัศน์มีแต่เรื่องน้ำท่วม เป็นห่วงเพื่อนเราหลายคนที่พำนักบริเวณจังหวัดที่เกี่ยวข้องดังกล่าวไม่ได้ วันนี้ไม่ได้เอ่ยเช่อถึงเพื่อนที่เคารพเลย เอาพอเป็นกระสัยสักหิดน่ะ ไอ้ภาสฝากบอกว่าในอาทิตย์นี้ใครไม่ได้เสื้อที ให้โทรบอกมันกันเห็นว่าทอเช้า(วันศุกร์)เรียบร้อยหมด พันปรือจะแจ้งให้ทราบอีกที ................ไอ้น้องฟ้องว่าผู้ใดเท่เอาเสื้อไปให้มันวันก่อน ไม่ได้ตรวจสอบให้ดี ได้แล้วไม่ใช่ใส่ได้ กลัวเพื่อนน้อยใจเปิดแลข้างในหลังจากส่งกองพิสูจน์หลักฐานแล้ว ปรากฏว่ามีคุณหนูไม่น้อยกว่าห้าตัวไปทำลายใยผ้า คือหนูกัดเสียหาย แต่เพื่อนกะเก็บไว้อย่างดีแล้ว ค่อยให้ร้านไปชุนเอากะคงพอใส่ได้ คนเท่เอาไปให้เค็มโร้แล้ว คนๆนี้มีประวัติหนก่อน เพื่อนฝากช่วยกานที่หนึ่งแล้ว มันลืมพ้น โร้หลังงานห้าวัน เพื่อนเราคนนี้เค็มคบมาอย่างยาวนาน มันไม่เคยโกรธใครเลย ใครว่าเพื่อนมัน มั้นร้องใส่ให้แหละ เพราะฉะนั้นหากว่ามัน มันจะไม่โกรธ คือใคร โปรดพิจารณาโดยพลัน บ้านอยู่แถวปร้าตกทางไปตรัง ..............ออ......มีเศร้าในวงการหิดหนึ่งกะเพื่อนเรา ขอแสดงความเสียใจกับเพื่อนภาของเราครับ เนื่องจากที่ได้รับข่าวจากเพื่อนเอียดว่า เพื่อนภาของเราได้ก่อกำเนิดลูกคือพุงในระยะราวเดือนกว่า ด้วยความดีใจที่จะมีหลาน ไอ้เอียดมันกะเลยเห่อไปหิดหนึ่งตามประสาคนไม่เคยมีลูก กะได้ประชาสัมพันธ์ไปทางหัวชัวร์ว่า เพื่อนเราจะมีลูกแต่แล้วเหตุเกิดเมื่อราววันศุกร์ที่ผ่านมาว่า หลานของเราที่อีเกิดกะได้จากไปแล้ว ภาษาบ้านๆกะแปลว่า หล่นเสียแล้ว เรื่องนี้ละเอียดอ่อนครับเพื่อนที่เคารพเขียนเล่นๆ(playๆ)ไม่ได้ และเพื่อนภาของเรากะร้องปนน้ำมูก โดยมีหน่อง(หน่องคือใคร ขออภัยหน่องคือสามี ภาษาบ้านๆกะคือผัวครับ) คอยปลอบประมาณสามวัน วันที่เสกะหายแล้ว และเห็นว่าจะแลน้อง น้องวิว ให้ดีที่สุดจะรอลูกใภ้ดีหวา ลูกเพื่อนพอมาเป็นเมียลูกเรากะเหมือนลูกเรานั้นแหละ นี้กะว่าอีจองให้ลูกสาวเรา ซึ่งยังอยู่สองคน เช่อไอ้นุ๊งนิ้งกับไอ้นุ๊มนั๊ม นี้ลูกสาวเค็มน่ะสองคนนี้ แต่ลูกไอ้ภากูว่า น่าจะได้กับลูกเพื่อนๆแน่ไม่โร้ลูกใครแหละ นู้กะแหลงกับบ่าวเหลี้ยมแล้วถ้าอีมีลูก กะแขบยิกให้ทันเพื่อนน่ะพี่น้องเหอ.....................วันก่อนได้มีโอกาสส่งเพลงให้ฟัง หัวพานหนนเลน้อย และเพื่อนภาสแถมอีกสามเพลง เค็มได้เก็บไว้นี้ หนำน้อยคอยรัก เผื่อใครคิดถึงจะได้อ่าน นู้ไอ้ศักดิ์วันก่อนได้อ่านข้อมูลย้อนหลังกะยังไม่จบที ใครขี้คร้านอ่านวันหลังจดหมายถึงเพื่อนจะรวมไว้ในนี้ครับ จะได้รู้ความเป็นมา นู้แต่วาเพื่อนสมมุ่ง กะมาทักทายทางเฟสบุ๊ค แล้ว รอสนทนาอยู่ครับ พี่พูนกะทักทายกันทางเฟสบุ๊ค เห็นแต่วา พี่พูนชวนทำบุญ ติดต่อฝ่ายธรรมะทุกท่าน ลองคลิ๊กไปแลถ่ะ เหวอบ่าวเสรีพันนิ เราไม่ได้พบกันวันก่อนอีไปพบพี่พูนแล้ว กะไม่ได้พบค่อยขอพบสักวัน เมื่อมีโอกาสน่ะครับ บ่าวสันติ กะไม่เห็นส่งข่าว ช่วยส่งภาพถ่ายมาให้แลมั๊งถะ รออยู่น่ะ ต้นฉบับ เพื่อนจุ๊บแจ้งว่าฝากไว้กับพี่วิท แต่ ณ บัดนี้เค็มกะไม่ได้มีโอกาสเห็นทีทำให้ไม่มีโอกาสเผยแพร่และเผยน่าน เรื่องเวพไซท์ชมรมนั้น กำลังตรวจสอบเรื่องเบนเนอร์ต่างๆอยู่กับ เลขานุการภาสกำลังดำเนินการให้ออกมาให้ดูดีหิด เดียวเสียเช่อช่างอิเล็กทรอนิกส์มันค้ำพุงอยู่ครับ อีกอย่างอาศัยน้องๆเห็นว่าสองสามวันนี้น้องเค้ายุ่งเรื่องเป็นเพื่อนเจ้าบ่าว และต้องรับเป็นช่างภาพอาจเสียเวลาไปหิดหนึ่ง ผิดเวลาไปบ้างกะขออภัยมณีเพื่อนๆครับ งานสังคมไม่เหมือนภาษาไทย งานภาษาไทยง่ายหวา เพราะถ้าเราเรียนวิชาสังคมมากไป เราอาจจะตกวิชาคณิตศาสตร์ วิชาภาษาปะกิด อันนี้ไม่ได้ว่าใครครับ เค็มและเพื่อนภาสซึ่งได้ปวารณาตัวเองแล้วว่า จะทำหน้าที่นี้โดยมีเค็มคอยกระจายข้อมูล แต่ข้อมูลทั้งหมดมาจากเพื่อนภาสและเพื่อนที่เคารพรักทุกคน จนกลายเป็นข้อความอันสละสลวยในวันนี้ สิ่งที่ดีทั้งหมดกะมอบให้กับเพื่อนๆทุกคน สิ่งที่ไม่ดีข้าพเจ้ารับเองทั้งเดิ้น ท้ายสุดสุดท้ายนี้ขออภัยด้วยใจจริงที่ไม่ได้ต้อนรับเพื่อนทุกคนแต่กะถือว่า ในงานที่ผ่านมากะเพื่อนเรารุ่นห้ามามากที่สุดครับ ไม่ว่าเพื่อนขวัญและภรรยา มาจากสงขลา คนแค่มาหมด ไอ้เนี่ยมกะมาพร้อมย่ามหนึ่งอัน เค็มหยบเห็นไปทู๋ที๋ๆกับบ่าวเหลี้ยม. ไม่โร้เรื่องไหร สงสัยไปรบกันเรื่องที่เท่ไม่ไปเรียนวิชาศาสนา แล้วไม่ขานเช่อให้กัน ทำให้พระจับติดเพราะเช่อเหวอนี้อยู่แค่กัน กะขอบคุณเพื่อนทุกคนที่ไม่ทำให้ตัวแทนรุ่น ไม่ว่าประธานหยอย สาขาช่องโกและเครือข่าย และเพื่อนภาส เกิดความเสียหน้าแต่อย่างใด รวมทั้งผู้มีส่วนร่วมแต่ไม่มีโอกาสได้เข้าร่วมกิจกรรม (เออ ไอ้ภาสเราประกาศผู้เข้าร่วมงานแล้วม๊ายว่ะ) และปีหน้าสัญญาว่าหากมีกิจกรรมนี้อีก คงจะมีสีสันมากกว่านี้ และเค็มกะไอ้ภาได้ประกาศไปแล้วว่าไม่เป็นพิธีกรแล้ว (เหมือนเพื่อนเจ้าบ่าว เพื่อนเจ้าสาวเค้าห้ามเป็นเกินสองหน) ซึ่งคืนนั้นเราเถียงกันหลายหน เพราะเค็มปล้ำแต่อีกินเหล้า ไอ้ภาว่าทำงานก่อน ทำให้เราต้องไปเคลียร์กันเท่บ้านไอ้ภาส เสร็จราวตีสามครึ่ง ไอ้ขวิด ไอ้ศักดิ์ เป็นพิยานได้ ฉาบเสียเมียไปเลยคืนนั้น แต่เหวอไอ้ตรันไอ้นวลไอ้เชษฐ์ เหวอนี้ได้ข่าวหลูดเต็มหน้า ไม่โร้ไปเซ้อหลูดที่ไหนมา ตีสามน่าหาม๊ายหลูดขาย สงสัยไปเท่ชอบๆๆ .......................ฮา.......................สวัสดีครับ

ฟังเพลงด้วยกันซิค่ะ

แลวิวบนทิวพาน http://www.youtube.com/watch?v=6yb-aOa0Ldw

นวลน้อยคอยรัก http://www.youtube.com/watch?v=TT8hnK9Wy4k

พัทลุง http://www.youtube.com/watch?v=bdv950t9W48&feature=related
เมืองลุงบ้านเรา http://www.youtube.com/watch?v=4m8Ce_Og4hA&feature=related
ปักษ์ใต้เมืองลุง http://www.youtube.com/watch?v=9LYYu1rA1j0&feature=related

พักสายตา ว่ากันตาม(รูป)การ

ช่วงวันสารทเดือนสิบที่ผ่านมา (ศุกร์ เสาร์ อาทิตย์)ได้มีโอกาสไปร่วมกิจกรรมหลายรายการ และมีชมรมอิเล็กทรอนิกส์มาเกี่ยวพันตลอดเวลา ..............ตั้งแต่ไปเขาตังกวน สงขลา ไปนครศรีธรรมราช ไปเลสมิหรา

และเอินๆ.............ดังภาพถ่ายที่แนบมาพร้อมนี้แล้ว

ก้าวเดินอย่างมั่นคง จงเดินต่อไปอย่างไม่แขบ...

..........................................ชมรมอิเล็กฯ เมืองลุงกำลังเดินทางไปในเส้นทางที่คิดว่าได้ก่อร่างสร้างตัวและเป็นนิมิตรหมายอันดีในเส้นทางนี้ครับ มีการติดต่อสื่อสารถึงกันและกันพอสมควร หลังจากการที่กระผมได้แจ้งรายละเอียด(ส่วนหนึ่ง)กับการจัดงานในปลายเดือนกันยายนที่ผ่านมา ให้กับพี่น้องทุกท่านได้รับข่าวคราวไปแล้วนั้น ก็มีการตอบรับและมีควันหลงมาพอสมควร มีการแสดงความคิดเห็นพอสมควร ฟังแล้วผมเองในฐานะเป็นส่วนหนึ่งของกิจกรรมดังกล่าวกะบายใจ ครับกะใจจดใจจ่อกับการรอคอยเวฟไซท์ของชมรม ...............น้องโกสินทร์(17)และเพื่อนกำลังดำเนินการอยู่ ........................น้องต้น(9)กะบอกแล้วว่าไม่ปรือช่วยกันทำงาน และพี่น้องหลายคนกะรับปากแล้วว่า ยินดีมาทุกปี รวมแล้วหลายคนครับที่มาทุกปี ...........................ขอบคุณรุ่น 10 นำโดยน้องสุรพงษ์ คงทอง น้องๆรุ่นนี้รวมยี่สิบหวาคน ถือเป็นรุ่นใหม่จริงๆ เมืองลุงอยู่กับเหวอนี้เซกหนึ่งแล้ว....ใช่ไหม๊ท่านกำนัน ท่านรอง ผมเองโร้จักไม่ครบทุกคน ขออภัยจริงๆครับ.....ขอบคุณพี่วิท พี่โรจน์ รุ่นหนึ่งและเพื่อนๆเจ้าของงบประมาณที่สมทบมากที่สุดของในแต่ละรุ่น ได้ข่าววันงานผ่านไปพี่ท่านกะไม่จบ ยังเดินทางไปสมทบกับเพื่อนร่วมสาบาน เท่กรุงเทพมหานคร กับกระกูลหนึ่ง นามว่า อินนุรักษ์ ขอคารวะด้วยใจจริงๆครับ ช่ายม๊ายเพื่อนน้อง(5)และเพื่อนเหลี้ยม (5).........น้องเทพ รุ่น 7 กะได้แก้บนกับพระวิษณุ เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา ไม่บอกว่าบ่นไหรไว้ แต่พี่อยากให้เพิ่มว่าปีหน้าหากมีงาน ขอให้เพื่อนๆมาพบกันเพิ่มเติม เช่น ชาวตะแพนอย่างน้อยสามคน รองนายก ส.อบต.และ ปลัด.อบต แห่งตำบลตะแพน อย่างน้อยสามคนนี้กะเป็นชาวอิเล็กทรอนิกส์ วท.พัทลุง รับปากกับพี่ไว้แล้วว่าปีหน้ามาแน่นอน ขอให้บอก .........เพื่อนภาของผมและเมียเพื่อนแขก รุ่น 5 กะพุงพร้อมกันสองคน ปีหน้าเรามีหลานของรุ่นและถือเป็นสมาชิกวิสามัญของชมรมของเรา รวมของท่านประธานรุ่น 5 (ชิดพงษ์ พัชรดำรงกุล) ถึงแม้การจัดงานปีนี้จะเหนื่อยสักหิด เนื่องจากลูกอ่อนด้วย แต่กะสามารถพาเพื่อนมาจังเสียเหม็ด ....................ท่านประธานชมรม ฝากแจ้งมาใครหรือสมาชิกชมรม ท่านใดที่อยู่ริมหนน ระหว่าง หาดใหญ่ – พัทลุง ในเวลาประมาณ 13.00 ของทุกวันโทรหาได้ครับ ยินดีรับกลับพัทลุงทุกคน แต่มีข้อแม้เมื่อขึ้นรถแล้วลงเพียงนาโหนด เพื่อมานับพี่น้องกันก่อนครับ...........ท่านประธานเราดังจริงน่ะครับ สรยุทธ์ ช่องสามยังโส้ไม่ได้ครับ.......นู้รุ่นพี่ผมอีกคนกะพี่แหล้ม ศิษย์วัดรุ่นเดียวกัน แต่พี่ท่านเรียนรุ่น 3 หนังสือที่ผมเรียนทุกเล่มเป็นของพี่เค้าทั้งหมด เราพึ่งพากันมานานแล้ว ผมดีใจที่เจอพี่ในงานนี้ หลังจากห่างหายไปนานราว 20 ปี พี่กำลังประสานงาน ไม่ว่าพี่สมศักดิ์ พี่กอบ พี่ศักดิ์ จงบุรีและได้ข่าวปีหน้าพี่ จรัล จาริยะ (นายตำรวจยะลา แต่เอาดีทางการเพาะกาย ดีกรีแชมป์ประเทศไทย ถ้วยรางวัลม๊ายเท่เก็บแล้ว)จะมาเบ่งกล้ามให้เราแลครับ (เสียงว่า....) รุ่นนี้ฝากมาว่า ปีหน้าจัดโรงแรมเลยได้ม๊าย ไปเสิบเอาเอง ว่าใครแสดงความคิดเห็น ผมได้ข่าวว่าพันนั้น หรือ เพื่อนผมอาจหูบั๊งแบ๋ว พี่ครับ หากรับเป็นผู้จัด เรียงตามลำดับไหล่แล้ว ผมว่าคิวพี่ท่านครับ พี่กะเลือกนายหัวสักคนใครกะได้ เดียวว่าน้องบ่าวสอนเล่า ขั้นตอนแรกกะรวมสองห้องเข้าห้องเดียวกันก่อน รวมแล้วประมาณ 80 คน เลือกประธานรุ่นห้องหนึ่ง แล้วอีกห้องกะเป็นเลขานุการ หากต้องการรายเช่อติดต่อ ผมยินดีจะสอบถามทางงานทะเบียนให้ครับ หากต้องการสอบถึงงานทะเบียนราษฎร์จริงๆเรามีน้องๆคอยตามให้ได้ครับ .............ปีนี้เราคำนวณดูแล้ว ท่านประธานบาดเจ็บเล็กน้อย เพราะน้องๆช่วยเหลือกันทุกคน ประชุมครั้งเดียว (ที่เป็นทางการ) กะสามารถจัดได้แล้ว ใกล้ไกลไม่สำคัญครับ เติมเงินยังออนไลท์ ประชุมจัดงาน ทางออนไลท์ ทำไมทำไม่ได้ จริงม๊ายพี่ศักดิ์ฯ .................น้องสายชล ชายเกตุ ไปแน่นอนครับที่กันตัง ขอบคุณเวลาที่มีให้ตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงครับ เราเป็นพี่น้องกันครับ กันตังชมรมเรามี ดต.ศักดิ์ชัย เพื่อนผมมีคนหนึ่งครับเป็นนายอยู่แถวนั้น ...............น้องบก (8) ฝากบอกมา เรื่องสถานที่ไม่มีปัญหา และชาญวิทย์ นายหัวใหญ่กะดูแลเป็นอย่างดี วันงานประกาศมอบตั๋วเรือบิน พิธีกรของงาน คืนนั้นผมผิดพลาดอย่างแรง ที่ไม่สามารถหาคนนั่งได้ หลายคนคิดว่าของปลอม ขอโทษอย่างแรงน้องเหอ ปีหน้าเอาใหม่ครับ จะดูแลสมาชิกอย่างไรค่อยว่ากันเล่า ปีหน้าที่ประชุมสรุปแล้วจะเปลี่ยนพิธีกรกัน หาตัวกันตั้งแต่วันนี้เลยครับ พิธีกรงานกะเหมือนเพื่อนเจ้าบ่าวผมกับคุณสุภา จะได้กินเบียร์มั๊ง พี่และน้องคนใดอยากทำหน้าที่นี้กะยินดีครับ ไม่แน่อาจจะนำเสนอแบบเป็นช็อตๆคือ รุ่นละ 10-15 นาทีดำเนินรายการกันเอง แต่กะคงเปลี่ยนรูปแบบสักหิด เพื่อสีสัน และมีกิจกรรมพี่น้องให้มากกว่านี้ ช่วยกันคิดครับ จะได้เป็นรูปธรรม ..........เครือข่ายรุ่นเส คนมาดถานเพ้น ไม่ว่ากำนันนัย พี่ดำ พี่กิจ พี่สาว พี่เชษฐ์ และพี่ๆอีกหลายคนขออภัยเท่จำเช่อไม่หมด กะลองคุยกันแล ออ....พี่ปองฝากขอโทษทุกคนที่ไม่ได้มางานนี้ติดงานสำคัญจริงๆครับ ในการบริหารการจัดงานงานพี่รุ่นเสคุยกันครับ เห็นพี่สาวบอกว่า ปีหน้าจะถ่ายรูปสมาชิกทุกคนให้เห็นหน้ากัน สงสัยผมเองต้องไปย้อมหอกแล้วครับ....ใช่ม๊ายพี่ดำ.......น้องบ่าวกรุงเทพมหานคร ที่แสดงเจตจำนงเรื่องเงินมาและรอคอยอยู่ เลขานุการชมรม ประภาส ชูพูล กำลังดำเนินการอยู่ครับ ......รุ่น 6 กะน้องสามารถกะน้องหมี หาคนมาเหลยถ่ะน้อง พอได้สักสิบคน หนุกพอสมควรแหละ น้ำจะกินน้อยลง หนักไปทางอัลกอออล์ คืนนั้นราวตีสองพี่ดำ นับแล้วเหล้าเหลือจังเสียหมดครับ วันประชุมเลขานุการภาส มอบไว้ที่แผนกอีก 2 กรม นายหัวบก(8)หยบไว้อย่างดีแล้วครับ คณะกรรมการจัดงานเพียงแต่ทำหน้าที่ให้ได้พบกันน่ะครับ คนเดียวไม่ใช่ทำได้ครับ น้องต้น (9) กะฝากความคิดถึงทุกคนครับ ................น้องสมพร เสือสิงห์ (17) เวฟมาสเตอร์ชมรม (โกสินทร์) และเพื่อนๆราว 6 คน พี่ยังไม่ได้คุยกับน้องเลยครับ ถือโอกาสนี้กล่าวทักทายแล้วกัน ยินดีต้อนรับทุกปีครับ สำหรับรุ่นอื่นๆที่ไม่กล่าวถึงขออภัยด้วยครับ เนื่องจากผมไข้หวัดเกือบสัปดาห์ที่ผ่านมา ตอนนี้ยังชั่วแล้ว ความดีกำลังสร้างครับ ฮา...................ท้ายสุดนี้ มีเพื่อนผมนามว่า ศุภชัย วิมโลภาส และ พลภูมิ นพรัตน์ ได้ฝากข่าวสารมาบอกผมเองกะเกรงใจแต่กะไม่ปรือ ถือเป็นงานประชาสัมพันธ์ที่ต้องบอกต่อ ใครเต้นหน้างานคืนนั้นกะได้เห็น แต่เท่เต้นข้างโต๊ะกะไม่เห็น เชิญชมได้ ครับเท่นี่ครับ http://bl121w.blu121.mail.live.com/default.aspx?wa=wsignin1.0 ใครถ่ายภาพ เท่มีภาพเด็ดๆส่งมาให้ผมบ้างน่ะครับ จะได้เผยแพร่และเผยน่านให้ทราบในโอกาสต่อไปเล่า ..........พบกันวันเปิดตัวเวฟไซท์ครับ จะได้คุยกันมากกว่านี้ และ หลายคนจะได้สนทนากันครับ.....สวัสดีครับ

นายเค็ม คงดำ
นายทะเบียนชมรมอิเล็กทรอนิกส์ วท.พัทลุง สัญญากับเลขานุการภาส ชูพูล ประธานชมรมชนชาญ ว่าจะลาออกเมื่อชมรมประกาศยุบ แต่ใครสมัครใจทำงาน ทีมงานจะโอนข้อมูลข่าวสารให้ทันทีครับ (ตำแหน่งตั้งไว้เพื่อการทำงานให้ได้เท่านั้น)

ฟัน-longวันงานเลี้ยง

ครับ.............ก้อ สวัสดีพี่น้องชาวอิเล็กทรอนิกส์ทุกท่านครับ วันเวลาและนาทีกะผ่านไปเป็นเวลาหลายวันแล้ว ตัวกระผมเองมีเรื่องแจ้งในเบื้องต้น เอาเท่าที่เอาได้ก่อนครับ เริ่มเรื่องน่ะครับ

ประเด็นแรก สรุปในการทำงานคืนนั้น กะผ่านไปด้วยดี ขอขอบคุณเจ้าของเครื่องไฟ ขอบคุณแผนก ขอบคุณครูทุกคน ขอบคุณครูครรชิต ขอบคุณ ครูธวัชชัย เอ็นจิเนียริงเรื่องเครื่องไฟคืนนั้น ขอบคุณน้องๆในแผนกที่ดูแลพี่ๆให้ได้รับความสะดวกในหลายๆสถานการณ์ ขอบคุณทุกคนที่มาร่วมงานและได้ลงทะเบียน ประมาณ หนึ่งร้อยคน และที่ไม่ลงทะเบียน เช่น ผู้ติดตาม ผู้สังเกตการณ์ ผู้หยบมาแลอีกนับไม่โถก ฯลฯ มีที่อยู่อีเมล์ทำให้สามารถสื่อสารกับพี่น้องทางนี้ได้ และกรุณาช่วยประชาสัมพันธ์เพื่อนที่ไม่โร้ให้ทราบด้วยน่ะครับ

ประเด็นที่สอง เรื่องรายรับ ณ วันนี้รายรับผ่านไปแล้วสามวันกะยังรับเท่ากับคืนนั้นคือ จำนวนเงิน 108,320 บาท และคณะกรรมการบริหารชมรมกะได้มีการประชุมสรุปผลการจัดงานในวันรุ่งขึ้น ณ แผนกฯ มีความเห็นว่าเราจะไม่ทวงเหวอที่ยังไม่สมทบ แต่เหรัญญิกและเลขานุการชมรมได้สรุปตัวเลขยอดรวมครบแล้ว รายรับและรายจ่ายกะลงตัวหมดแล้ว แต่เราไม่สามารถเปิดเผยรายชื่อผู้สมทบได้ สรุปว่าเราจะเปิดเผยอีก สองสัปดาห์ พร้อมเปิดตัวเวฟไซท์ ชมรมอิเล็กทรอนิกส์ ซึ่งได้มอบหมายเป็นทางการให้กับ ครูโกสินทร์ ซึ่งเป็นศิษย์เก่าแผนกเรานี้เอง เป็นผู้ดูแลเรียบร้อยแล้ว การเปิดเผยตัวเลข เพียงแต่สรุปยอดรวมว่า รุ่นไหนได้มาเท่าใด และเป็นยอดรวมของรุ่น(นายหัวรุ่นเป็นผู้รับผิดชอบ) อันนี้ผมเองได้มีการประสานในแต่ละรุ่นพอสมควรแล้ว หากท่านใดมีเรื่องสอบถามกะติดต่อมาทางกระผมได้ครับ

ประเด็นรายจ่าย ผมเองจะเผยแพร่ ณ วันนี้เลยครับ เพราะเท่าที่มีการตรวจสอบหลังงานกะไม่มีรายจ่ายใดล็องฉ๊องแม้ ณ รายการเดียว รายจ่ายดังนี้ครับ

รำเบิกโรง 2,300.00 บาท

หางเครื่อง ชุด 1 3,000.00 บาท

หางเครื่อง ชุด 2 2,300.00 บาท

เหล้า 8,400.00 บาท

เบียร์สด 4,210.00 บาท

อุปกรณ์ สติ๊กเกอร์ ไวนิล ค่าทำเอกสาร ฯลฯ 4,000.00 บาท

มิกเซอร์ 3,670.00 บาท

ป้ายแขวนคอ 900.00 บาท

อาหาร 20,000.00 บาท

โต๊ะ+เก้าอี้ 2,000.00 บาท

เสื้อ โปโล 30,000.00 บาท

ค่าขนส่งเสื้อ 230.00 บาท

อุปกรณ์เผาปลา 680.00 บาท

ค่าดูแลทั่วไป (จัดเวที สถานที่ อำนวยความสะดวก ทำความสะอาด ฯลฯ) 2,000.00 บาท

รวมรายจ่ายทั้งหมด 83,690.00 บาท

ประเด็นถัดมา พอเราเอาตัวเลขมากองรวมกัน หักทุ่มไปเท่ากับรายจ่ายที่จ่ายไปแล้ว มีกองหนึ่งเท่เหลือกะเท่านี้ครับ 24,630.00 บาท ผลการรวมตัวเลขเป็นที่น่าพอใจแก่คณะกรรมการเป็นอย่างยิ่ง โดยเฉพาะท่านประธานไม่ต้องชักเป้าเองเล่า ผมเองกับเลขานุการชมรมหยบคิดตั้งแต่ตีสามของคืนนั้นแล้ว แต่ไม่บอกท่านประธานครับแต่บางรุ่นกะโทรมาบอกแล้วว่าเงินไม่ใช่มีความหมายกับเรา มิตรภาพสิสำคัญที่สุดในการทำงาน เขาจะหามาสมทบอีกทีหลังงาน เห็นว่าจะดังหวาเกาเล่า ครับเวลาสองสัปดาห์คงเพียงพอครับ ไม่ปรือครับพี่น้องทั้งหลายเอาได้เท่าที่เอาได้ครับ ประเด็นนี้ผมเองขอจบเท่านี้ก่อนน่ะครับ

ประเด็นสุดท้าย มุมหนึ่งของคืนงานในวันนั้น ผมมีเรื่องบอกเล่าให้กับสมาชิกได้ฟังครับ เวลา 21.35 น. ชายวัยเกือบหกสิบ สวมเสื้อเจ๊กเก็ต โลโก้ชมรมอิเล็กทรอนิกส์ เดินมาที่หลังเวที ท่านกล่าวกับผมด้วยเสียงเรียบง่ายว่า เหวอสูอย่าเชิญผมขึ้นเวที ผมแหลงไม่โถก เพราะผมไม่ได้เป็นครูที่นี่แล้ว แต่ผมยินดีมาทุกปี เหวอสูไม่ต้องมามากพันนี้กะได้ ปีหนึ่งกะสักห้าหกสิบคนกะพอแล้วในการเริ่มต้น กับเพื่อนๆที่มีอุดมการณ์คล้ายๆกัน ครูกะบายใจอย่างแรงแล้ว ครูขอเป็นกำลังใจให้น่ะ ว่างๆไปกินกาแฟบ้านครูได้ เท่หลังโรงบาลพัทลุง ครับพอผมได้ฟังดังนั้น ผมเองอึ้งไปค่อนข้างพอสมควร แต่กะยังสามารถที่จะจำเหตุการณ์คืนนั้นได้ดี นี้แหละครับคือกำลังใจของพี่ของน้องทุกคนที่มาในคืนนั้น จึงได้บอกกล่าวให้กับชาวชมรมอิเล็กฯทุกคนได้ฟังครับ (ส่วนจะเป็นใครนั้นจะไม่เฉลยแต่ให้คิดเอาเองว่าใคร) พบกันอีกครั้งวันเปิดตัว website ชมรมของเราครับ Commig Soon

ลงชื่อ นายสุเชษฐ์ คงดำ

นายทะเบียนชมรมอิเล็กทรอนิกส์ วท.พัทลุง

ตรวจและรับรองคำพูดโดย

นายประภาส ชูพูล

เลขานุการชมรมอิเล็กทรอนิกส์ วท.พัทลุง

เณรแป้ ณ เขาหัวแดง แฟนเพลงมิตรลำปำเมืองลุง

“อัลโหล สวัสดีครับ” หนุ่มใหญ่วัย 40 รับโทรศัพท์กล่าวสวัสดีกับผู้เขียน ด้วยถ้อยคำที่คุ้นหูปนเสียงหัวเราะเบาๆในลำคอ หนุ่มใหญ่ผู้นี้คุ้นเสียงดีว่า เป็นเสียงอันมีความหมาย เมื่อยามใดที่ชายหนุ่มวัยเดียวกันโทรมานั้นจะต้องมีเรื่องราวให้เล่าขานมากมาย วันนี้ก็เหมือนกันคงเหมือนดังเช่นทุกครั้งคือไม่ต้องมีอันทำงานทำการ พลางคิดในใจทันทีว่า อีกสามสิบแปดนาทีนับถัดจากนี้ไป มีอันเป็นต้องฟังเพื่อนเก่าเล่าขานเรื่องราวอันที่จะต้องฟังอย่างเหน็ดเหนื่อยอีกเป็นแน่แท้ นายแป้หรือหลายๆคนเรียกว่า เณรแป้ หรือ ชื่อจริงว่า นายสุชาติ บุญพันธ์ ณ เขาหัวแดง ชายแดนลำปำ จังหวัดพัทลุง กล่าวตอบไปทางปลายสายโทรศัพท์ว่า “มึงมีไหรมั๊งไอ้เค็ม ” นายเค็มอันหมายถึงผู้เขียนพูดกลับไปทันทีว่า “ม๊าย......กูโทรไปหามึง ลองแลว่าหายไปกับการกระชับพื้นที่แลกคราว 19 พฤษภาคม ที่ผ่านมาหรือม๊าย เห็นไอ้ตรันกะผึ้งโทรมาแลกไม่ขี้วันที วันก่อนกูกะแหลงกับไอ้รินโยว่า มึงผึ้งโทรหามันไม่เกินหนึ่งเดือนที่ผ่านมา เพื่อปรึกษางานลับไอ้ไหรบางอย่าง” ไอ้ริน หมายถึง ปลัดอำเภอหนุ่มรูปหล่อ หนี้สินพอสมควร นามกรว่านายนรินทร์ รัตนะเรือง (ชายหนุ่มเมื่อตอนเรียน ปวช.ชอบหนีบหนังสือใส่เป้าแล้วเหนียดเอว เดินไปเดินมาเป็นที่น่ารำคาญแก่เพื่อนฝูงเสมอ) ในโยกะทำงาน ณ อำเภอแกลง จังหวัดระยอง อันเป็นเพื่อนที่กินและนอนด้วยกันเมื่อยามเจ็บไข้ไม่บาย ณ รามคำแหง 2 เมื่อยี่สิบปีก่อน ซึ่งมีเรื่องราวอันมากมาย ตามนิยายท้องเรื่องนั้นแหละพี่น้อง นายแดงหรือนายแป้ก็กล่าวไปว่า “ช่าย........กูเพิ่งโทรหามัน แต่กูกะไม่ได้หายไปน่ะเพื่อน เพียงแต่คิดว่า เมื่อผมนำเสนอไปแล้วมีแรงเสียดทานหรือไม่มีการขับเคลื่อนในการนำเสนอ อันเปรียบเสมือนฟันเฟืองที่จะต้องหมุนไปด้วยกัน ไม่อยากให้มีการดักหน้าแข้งกันและกัน อีกอย่างผมไม่มีเวลา เวลาค่อนข้างจำกัด มันจะเสีย opportunity cost(ภาษาอังกฤษ แปลว่าการเสียโอกาส) ในการใช้ความคิดของผม” ชายหนุ่มใหญ่วัย 40 กล่าวด้วยเสียงอันเรียบง่ายแต่บ่งบอกถึงความคิดอันเฉียบคม เพราะผู้เขียนรู้ดีว่าถ้าชายหนุ่มผู้นี้ใช้สรรพนามแทนตัวเองว่า ผม จะแสดงว่าเขาจะใช้คำพูดที่คิดและกรองดีแล้ว ถึงได้กล่าวออกมาเช่นนี้ ผู้เขียนจึงได้ตอบไปว่า “ไม่ปรือเพื่อนแป้ เค็มไม่กลัวเสียโอกาสหรอกน่ะ เพราะเราเสียมานานแล้ว วันนี้เรากะอายุปูนนี้แล้ว ถ้าเติมน้ำในอัตราส่วน 1 ต่อ 2 กะฉาบได้เลย เค็มเองให้ดีหวานี้กะไม่มีแล้ว กะต้องรับสภาวะไปทางนี้ มีไหรกะทำเลย ไม่ต้องคิดมาก หากมีโอกาสกะทำ ” มานะเพลานี้นายเค็มได้จับทางถูกแล้วว่าเหตุอันใดนายแป้ผู้นี้ถึงได้หายหูดไปเลย พลางนึกในใจหากมีโอกาสกะจะพยายามโทรหาเขาบ่อยๆ (โทรให้โหยะหวาเก่า) เพราะเขาเคยแสดงความแสดงความคิดเห็นแล้วน้อยใจเพื่อนหิดหนึ่ง โดยเค็มกะได้อธิบายไปแล้วว่า เพื่อนเรามีมากมายหลายชนิด บางทีกะหลายเผ่าพันธุ์ หลายเวอร์ชั่น หลายบริษัท หลายเหตุหลายผล ขี้หิดเดียวกะมี (หมายถึงคนขี้น้อยใจ)การสนทนาระหว่างเพื่อนเก่ากะได้ออกรสออกชาติพอสมควร มีเรื่องราวให้เล่า ส่วนใหญ่แล้วจะเป็นภาษาพ่อขุน มีแต่คำว่า มึง กู และyetmay นึกถึงเช่อพ่อของแต่ละคนเพื่อรื้อฟื้นความหลังว่าพ่อเพื่อนเช่อไหรมั๊ง ซึ่งเพื่อนแป้อย่าว่าแต่เช่อพ่อเพื่อนเลย เช่อเพื่อนยังนึกไม่ค่อยออก การพูดคุยกันวันนั้นกะผสมปนเปกันไป มีอยู่ตอนหนึ่งเพื่อนแป้ได้กล่าวกับผู้เขียนว่า “เหวอสูทำไปถ่ะ กูว่าดีแล้วหากมีไหรให้บอก ยินดีเป็นอย่างยิ่ง นี่ถ้าเหวอสู้ลงเล่นการเมือง กูหนับหนุนเต็มที่ ” เค็มกะบอกไปกับมันว่า”ไอ้เพื่อนภาสและกูรวมทั้งกองเชียร์ในการจัดงานครั้งนี้ไม่ได้หวังไหรเลย ถ้าหากลงเล่นการเมืองไอ้ภาสมันคงไม่เอาแน่นอน แต่เค็มไม่แน่หวางนี้กะมีตำแหน่งทางการเมืองแล้วเบ็งขี้ไม่ค่อยออก หวางนี้เป็น อปพร.(อาสาสมัครป้องกันภัยฝ่ายพลเรือน)แล้ว ส่วนตำแหน่งเอินไม่สนใจแน่นอนแล้ว จะอยู่พันนี้แหละจะไม่ทำตัวให้ตายบาทและตายโลน” การสนทนากะใช้เวลาไปตามที่ตั้งหัวข้อไป พอถึงเวลา 17.00 น.อันหมายถึงหมดเวลาโปรโมชั่นของโทรศัพท์กะเลยหยุดแหลง บอกเพื่อนแป้ไปว่าถึงบ้านแล้ว ต้องเอาข้าวให้แมวกิน และต้องไปเซ้อพุงปลากิน วันนี้อยากกินพุงปลา ครับวันนี้กะมีเท่านี้จริงๆครับเพื่อนที่เคารพ และต้องใช้เวลาส่วนหนึ่งในการจัดเรียงความคิดในการจัดงานใหญ่ (คิดเอาเองว่าใหญ่น่ะครับ) ขอบคุณในกำลังใจจากเพื่อนมากมายก่ายกอง เราเองกับไอ้ภาส ซึ่ง ณ วันนี้เพื่อนยังบอกว่าไม่เหนื่อย ท่านประธานหยอย และเพื่อนๆอีกหลายคนกะไม่เหนื่อยมากหรอกน่ะเพื่อนๆ บอกแล้วว่าส่วนใหญ่แล้วได้กำลังใจกับเพื่อนฝูงจากเพื่อนมากมายจริงๆ กะเป็นไปตามนั้นน่ะครับ ใครว่างกะพบกันหวันเที่ยงวันเสาร์เลย ใครไม่ว่างกะมาเร็วหิด (อ่านแล้วกะแปลว่ามาเร็วหิด) ไม่ว่าเพื่อนไอ้ภา เพื่อนไอ้เอียดเคลียร์แล้ว ไอ้จุ๊บตามที่บอก เพื่อนเหลี้ยมได้ข่าวมาวันนี้ ไอ้ตรัน ไอ้เชษฐ์ มาวันศุกร์ หญิงหวีมาพร้อมเพื่อนเลี่ยมลงหาดใหญ่ เหวอกรุงเทพมาเท่าที่ซาบ เท่เหลือไม่แจ้งอาจเอาไว้เซอร์ไปรท์ ส่วนเท่เมืองลุงกะคงพร้อมหน้าพร้อมตาตามที่นัดไว้ ค่อยเล่าให้เพื่อนฟังวันหลังครับ ออ.....เพื่อนยุ....... ยุคนธร คนสวยแจ้งมาว่ามาพร้อมไอ้เดือน ใครอยากเห็นเหวอนี้ตัวเป็นๆกะมาพบเพื่อนได้แลกสาวๆไม่ใช่หารแหลงพันนี้พอเป็นเมืองขึ้นของเพื่อนกะหารดีนี้แหละ (เมืองบางเมืองอายุยังน้อย บางเมืองอายุแค่ 38,39 ทั้งที่ตัวเอง 40 แล้ว ฮาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ) เท่เหลือกะไอ้เนี่ยมเบี้ยให้แล้ว ใครไม่เคยเห็นเพื่อนตัวเป็นๆนานแล้วกะอาจพบได้งานนี้ (เพื่อนยังไม่Cancleมาทีว่ามาหรือม๊าย ที่เห็นกะติดเรียนหลายคน (หรือไปส่งเด็กเรียนกะไม่โร๊ะ) สอบเนติฯกะหลาย เช่น ไอ้ฮูก เพื่อนชาติ (อภิชาต)แต่กะ BB มาหาเค็มแล้วว่าฝากเบี้ยกับไอ้เม็ง) แต่กะอย่างที่บอกครับเพื่อนที่เคารพ ฝากไว้คำเดียวว่า “หากไม่ติดไหร เพื่อนยังมาเวลา ยานรถมาได้ เช่น
สายพัทลุง - กงหรา
สายพัทลุง - ปรางหมู่
สาย พัทลุง- ควนขนุน
สายพัทลุง - ปากคลอง
สาย พัทลุง- เขาชัยสน
สายพัทลุง - พังกิ่ง
สายพัทลุง - ป่าพะยอม
สายพัทลุง – ควนถบ
สายพัทลุง - ลำปำ
สายพัทลุง – เขาย่า
สายพัทลุง – เขาปู่
สายพัทลุง – ทะเลน้อย
สายพัทลุง – ลำสินธุ์ - บ้านโตนแพรทอง
ฯลฯ
โดยเฉพาะสายตุ๊กๆรอบเมืองลุง ทั้งหลาย แถววัดโด่หอม เดินเอากะถึง หลบมาน่ะพี่น้อง ตอนนี้หลายอย่างกะสงบแล้ว หลายคนอาจเป็นห่วงน้องฟิล์มกะน้องแอนนี่ กะไม่ปรือชีวิตของน้องเค้าคงแก้ปัญหาของเค้าเอง เรามาสร้างแนวคิดตามอุดมการณ์ซึ่งคิดว่า ถึงเวลาในการขับเคลื่อนแล้ว บ้านเมืองเป็นของเราทุกคน ตั้งแต่หญ้าขี้เตรย จนถึงระบบสุริยจักรวาล หากเราไม่ตายโลนเสียก่อนอีกราว 20-30 ปีข้างหน้าบ้านเมืองของเราเปลี่ยนแปลงแน่นอน เค็มมั่นใจเช่นนั้น จึงนำมาจุดประกายเช่นนี้ ......หวัดดีครับ
ลงเช่อ นายเค็ม คงดำ
โฆษกประจำตัวเลขานุการชมรมอิเล็กทรอนิกส์ วิทยาลัยเทคนิคพัทลุง
ลงเช่อ นายประภาส ชูพูล
เลขานุการชมรมอิเล็กทรอนิกส์ วิทยาลัยเทคนิคพัทลุง
ลงเช่อ (ชิดพงษ์ พัชรดำรงกุล)
ประธานรุ่น 5 อิเล็กทรอนิกส์ วิทยาลัยเทคพัทลุง

เรียน พี่น้องชาวอิเล็กทรอนิกส์ วิทยาลัยเทคนิคพัทลุง ทุกท่าน

การดำเนินกิจกรรมวันที่ 25 กันยายนนี้ คณะทำงานหลายท่านกะได้ทำงานอย่างเต็มที่ และคืนนี้กะมีกิจกรรมที่บ้านของประธานที่ปรึกษา (พี่วิทย์)ที่ บ้านไสหยี พัทลุง คาดว่าจะมีสมาชิกหลายท่านไปร่วมงาน ผมจะนำมาเรียนให้ทราบอีกที หากท่านใดได้รับเมล์นี้ ได้ยินเสียงแล้ว ทุกเสียงทุกสายกะยินดีต้อนรับครับ ออ..........พี่ดำ (รุ่น 4) ได้ฝากความคิดถึงและห่วงใย พร้อมมีเสียงที่จะกระหึ่มในเมืองลุง และบรรดาทีมงานกะไม่ได้หยุดนิ่งครับ มีความคืบหน้าพอสมควร ป้ายประชาสัมพันธ์กะน้องบกกะติดแล้ว แค่คุณประภาส ผู้ถ่ายภาพ เห็นว่าไกลไปหิดหนึ่ง บังเอิญหมดถ่านเสียก่อน และวันจันทร์จะแจ้งให้ทราบอีกทีครับ ออ......เย็นนัดคุยกันเรื่องงบประมาณด้วยครับ ติดภารกิจหลายอย่างในวันนี้ เท่านี้ก่อนครับ หวัดดีครับ

เคารพพี่ๆและรักเพื่อนๆฝากความคิดถึงห่วงใยถึงน้องๆทุกคน เมื่อทุกอย่างลงตัว สิ่งที่ทุกคนคาดหวังไม่ไกลเกินเอื้อมครับ บทความครั้งต่อไปจะนำเสนอใน week หน้าครับ

คุณเค็ม คงดำ

ครับเพื่อนที่เคารพ มาวันนี้กะแหลงกันเล่าสักหิด พอดีมีอีเมล์มาหาฉบับหนึ่งคับ มีภาพส่งมาด้วยกะสองสามภาพ เป็นภาพที่พักพวกของเรามีกิจกรรมสันทนาการ กัน ณ ร้านอาหารเช่อ เรือนแพฟิชชิ่งพาร์ค รายละเอียดตามภาพถ่ายที่แนบครับ ทีนี้การที่จะเขียนเพื่อให้ได้อรรถรสและเหงือกไม่ทิ่มพุง ข้าพเจ้าอันมีนามกรตามท้องเรื่องว่า นายเค็มกะเลยบอกเพื่อนเสียก่อนว่าไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์แต่กะพอที่จะคาดเดาได้ว่า เป็นพันนี้ เรื่องนี้คงไม่ถึงกับต้องตั้งคณะกรรมาธิการให้มันเวียนหัวน่ะครับ อันนิยายตามปรายหน้าบท มีอยู่ว่า นายประภาส ชูพูล ได้เดินทางไปยังกรุงเทพมหานครอมรรัตนโกสินทร์เมื่อวันพฤหัสบดีที่ผ่านมา นัดพบนายธรันต์ บุญรัตน์ (เรือนแก้ว) อันมีเช่อเล่นๆว่า นายตรัน ได้ไปรับเพื่อนเท่สนามบินดอนเมือง ผลปรากฏว่านายหัวเรือหรือคนขับเรือบิน ไม่ได้สนทนากับลูกน้องบนเรือบิน (operater อ่านว่า โอเปอร์เรเตอร์) กันก่อนอีขึ้นบิน ทำให้เกิดการผิดพลาด เรือบินลำเท่เพื่อนเข เลี้ยวหัวไปปร้าสุวรรณภูมิ ) ทำให้นายหัวตรันไปรับไม่ทันเวลา เพราะไปผิดเท่ผิดทาง นายประภาส จึงได้นั่ง แอร์พอร์ตลิงก์ ( ที่นักการเมืองกินกันราวสองเหมินล้าน เสียงนายควนหนุนเค้าว่า ...................) ทำให้นายหัวตรับมาพบเพื่อนรักที่ หลักกิโลเมตรที่ 1 ของประเทศไทย คือ อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ (เค็มเป็นแหละ หวางนี้ปัญญาแล้ว หมันม๊ายว่ะไอ้เหลี้ยม )
ปร้าบนนู๋ ถ้าใครขี้คร้านอีอ่านกะสรุปเอาหราดๆ ว่าไอ้ภาสมาจากสตูลไอ้ตรันไปรับ กะมาอ่านนับถัดจากนี้ไปเลยเพื่อน ไอ้ตรันกะพาไอ้ภาสไปทำธุระหิดหนึ่งราวสองชั่วโมง ทำไหรไม่ได้บอกเพราะมันเป็นของเถือน หลังจากนั้นนัดไอ้ต้น (พลภูมิ นพรัตน์)ไปพบกัน ณ สถานที่นัดพบ แล้วนิยายตามท้องเรื่องกะดำเนินต่อไป มันขับรถไปตามแผนที่ ที่เพื่อนเชต สุรา นำทางไปให้ ไอ้ตรันขับรถไปรับไอ้น้อง (วาริน อินนุรักษ์) เท่บ้าน ทั้งหมดทั้งเพกะพบกันเท่นัดหมาย ในเวลา 17.35 น. ดังนี้
1 ไอ้ภาส
2 ไอ้ต้น
3 ไอ้ตรัน
4 ไอ้น้อง
5 ไอ้จวบ
6 ผู้ติดตามเพื่อนจวบ (น้องโอ๋)
หลังจากนั้น นายหัวจวบกะกล่าวขึ้นทันใดว่า แล้วเหวอสูมากันเท่านี้เหอ พันนี้หลบหวา แต่ไม่ปรือกูท่าสักหิดเพราะกูมาไกลหวาเพื่อน พันนี้แหละ คนไทยไปตามเวลา คือให้เวลาไปก่อน แล้วเหวอเราจะไปตามเวลา คือมาสายเป็นประจำ คล้ายกับสโลแกนพรรคการเมืองเก่าแก่พรรคหนึ่งว่า ประชาชนต้องมาก่อน เท่มาก่อนคือประชาชน เท่ไม่มาทีคือเพื่อนเรา แต่การสนทนากันต้องหยุดชะงักโดยพลันเมื่อนายหัวตรันกล่าวสอดแทรกขึ้นมาทันทีว่า ไม่ได้ไอ้จวบ มึงทำพันนี้ไม่ได้ ถึงเรามากันหกคน แต่กูมีข้อมูลว่ามีผู้โทรมา Cancle กับไอ้น้องแล้วว่ามาแน่นอนคือไอ้เหลี้ยมกับไอ้จุ๊บ ไอ้เหวอนี้เดียวมันมา มึงเชื่อกูถะไหนๆกะเชื่อกูมา 20 หวาปีแล้ว จะเชื่ออีกทีหมั๊นอีพันปรือขึ้นนิ นี่กูกะสั่ง re กรมมาแล้วยัง re กระทวงไม่มาทีเพื่อน เดียวอย่าเพิ่งปรือโจ๊ การสนทนาระหว่างกลุ่มหนุ่มสาวซึ่งเป็นเพื่อนกันตั้งแต่สมัยอายุ 15 ปีป่านนี้รวมแล้วกะ 25 ปีที่พวกเค้าไม่มีวันลืมกันและกัน ซึ่งการพบกันของกลุ่มเหล่านี้ อาจมีสุรายาเมาไปบ้าง ผู้เขียนคิดว่าไม่ปรือ ปัญหาช่วงการสนทนาคราวแรกกะมลายสิ้น กะดำเนินต่อไปตามอรรถรสของเพื่อนที่ไม่ได้พบกันเป็นเวลานาน ส่วนใหญ่แล้วเพื่อนกลุ่มเหล่านี้กะสนทนากันได้ออกรสออกชาติ ถ้าใครได้ฟังอาจนึกอิจฉา(ความหมายคือ ถ้าใครไม่อาจจะไม่นึกอิจฉา....ฮาๆๆๆๆ) ในการพบปะของกลุ่มบุคคลในวัยย่างก้าวปีที่ 40 หลายคนได้ผ่านมรสุมอมาหลายดอก ตั้งแต่ภัยสิมานิ ภัยการเมือง คดีพฤษภาทมิฬ ภัยโถกยิกยิง ภัยเมาเหล้าขาวแล้วโถกฟัดกับขวด ช่วงฤดูกาลอันเลวร้ายของชีวิต และล่าสุดสี่แยกราชประสงค์ เป็นต้น ตอนหนึ่งของการสนทนา ประภาส ชูพูล ได้โทรมาชวนผู้เขียน โดยกล่าวว่า เค็มมึงมาเที่ยวกับกูม๊าย ตอนนี้กูนั่งโยเท่ร้านอาหาร เรือนแพฟิชชิ่งพาร์ค มาดถานได้เท่ เพื่อนกะลุยเสียเหม็ด นี่กูขนาดประกาศแค่วันเดียว เพื่อนมาจังเสีย เพื่อนภาสกล่าวด้วยความภาคภูมิใจ บ่งบอกถึงความมั่นใจในตัวเอง เพราะตัวเพื่อนเค็มสั่งหนักสั่งหนาแล้ว ว่าอย่าหยัด แต่มันไม่เคยเชื่อมันกล่าวว่าเพื่อนทุกคน เหมือนหมันเพ้นแหละ ไม่เคยมีใครดักหน้าแข้งมันที ไม่เชื่อถามไอ้ต้นกกะได้ เสียงว่าอีชวนไปสมาคมไหรสักอย่างที่ กสท. แต่เพื่อนภาสแจ้งว่า ติดภารกิจต้องกลับทอเช้า เพราะมอดรถเขามา เขเรือบินหนุกๆ เดียวอีต้องเสียค่ารถเอง เพราะเมียให้มาสองร้อยหกสิบบาท พอเฉพาะค่าตุ๊กๆหลบบ้านเท่านั้นเอง เค็มกะตอบกลับไปว่า ไม่ทันแล้วเพื่อน ตอนนี้เค็มกินข้าวแล้ว กินเอมแล้วด้วย อีกอย่างไกลสักหิด ตอนนี้เค็มโยสุราษฎร์ธานี ไม่ใช่โยรามอินทรา ในเวลาประมาณ 20.00 น.ก็ปรากฎนามของบุรุษนายหนึ่ง อันมีเช่อตามท้องเรื่องว่า พิเชต รักษาพล ตอนไปอยู่กรุงเทพมหานครใหม่ๆ เข้าเรียนที่วิทยาลัยเทคนิคกรุงเทพ อันเป็นสถาบันที่มีเช่อเสียงที่สุดในขณะนั้น เขาย่างกรายมาด้วยมาดของนักบิดมือฉมัง ใส่แว่นตาดำขลิบ ขยับสายตา ชำเลืองไปตามมุมต่างของร้านอาหารเช่อดัง แล้วกล่าวเป็นพยางค์ที่สั้นและเข้าใจง่ายเมื่อพบกลุ่มเพื่อนที่นั่งรออยู่ก่อน ขอโทษเพื่อนภาสและทุกคนพอดีรถติดมากหยามนี้ ทุกคนให้อภัยและกล่าวต้อนรับผู้มาเยือนลำดับที่ 7 ครับการพบกันของกลุ่มเพื่อนยังคงดำเนินต่อไป หลังจากนั้นราว 15 นาทีผ่านไป เท่ทุกคนรอคอยมาถึง เพื่อนผู้ไม่เคยคิด ไม่เคยคิดไหร และรักเพื่อนเสมอ นามกรตามท้องเรื่องว่านายหัวเหลี้ยมพร้อมค้วยคุณหญิงเล็ก ผู้ซึ่งพำนัก ณ ซอยมัยลาภจนถึงปัจจุบัน (สถานที่ถ่ายทำชีวิตของเพื่อนเราหลายคน เช่น เพื่อนแป้คาดว่าจะสูนไปแน่นอนแล้ว แต่เมล์คาดว่าจะมีคนอ่าน แต่ไม่รู้ใคร เพราะกูด่ามันไปหลายหนไม่ตอบ เพื่อนเค็มรออยู่น่ะเพื่อน วันนี้กูไม่ด่ามึงแล้ว ) แต่ปัจจุบันเพื่อนเบี่ยงเบนการประกอบอาชีพ ในการดูแลชีวิตมนุษย์ในยามไม่บาย ไปเซิบเอาเองว่าทำไหร เพื่อนผู้ให้ข้อคิดในการไม่บายใจของเพื่อนเสมอมา มีไหรไม่บายทั้งกายและใจ สามารถติดต่อเพื่อนได้ เพื่อนกล่าวเพียงประโยคง่ายๆและสั้นเมื่อพบสหายเก่าๆว่า พันปรือมั๊งเพื่อน หยามนี้ผมเป็นห่วงเพื่อนพอสมควรในการจัดกิจกรรมวันที่ 25 กันยายนนี้ ทำให้เพื่อนหลายคนหยุดคิดและแล้วไอ้ตรันพูดขึ้นมาว่า ไม่ปรือไอ้เหลี้ยมเหอ งานนี้เหวอเราไปกันหลายคน มีหน้าม้าไปเยอะๆไม่ปรือแน่ ไม่ว่าด้านงบประมาณ คล้ายกับคืนนี้เรามีเถ้าแก่น้อง (วาริน)ดูแล และเอนเตอร์เทน ไม่กังวลทั้งสิ้น ขอเพื่อนบายใจได้ ตรันเพื่อนผู้รู้เรื่องเพื่อนค่อนข้างมากกล่าวอย่างภาคภูมิใจ การสนทนาของเพื่อนกะสนทนากันสักพัก เรื่องที่สนทนากะเน้น สอบถามเรื่องราวเพื่อนมั๊ง เรื่องของตัวเอง กะที่สำคัญกะเรื่องงานกิจกรรมในวันที่ 25 กันยายน เพื่อนเชต กล่าวว่า ผมกำลังเคลียร์คิวจะลงตัวแล้ว แต่ยังขาดคนนั่งเป็นเพื่อนและคนช่วยเติมน้ำมัน อันนี้ผู้เล่าเติมไปมั๊งถ้าอีนั่งรถมาดถานควรมากับเพื่อนเชตได้ เพราะเพื่อนมีรถใหม่แล้ว ยี่ห้อคล้ายรถถีบ ไปเสิบกันเอาเอง เพื่อนเค็มกะอีออกสักคันเล่า (รถถีบ) แต่เพื่อนจวบสวนด้วยคำพูดมาทันทีว่า ไม่ต้องไอ้เชต คนเติมจะอยู่ทีปั๊มแล้ว แต่คนช่วยหารเบี้ยค่าน้ำมันต่างหากที่ต้องการ จนล่วงเวลาเลยมาประมาณตี 9 หวา มีหนุ่มนายหนึ่งที่รูปร่างสันทัด หล่อเฟี้ยวเสมอ แต่ไม่มีภรรยาเป็นตัวเองทีเช่อของชายหนุ่มคนนี้คือ ศุภชัย วิมโลภาส หากนึกเช่อไม่ออก อดีตหัวหน้านักเรียนชั้น ม.ต้น เชียวน่ะครับพี่น้อง ชายหนุ่มผู้มีรูปหล่อไม่เปลี่ยนแปลง มีครบทุกอย่างขาดอย่างเดียวไม่เอาเมีย ชายหนุ่มคนดังกล่าวกะมาร่วมสนทนากลุ่มเพื่อนด้วย ถึงแม้จะมาสาย แต่กะเพียบพร้อมด้วยความมุ่งมั่นในการพบปะกันยามค่ำคืน ของคืนดึกดื่นดังกล่าว ความกระบวนกระวายในการคุยกันกะสนุกสนานมาก จนคนข้างโต๊ะหันมามองด้วยความสนใจว่า ไอ้เหวอนี้มัน ทำไหรกัน ตัวกระผมเองคิดว่า สิ่งที่เพื่อนกลุ่มนี้ได้สนทนากันนั้นไม่สูนเปล่า ไม่ว่าเรื่องการคุยกันในการดำเนินชีวิตของเพื่อนฝูง การเล่าเรื่องเก่า การคบหาสมาคม การเปิดประเด็นทางสังคม โดยที่กำลังขับเคลื่อนในขณะนี้ เรื่องของ ชมรมอิเล็กทรอนิกส์ วิทยาลัยเทคนิคพัทลุง เพื่อนภาสและประธานหยอยเป็นผู้ที่เป็นกำลังสำคัญทำในนามของเพื่อนเรา ในกลุ่มของเพื่อนเรารุ่น 5 ได้ดำเนินกิจกรรมที่มีเพื่อนหลายคนเป็นกำลังใจให้ มีกำลังใจในทางงบประมาณบ้าง ทางความคิดบ้าง ทางเอินๆบ้าง เพื่อนหยอยเองกะได้บอกเพื่อนเค็มแลกวันพุธที่ผ่านมาแล้วว่า เราต้องเดินกิจกรรมนี้ต่อไปเรื่อยๆ ๆไม่เหนือยหรอกเพื่อน เค็มเองมีส่วนรับรู้และแสดงความคิด ค่อนข้างหลายเวที ที่มีโอกาส แต่ในการจัดงานครั้งนี้นั้นกะได้รับความร่วมมืออย่างดี เงินคงไม่ใช่สาระสำคัญที่สำคัญเคือเรื่องเพื่อน คำว่าเพื่อนสิมันสำคัญหวา แหลงแล้วน้ำลายไหลครับ เรามีเพื่อนมากมาย นู้วันก่อนได้รับเมล์มาบับหนึ่งจากประเทศญี่ปุ่น เพื่อนเรานามนายหลวงรงค์กะยัง เมล์มาเหลย ใครมีเมล์ yahoo ทำสักทีเล่าเพื่อนภาสเหอ ส่งไปให้มันกัน บอกแล้วระยะทางไม่ใช่อุปสรรค เพื่อนรงค์หยามนี้อยู่ดินแดนปลาดิบ หลบราวปีใหม่ เพื่อนอย่าลืมเซ้อเหนียวหลามมากินสักบอก น่ะเพื่อนนะจนกระทั่งล่วงเลย จนถึงดึก ประมาณ 23.25 น.ทางนายหัวประจวบ ยุทธศรี จึงขออนุญาตกลับก่อน พร้อมคุณศุภชัย หรือไอ้จุ๊บ กะไปพร้อมกัน เมื่อเรียก เช็คบิลล์ ทุกคนกะชิงกันชักเบี้ย ซึ่งหากสมัยก่อนพอถึงเวลานี้ กะชิงกันเข้าห้องน้ำ แต่เพื่อนเราโชว์ความมาดถาน กะได้จ่ายกันทั่วหน้าทุกคนเทอญ
ณ ลานจอดรถ ไอ้ตรันกล่าวว่า ไอ้เหลี้ยมกูต้องไปส่งไอ้น้อง มึงว่าปรือ เพื่อนเหลี้ยมหันไปทันทีตอบโดยไม่ยั้งคิด ว่า กูไปกัน หลังจากนั้นหนุ่มสาววัยดึก กะได้สนทนากันต่อที่บ้านไอ้น้อง (วาริน อินนุรักษ์) จนเวลาล่วงเลยของวันใหม่ไปราว สามชั่วโมง กะแยกย้ายกันกลับบ้าน พอหัวเช้าทุกคนกะปลอดภัยดีทุกคน ทุกนาม ครับนิทานกะจบโดยบริบูรณ์ ณ บัดนี้
ปล.ฝากข่าวเพื่อนทุกท่านทราบ เค็มไม่โทร ไม่ทวงใครแล้วน่ะครับ ขอบคุณ ทุกเสียงทุกสายที่ติดต่อมาและเค็มติดต่อไปแต่กะไม่ได้โทรถึงทุกคนขออภัยด้วยครับ สำหรับประเด็นเรื่องเพื่อนเนี่ยม (พิชิต นวลมะโน) กะมีทางออกให้กับสังคมเรียบร้อยแล้ว เพื่อนเมล์เข้ามาทักทายแล้วว่า เพื่อนเค็มลืมและพิมพ์เช่อตก เพราะเรามีเช่อ พิชิต สองคน อีกคนกะไอ้ฮูก (พิชิต เจริญศรี) ณ บัดนี้เพื่อนเค็มกะนับและเทิ่มเช่อเพื่อนเข้าไปแล้ว ขออภัยด้วยจริงๆครับ ประเด็นถัดมาในนามเพื่อนประธานรุ่นของเรา นายหัวหยอยฝากแจ้งประชาสัมพันธ์ มาด้วยแล้วจะรวบรวมเช่อสายเสแยกช่องโก ในวันสองวันนี้ เห็นได้ข่าวจะพบเลขาภาสในวันเสาร์หน้านี้ กะติดต่อกันได้ ไอ้แขกเที่ยวถามหาเสียงว่า เหวอเราอีเอากันพันปรือดี บัดสีไอ้ภาสมัน เห็นมันเค็กจังแล้ว ไอ้เค็มกะโม้เอาๆ (เค็กคืออาการของคนที่บายใจแล้วบอกเพื่อน ถ้าเพื่อนเข้าใจไม่ปรือ แต่ถ้าไม่เข้าใจ อาจโถกถีบพลัดหนำได้) ประธานหยอยสั่งการว่า บอกแล้วเอาตามนี้ครับ อ่านเมล์ไอ้เค็มไปเรื่อยๆ พอเวียนหัวชักเบี้ยทียี่สิบ ชักจำนวน 20 ครั้งเบี้ยกะครบ 500 ไม่ไปร่วมงานได้เสื้อ 1 ตัว ถ้าชักจำนวน 1K กะรับเจ๊กเก๊ต 1ตัวถึงแม้ไปหรือไม่ไปได้ กะไม่ปรือจะได้เสื้อทุกคน นิทานกะมีเท่านี้ครับ ท้ายสุดนี้หากเพื่อนท่านใดไม่ติดภารกิจไหร และมีเงื่อนเวลาโดยสามารถบริหารจัดการได้ โดยมาร่วมงานได้ เชิญทุกท่านครับพบกัน หน้าแผนกอิเล็กทรอนิกส์ วิทยาลัยเทคนิคพัทลุง ในวันเสาร์ที่ 25 กันยายน 2553 ตั้งแต่เวลา 16.30 น.เป็นต้นไปครับ สวัสดีครับ

WALLPAPER

ครับตั้งเช่อเรื่อง รู้สึกแปลกไปหิด ปรายหน้าบทกะออกไปพอสมควรแล้ว เจ้าอาวาส (หมอเหลี้ยม) กะมาทักทายแล้ว ครับขอบคุณในกำลังใจทุกท่าน แลกแตวากะส่งข่าวสาร รายงานการประชุมไปให้อ่านแล้ว ติดตามกันเล่าน่ะเพื่อนที่เคารพ เพื่อนเค็มในฐานะเข้าไปนั่งในห้องประชุมกันกะบรรยายสรรพคุณให้เพื่อนฟังแล้ว กะคงคิดว่าเรื่องราวคงดำเนินการต่อไปเล่าวันนี้คงแหลงน้อยสักหิด พบกันค่อยแหลงกันเล่าครับ ก็กะสรุปในส่วนของเพื่อนของนายประภาส สาขาปรางหมู่ ที่สมทบทุนแล้วดังนี้ครับ ตกหล่นตรงไหน ตะโกนลิงก์มาได้น่ะครับ
1ไอ้ตรัน (ธรันต์ เรือนแก้ว(บุญรัตน์))
2ไอ้ศักดิ์ (ศักดิ์ชัย ช่วยเมือง)
3ไอ้เค็ม(สุเชษฐ์ คงดำ )
4ไอ้เชษฐ์ (พิเชต รักษาพล)
5ไอ้ฮูก (พิชิต เจริญศรี)
6ไอ้กุล (สกุล สมหวัง)
7ไอ้นวล (วิทยา มณีรัตน์ )
8ไอ้หลวงรัตน์ (วิรัตน์ บัวทอง)
9ไอ้ต้น (พลภูมิ นพรัตน์)
10ไอ้น้อง (วาริน อินนุรักษ์)
11ไอ้ภา (สุภา ด้วงนุ้ย)
12ไอ้ขวัญ (ศุภลักษณ์ สาระอาภรณ์ (สมหวัง) )
13ไอ้ฟอง(อุบล เผือกแสง )
14ไอ้เอียด (บุญศิริ จงบุรี)
15ไอ้แดง(บุษราภรณ์ มังสังข์)
16ไอ้เม็ง(รัตชัย คงเคว็จ)
17ไอ้จวบ(ประจวบ ยุทธศรี)
18ไอ้ขวิด(ฉวีวรรณ ชูปาน)
19ไอ้จุ๊บ(ศุภชัย วิมโลภาส)
20ไอ้เชษฐ์ (พิเชษฐ์ สุดาวรรณศักดิ์)
21ไอ้ขวัญ (ปิยพันธ์ ปานยิ่ง)
22ไอ้ภาส(ประภาส ชูพูล)
23ไอ้เลี่ยม(อนุชาติ จำนงค์)
24ไอ้โต้ง (อุดมศักดิ์ ชูฤทธิ์)
25ไอ้ทัก (พิทักษ์ ทองชุม)
26ไอ้ชาย(สมชาย เจริญรัตวงศ์)
27เพื่อนชาติ (อภิชาต คงวุ่น)
28ไอ้โรจน์ (วิโรจน์ หนูตีด)
กะว่าอีเผยจำนวนหรือปล่าว หรือไม่เปิดเผยกะเกรงใจคนที่สมทบไม่เท่ากันและมีปัญหาความโปร่งใสกัน กะเลยเผยแต่เช่อก่อน เช่อนี้กะอีไม่เผยกันทีแรก มันมีประเด็นหลายอย่างหารือผู้รู้หรือกูรูหลายท่านกะจบลงมีแต่เช่อใครเท่าใดถามไอ้ภาสกะได้ นู้แต่วาเห็นว่าหญิงหวีกะเข้าบัญชีไอ้จุ๊บแล้ว นู้ยังอีกสองสามเลขหมายไม่โร้ของใครที
- ใครโอนเข้าบัญชีวันที่ 29 สิงหาคม 1000 บาท รหัสธนาคาร 957 (สาขาโลตัสเมืองลุง)
- ใครโอนเข้าบัญชี30 สิงหาคม 1000 บาท รหัสธนาคาร 957 (สาขาโลตัสเมืองลุง)
- ใครโอนเข้าบัญชี 31 สิงหาคม 1000 บาท โอนโดยวิธี.....................
ไม่โร้อีทำปรือดีคคับ แต่ยอดรวมตอนนี้เกินสองเหมินแล้วครับ (ยังไม่รวมสายเสแยกช่องโกทีครับ ยังมั๊งที่รับปากด้วยวาจา เหวอนี้ตามทวงได้ไอ้ภาสเหอ แต่กะถือว่าเราส่งข่าวไปแล้วน่ะเพื่อนนะ) นายหัวภาสบอกว่าบายใจแล้วที่สุด สุดๆไปเลย แต่หากท่านใดจะสมทบเพิ่มเติมกะยินดีเป็นอย่างยิ่ง (เบี้ยน่ะไม่ใช่หญ้าขี้เตรย) ยิ่งมีกำลังเราก็มีพลัง นู้ไอ้โต้งมันเป็นผู้จัดการไอ้ไหรแล้วว่ะกูอ่านไม่ค่อยออก กะแจ้งมาแล้วเพื่อนช่วยบอกด้วยว่าเท่าใดน่ะ เค็มจะจดไว้ในโฉนดโถก ของไอ้เชษฐ์ รักษากัน เท่าใดเมล์มาเฉพาะเค็มกะได้ คนเอินโร้แล้ว ไอ้หลวงรัตน์กันโอนวันไหน จำวันที่ให้ได้น่ะครับ สงสัยคือสาขาพัทลุงสองคนไม่โร้ใครโอน ยังหาไม่เจอครับ ก่อนหน้านั้นโอเคหมดแล้วครับ แลกวันก่อนเค็มกะเค็กว่าเหวอเรา อันหมายถึงเหวอเพื่อนๆกันนั่นแหละมาดถานโม้ไว้มากพอสมควร แต่ส่วนใหญ่แล้วเป็นของผิดกฎหมายเพ้น กะเลยไม่เล่าให้เพื่อนๆฟัง เพราะมันเป็นของเถือน........ฮา........... ออ.....นายหัวชาญ (วิชาญ หนูพรหม) เท่แจ้งมาทางเมล์ นี้มาสมทบแต่หัววันแล้วไม่ถามสักคำ ขอบคุณในกำลังใจ ที่เพื่อนเป็นต้นเรื่องให้และแสดงความประสงค์ ผมเองและคณะหมายถึงหลายคนกะขอบคุณจริงๆครับ ล่าสุดกะมีภาพถ่ายลูกสาวสวยจัง หยำเอาคนทางโน้น มันสบายดีแฮ......เค็มกะเคยพำนักแถวนั้นเมื่อสมัยบ่าวๆครับหวางนี้มานอนแคงโยสุราษฎร์ธานี นอนอยู่บ้าน มีแต่บ้านจริงๆครับ กับโท่เย็นหนึ่งเครื่อง โทรทัศน์หนึ่งเครื่อง พัดลมหนึ่งตัว สาดและหมอนอย่างละผืน ชีวิตไม่ใช่มีไหรมาก ถามเพื่อนจวบกะได้แวะมาเวียนเมื่อวันก่อน ยินดีต้อนรับใครขับรถผ่าน สหกรณ์สุราษฎร์ธานี (โคออฟ) บ้านเค็มห่างราว 500 เมตรแวะอาบน้ำได้แต่ต้องแจ้งล่วงหน้าสักหิด จะได้หลบมาทัน เท่เหลือสายเสแยกช่องโก ประสานงามาได้น่ะครับ เช่น บ่าวชัชวาล ณ พัทลุง บ่าวโอเล่ห์ บ่าวยุทธ ชูสุดรักษ์ (ติดต่อแล้วบ่าวหน่องมาแน่ เพื่อนอีมาแลเพื่อนที่มันได้กันกะโอเคน่ะครับ ) บ่าวมาด บ่าวแขก บ่าวติ เพื่อนวิทย์ พี่พูนพันนิ คนสวย(ยุ) ยุคนธร อย่าลืมเอามือปืนมากัน มาหนนี้มาสักสามชีวิตได้แล้ว แขบหิดเดียวไม่ทันเพื่อน นู้เพื่อนประธานหยอยของเรา หยามนี้ไม่ต้องทำไหรกันแล้ว แลแต่โลก ครับยุ่งจริงๆไอ้ลูกอ่อนนี้ เค็มเข้าใจครับ ยิ่งถ้าลูกกินนมแม่ อันนี้ยุ่งไปเหลยเล่า บางสิ่งบางอย่างสิ่งที่เราเคยได้กินกะไม่ได้กิน สิ่งที่เราเคยได้กะไม่ได้ เออ.....กลุ้มแทนท่านประธานหยอย วันงานอย่าลืมเตรียมกล่าวสุนทรพจน์ด้วยเพื่อน ส่วนคนสวยสาวนี และบ่าวเอินๆ อีก ฯลฯ ส่งข่าวมามั๊งกะดีครับ รอ.....อยู่แถวหลาดเสกักเมืองลุง
ท้ายสุด สุดท้ายนี้ รุ่นของเราเป็นรุ่นที่พลังมากในตอนนี้ (คิดเอาเองนะครับ) เงินไม่ใช่ทุกสิ่งทุกอย่างที่จะกำหนดในการทำงาน มันเป็นส่วนหนึ่งในการทำงาน แต่ใจซิคิดว่าสำคัญ คิดว่า ณ นาทีนี้กะบายใจสุดๆเลยเพื่อน (ถึงแม้ในวันงานจะมีรุ่นเหวอเราสัก 10 คนกะบายใจอย่างแรงแล้วครับ) หลายๆอย่างที่ทำมาไม่สูนเปล่า มันคงมีเส้นทาง ตามทางของมัน มีคนสานต่อ กะบายใจ เพื่อนทุก ๆคนเป็นช่วย แต่สุดท้ายแล้วคนที่เหนือยที่สุดกะคือเพื่อนภาส ของเราและประธานหยอยกะให้กำลังใจคนทำงานเสมอมา สวนเค็มไม่มีประเด็นไหรมาก แต่แหลงมากไปหิดหนึ่งกะขออภัยเพื่อนฝูงด้วยความยินดียิ่งครับ แหลงหยอกกันมั๊ง เอิดไปมั๊งกะขออภัย แต่ที่ทำมาทั้งหมดกะเพื่อเพื่อนๆของเรา เพียงแต่ใช้วิชาที่มีอยู่ในการนำเสนอ เพราะแก่ขึ้นทุกวันเข้าใจสัจธรรมมากขึ้น เค็มมีหน้าที่ในการโหมลูกมุด ให้เรานึกแลเพื่อนๆทุกคนเหมือนลูกมุด(ดูด)ที่กำลังสุกออมได้เท่ แล้วเค็มเข้าไปโหมให้มันหล่นลงมากองรวมกัน หล่นได้เท่าที่หล่น เท่เหลือกะค่อยว่ากันเล่า หล่นเองมั๊ง แต่ท้ายสุดทุกคนกะมากองรวมกัน กองรวมกันแล้วกะกองรวมกัน ดำรงไว้ซึ่งความเป็นเพื่อนที่ไม่มีวันจาง ให้อภัยกันตลอดเวลา ให้อภัยกันเสมอมา ไม่คิดหรือเคยคิดโกรธเพื่อนเลย นี่แหละความเป็นเพื่อน ขอบคุณครับ

นายเค็ม รูปหล่อ หนี้สินพอสมควร
ปฏิบัติหน้าที่เป็นWALLPAPER ของเลขานุการชมรมอิเล็กทรอนิกส์ วิทยาลัยเทคนิคพัทลุง แต่กะไม่เข้าไปในคุกโดยพลการ.........................ฮาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

อิเล็กทรอนิกส์สัมพันธ์ สร้างสรรค์มิตรภาพ ครั้งที่ 1

บันทึกการสนทนาเพื่อการทำงานให้เป็นไปตามที่วาดหวังไว้
(เวลาที่ระบุคือการพูดคุยทางโทรศัพท์ครับ)
10.15 น. ผมครูดอสจะไปพบลูกศิษย์ที่จะจัดงานพร้อมรายชื่อศิษย์ปัจจุบัน จำนวน 5 คน ที่จะรับมอบทุนการศึกษาในวันจัดงานครับ เวลาหกโมงครูจะไปตามเวลา
10.44 น.ผมประภาส ชูพูล จะไปพบที่โคกโดน ควนหนุนในเวลาบ่ายโมงครับและขอให้คุณเค็มรออย่าไปไหน เพื่อจัดเตรียมการจัดทำวาระประชุม
13.05 น.ผมชนชาญ บุญญานุวัตร์ ไปตามนัดไปก่อนหกโมงแน่นอน คอนเฟิร์มครับน้องเค็ม ไม่ให้เสียเช่อน้องครับ
13.10 น.ผมสมศักดิ์ แก้วชนะ ผมไปแน่นอนครับพบกันเวลาหกโมงเย็น สถานที่แผนกอิเล็กทรอนิกส์น่ะน้องน่ะ ตอนนี้ผมขับรถครับ (ขับรถทุกทีที่โทรหา มีรถหลายคัน)
13.15 น.ผมสุรพงษ์ คงทอง ติดเรียนครับแต่ไปถึงแน่นอนครับคอนเฟิร์มครับพี่
14.05 น.ผมขจรยศ ทองสงไปแน่นอน เป็นกำลังใจให้น้องๆทุกคนครับ
14.15 น.ผมบุญธรรม อาทรวิริยะกุล วันนี้กลับบ้านที่โหมด รอผมด้วยครับผมไปแน่นอน
14.20 ผมสุรเชษฐ์ สุทธิกุล ประชุมวันนี้น่ะครับ ไม่ใช่ทอเช้า ถ้าไปวันนี้กะโอเค เดี๋ยวผมเข้าไปตามเวลาเดิมครับ
17.27 น.ผมจรินทร์ เมืองหนูพี่เค็มกะพี่ภาสมาถึงแล้วยังครับ ผมเปิดแอร์รอแล้วครับ ตอนนี้พี่ชนชาญ มาถึงพร้อมพี่เค้าอีกสองคนครับ เค้ารอพี่อยู่ครับ
ณ แผนกอิเล็กทรอนิกส์ วิทยาลัยเทคนิคพัทลุง ประเทศไทย (THAILAND)
วันเสาร์ที่ 28 สิงหาคม พ.ศ. 2553
เวลา 18.09 บุคคลที่เอ่ยนามมาพร้อมกันหมด ที่มาก่อนสามคนรวมพี่ชนชาญ คือ พ.ต วิโรจน์ มุสิกเจริญ และพี่ถนอมเกียรติ เดชดี นักศึกษารหัส 2506001 ตำนานนักศึกษาแผนกอิเล็กทรอนิกส์รหัสแรกของแผนกเรา ถือเป็นฤกษ์งามยามดีก่อนเปิดการประชุมพี่ชนชาญโทรหาพี่ดำ (พิพัฒน์ สังข์แก้ว) บอกทีมงานว่าเดียวมา และพี่เชษฐ์ สุทธิกุล แน่ะนำคุณนงเยาว์ รักษา เพื่อนร่วมรุ่นที่มาเข้าประชุมด้วย หลังจากนั้นจึงเปิดการประชุม โดยเชิญคุณครูดอสกล่าวเปิดการประชุม ประธานชมรมกล่าวทักทายต่อที่ประชุมและแจ้งความเป็นมาของการเชิญการประชุม ขอบคุณทุกคนที่เสียสละมาประชุมร่วมกันในวันนี้ มีเรื่องราวการพูดคุยกันมีรายละเอียดดังนี้ครับ
1 เลขานุการชมรม (ประภาส ชูพูล) แจ้งการจัดเตรียมในส่วนของรายละเอียดที่ดำเนินการไปแล้ว เช่น
-การจัดส่งไปรษณียบัตร โดยอาศัยข้อมูลการลงทะเบียนของผู้ที่มาลงทะเบียนในวันที่ 19 กันยายน ปีที่ผ่านมา จำนวน ประมาณ 150 ใบตีกลับ 2 ใบคิดว่าสื่อทางด้านนี้ดำเนินการไปแล้วน่าจะประสบผลสำเร็จ
-การจัดทำไวนิลขนาด 4 คูณ 2 เมตรกะได้ดำเนินการแล้ว (ที่ประชุมเสนอให้มีการติดในห้องและมีการชักภาพเก็บไว้เป็นที่ระลึกจะได้ส่งให้แม่ยกหรือทีมงานเพื่อนฝูงทราบ บางคนกะได้บอกเมียโถก)
-ตรายางของชมรม กะได้ดำเนินการแล้วเพื่อเป็นสัญญลักษณ์ของชมรมเมื่อมีการลงนามในหนังสือสำคัญกะแสดงถึงการเอาจริงและความตั้งใจของพี่น้องๆทุกคน
-จัดเตรียมสติกเกอร์จำนวน 150 ใบเพื่อแจกจ่ายให้กับผู้มาลงทะเบียน
-การประชาสัมพันธ์ตามสื่อต่างๆกะได้ประชาสัมพันธ์ไปแล้วทำงานร่วมกันพี่สุรเชษฐ์ ในฐานะ ผช.ประชาสัมพันธ์จังหวัด
-เอกสารอื่นๆกะมีเช่น ใบสมัครสมาชิกชมรม ที่จะเชิญศิษย์เก่าทุกคนสมัครในวันงาน รายงานเงินคงเหลือที่สรุปในรูปเล่มว่าจ่ายไหรไปบ้าง
- จัดเตรียมแผ่นพับไว้ด้วย เพื่อแจกจ่ายสำหรับผู้ลงทะเบียนแสดงถึงความก้าวหน้าของชมรมของเรา และสามารถเปิดอ่านได้ที่นี่ครับ ในส่วนของผมกะคงมีเท่านี้ครับ
2 หารือกิจกรรมวันงาน คุณสุเชษฐ์ คงดำ ได้สรุปในวันงานว่ามีไหรมั๊ง ที่ประชุมได้คอมเมนต์กันหลายประเด็น แต่จบลงแบบธรรมดาเท่เหลือกะเซอร์ไปรท์ พี่วิโรจน์ฝากบอกมาพันนั้น รวมทั้งข้อเสนอของน้องบุญธรรมกะหยบไว้ไม่บอก เอาแบบพื้นๆมีพันนี้แหละ
2.1 กิจกรรมมีการมอบทุนการศึกษา จำนวน 5 ทุน
2.2 รำเบิกโรง จำนวน 1 ชุด (เป็นโนราชักเทป คนรำแต่งตัวสวยแต่ไม่มีลูกโค่ ประหยัดงบประมาณ ใครสมทบอีเอาลูกโค่กะโอเค แต่ราวห้าหกพันครับ)
2.3 นักร้องรับเชิญประมาณ 3 คน (อาศัยความสัมพันธ์ส่วนตัวให้แต่ค่ารถ เสียงว่าพันนั้น )
2.4 กิจกรรมอื่นๆแล้วแต่ผู้ดำเนินรายการจะนำเสนอ แต่ข้อสรุปของที่ประชุมจะต้องให้ตัวแทนรุ่นแต่ละรุ่นได้พูดแสดงความรู้สึกและแสดงความคิดเห็นพร้อมทั้งเชิญผู้ร่วมงานทุกรุ่น ขึ้นเวทีทีละรุ่นชักภาพไว้เป็นที่ระลึกอย่าให้ใครทันเมาหรือคางหลางนักแรง หากมีปัญหาในคืนดังกล่าวแต่ละรุ่นรับผิดกันเอาเอง ผู้ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับแผนกอิเล็กทรอนิกส์เราไม่ให้ขึ้นเวที แต่หากมีความชอบเรารับชอบกันทั่วหน้าเทอญ
3 ประมาณการรายรับ ประเด็นเดิมคือ มอบภารกิจตัวแทนแต่ละรุ่นเป็นผู้ประสาน ขออย่างน้อยรุ่นละ 10,000 บาท
รุ่นที่ 1 ถึง รุ่นที่ 6 และรุ่นที่ 10 (น้องแนน สุรพงษ์ คงทอง) ตัวแทนรุ่นรับปากว่าสามารถหาพักพวกได้แน่นอน น้องบอกว่าผมพาคนมาได้งานนี้ไม่เสียเช่อน้องนักการเมืองหนุ่มหรอกครับ ส่วนรุ่นอื่นๆเช่น เพื่อนคุณมณฑป ไชยบัณฑิต กะพยายามให้ได้ตามที่วางไว้ แต่กะเผื่อความผิดหวังบ้าง รุ่นอื่นๆไม่จำเป็นต้องครบครับ รุ่นน้องๆรับในหลักการได้แจ้งผ่านคุณเค็มทางโทรศัพท์มาแล้ว เนื่องจากติดภารกิจด่วน แต่ยินดีตามข้อเสนอ ส่วนรุ่นคุณจรินทร์ เมืองหนู มีน้อยแต่ส่วนใหญ่กะพอมีพลังคิดว่าประมาณรายรับต้องไม่น้อยกว่า 80,000 บาทงานถึงจะขับเคลื่อนไปได้ด้วยดี ที่ประชุมมีมติให้ตัวแทนรุ่นมอบเงินให้แก่เลขานุการหรือโอนเข้าบัญชีของชมรม ภายในวันที่ 17กันยายน 2553 มอบที่บ้านไสหยี ของที่ปรึกษาพี่ขจรยศ ทองสง โดยในวันดังกล่าวที่ปรึกษาใหญ่ของเรามีกิจกรรมที่บ้านเนื่องจากเพื่อนๆจะแสดงความยินดีโอกาสที่ได้โอนย้ายมาเป็น ผจก.cattellcom เมืองลุงบ้านเรา ออ...........หลบมาเรื่องเบี้ยหิด ที่ประชุมได้สอบถามเรื่องเงินแต่กะทุกคนไม่ซีเรียส ผ่านพ้นไปด้วยดีครับ แต่กะบรรทัดนี้ ผมขอเสริมผู้ได้รับเมล์ทุกท่านว่าให้แสดงความประสงค์และติดต่อกันในแต่ละรุ่นหากไม่ครบหมื่นกะไม่ปรือแต่ที่ปรึกษาชมรม (ขจรยศ ทองสง) แจ้งว่าควรจะขยายกรอบของเราให้ได้ไกลอย่างน้อยรุ่นที่ 15 เรื่องเงินไม่ใช่อุปสรรคแต่ท่านที่ปรึกษาติงนิดหนึ่งว่ากลัวน้องๆมาแล้วไม่พอกินโดยเฉพาะเรื่องอาหารการกิน และ อัลกอฮอล์ ที่ประชุมกะเลยมีมติว่า คืนวันงานจะมีผู้ตัดสินใจในการสั่งอุปกรณ์เสริมต่างๆเมื่อทีมงานที่มาไม่มีเสบียงเพียงพอ กะมอบให้ประธาน และรองประธานจัดงาน 3 คนเท่านั้นเป็นผู้ตัดสินใจ( พี่ชนชาญ พี่สมศักดิ์ พี่วินัย) ยกตัวอย่างเช่น เบียร์เหม็ด เพื่อนนายเค็มมาจังเสียเหม็ด นายเค็มอาศัยคนมาดถานเค็กเพื่อนกะสามารถทำได้แต่ต้องได้รับอนุมัติจาก 3 คนดังกล่าว ถ้าไม่อนุมัติกะกลายเป็นมัดคือนายเค็มจ่ายเอง แต่ถ้าคืนนั้นมีปัญหาไหรกะแจ้งผ่านตัวแทนรุ่น ชัวร์ป๊าดเลย และสถานที่จะใช้เป็นเวทีคอนเสิร์ตใหญ่ชั้นบนสุดของโรงอาหาร ใครชอบร้องเพลงมีแน่นอนครับ แก้ปัญหาเครื่องเสียงไม่เวร์คคราวที่แล้ว นายหัวบก (จรินทร์ เมืองหนู) แจ้งมาว่าใช้ข้างบนเลย เคยมีนักแสดงนักร้องชื่อดังขึ้นเวทีมาแล้วครับ ออ.....ข่าวแว่วมา นักร้องดัง วงแสตมป์ เช่อ กล้วย (ซึ่งเป็นศิษย์เก่าแผนกอิเล็กทรอนิกส์เมืองลุงด้วย) ณ นาทีกะยังยืนยันว่ามาครับ นาทีต่อไปไม่มากะค่อยว่ากันเล่า เค็มบอกผู้ประสานงานแล้ว ฟรีครับ ไม่เสียเบี้ย
5 ประมาณการรายจ่าย กะได้แจ้งไปแล้ว โดยสังเขปดังนี้ครับ
-นักร้องก่อนเวลา จ่ายค่ารถ 1,000 บาท
- ไวนิล และอื่น จ่ายแล้ว 3,200 บาท
- อาหารประมาณการไว้ 20,000 บาท
- ปลาเผาน้องจรินทร์ เมืองหนูรับไว้ 40 ตัว
- อุปกรณ์การลงทะเบียน แยกสี (ศิษย์เก่าและผู้ติดตามให้ทำคนละสี แก้ปัญหาการสับสนในคราวที่แล้ว) 1500 บาท
- เครื่องดื่มและอัลกออล์ทุกชนิด 30,000 บาท
- โต๊ะเก้าอี้พร้อมทำความสะอาด เสิร์พ อุปกรณ์ครบชุด 3,000 บาท
- ผลไม้ราว 3,000 บาท
ของฟรี เช่น เวที แสงสีเสียง เครื่องเสียง บวกลบคูณหารแล้วกะราวนี้ เงินที่เหลือทั้งหมดสมทบทุนไว้ในบัญชีของชมรมอิเล็กทรอนิกส์ในอนาคตต่อไปเล่าครับ และที่สำคัญที่สุดกะน้องๆทุกคนรวมผมด้วยขอปรบมือให้กับพี่ๆรุ่นที่ 1 ที่จะขอจ่ายค่าเสื้อยืดที่สั่งทั้งหมด 150 ตัว มูลค่าราว 30,000 บาท ราคาเสื้อจริงๆตกราว 165 บาท แต่อาจมีค่าขนส่งด้วย กะบวกเพิ่มไปครับ ราละเอียดหลังงานจะแจ้งอีกที พี่วิโรจน์ มุสิกเจริญ ผู้มียศคำนำหน้านามมากกว่าเก้าร้อยเก้าสิบเก้า เป็นผู้รับรอง มีผู้ยกมือสองคนคือพี่ขจรยศ และพี่ถนอมเกียรติ เดชดี ถัดจากนี้ไปขออธิบายความโปร่งใสหิดน่ะครับ ดังที่มนุษย์หรือคนในปัจจุบันนี้ บ้านเมืองที่มีปัญหากะมีไม่กี่อย่าง เช่น อำนาจ เพศตรงข้าม และเงินหรือเบี้ยนี้เอง ตัวชี้วัดอย่างหนึ่งคือหน้าหนึ่งของหนังสือพิมพ์ ปัญหาทั้งหมดจะอยู่ในหนังสือพิมพ์ครับ หากสามปัญหานี้แก้ได้ทุกอย่างแก้ได้เพ้น ผมเองได้มองแต่ละคนที่ร่วมประชุมแล้ว เหมือนกับชุมกับโรงเรียนสหทั่วไปคือโรงเรียนสายสามัญ คือคนที่มาทำงานสายอิเล็กทรอนิกส์น้อยมาก แต่ทำงานเอินเพ้นแต่พี้นฐานกะมาจากอิเล็กทรอนิกส์ มันทำให้ตรงนี้นั้นเป็นจุดเด่นของเรา เช่น เราเคยผ่านความยากลำบากวิชาถูเหล็ก ผ่านการเรียนวิชาเขียนแบบ ผ่านไอ้ไหรมามากมายก่ายกอง ที่ไม่เหมือนสายเอิน จึงมีความอดทนค่อนข้างสูงและสามารถนำไปประยุกต์ใช้กับงานที่ทำอยู่ ณ ปัจจุบันได้ หากไม่มีความโปร่งใส คงไม่มีเท่เดินในเมืองลุง ดังนั้นจึงขอให้บายใจได้ กระผมเองในฐานะตัวแทนและเป็นกระบอกเสียง จึงขอรับรองในการทำงานครั้งนี้ครับ หากมีปัญหาความโปร่งใส ผมจะทำตัวข้องเชิงคนแรกและจะบอกพี่น้องให้รับทราบให้เหม็ดฉาดเลย และแลแล้วคงไม่มีการเมาโลนหรอกครับ เพราะหลายคนกะไม่ใช่กินได้แล้วเหล้าหวางนี้ แต่ทุกคนทำด้วยใจ ผมเองอยากให้มีการประชาสัมพันธ์แผนกอิเล็กฯของเราให้มีการขจร กระจาย แต่ไม่กระจุกไปทั่วเมืองลุงและเท่อื่น นี้คาดว่าจะมีเสื้อใส่ในเมืองลุงใครที่รับไปแล้วกะใส่มากมากหิด เราอาจนัดกันใครหลบบ้าน ช่วงเทศกาสต่างๆเมื่อมาเมืองลุง กะใส่เสื้อชมรมของเราทุกๆวันที่เดินทางเข้าเมืองลุงกะดีเหมือนกันน่ะครับ เช่น เมื่อมีโอกาสเดินห้างสรรพสินค้าชั้นนำของเมืองลุง กะใส่ไปเลย จะได้ทักกันโถก ผมเองบอกเมียแล้วให้เมียใส่กันครับ เรื่องเอินบ้างมีหลายคนไม่สามารถมาร่วมงานแต่กะส่งใจมา ส่งเบี้ยมา ข้องใจรุ่นสาม พี่สมศักดิ์ แก้วชนะ จัง ตำแหน่งวิศวกรใหญ่ แล้วหยามนี้ ทำงานองค์การโทรศัพท์พี่ไม่มีอิเมล์ พี่แหล้ม พรหมพัฒน์ ช่วยส่งต่อพักพวกด้วยครับ การสื่อสารต่างๆและการติดตามเรื่องงบประมาณจะได้ง่ายขึ้น พี่ท่านรับปากแล้ว (แต่หากไม่มีใครช่วยจะช่วยตัวเอง.......ฮา เบอร์พี่สมศักดิ์ 0846313315 วันหยุดส่วนใหญ่อยู่แต่ในสวน งานองค์การฯคืองานอดิเรก งานจริงคือทำสวน พี่เค้าจะติดต่อได้ทางโทรศัพท์เท่านั้น หวางนี้ลูกอ่อนครับ) มีรุ่นน้องที่ทักทายเข้ามากะน้องราวี ไม่ปรือน้องไม่มากไม่เป็นไรเอาเท่าที่ได้ เมล์มาแล้วกันน้อง โทรศัพท์ลดสักหิดกะได้พี่เจ็บหูหวางนี้ครับ (เจ็บจริงครับ) กลัวหูจะตายก่อนอายุขัยครับ รวมทั้งน้องสมพร เสือสิงห์ด้วยน่ะครับ มีไหรกะสื่อสารกันมาน่ะครับ และมีคำแนะนำมาหลายประเด็นแต่ละประเด็นกะโถกเพ้นครับ เอาหละขอให้เชื่อมั่นครับ ขอรับรองด้วยเกียรติของเด็กช่างฯ
6 การมอบหมายหน้าที่ดังนี้ครับ
สถานที่ จรินทร์ เมืองหนู
อาหาร ชนชาญ บุญญานุวัตร์
เครื่องดื่ม ประภาส ชูพูล
พิธีการ สุเชษฐ์ คงดำ/สุภา ด้วงนุ้ย
ประชาสัมพันธ์ สุรเชษฐ์ สุทธิกุล
ลงทะเบียน/ต้อนรับ พิพัฒน์ สังข์แก้ว
7 เรื่องอื่นๆ
ทุกคนที่มาร่วมงานและเป็นศิษย์เก่าและศิษย์ปัจจุบันแผนกอิเล็กทรอนิกส์สามารถสมัครเข้าชมรมกะได้ ไม่สมัครกะได้ แต่ต้องลงทะเบียนและรับของที่ระลึกทุกคน ค่าสมัครสมาชิกชมรมวันประชุมยังตกลงกันไม่ได้แต่กะรับในหลักการเพื่อที่จะขยายผลในอนาคตแต่กะขอให้สมัครทิ้งไว้ก่อน หากมีมติอย่างไรค่อยว่ากันเล่า แต่การสมัครจะเป็นประโยชน์ในอนาคตครับ ค่าสมัครอาจไม่มีการเก็บกะได้ อาจใช้การระดมทุนหรือการจัดงานประจำปี เพราะมีปัญหาในการรับเงินจะคิดวิธีเอินอีกทียังนึกไม่ออกครับ ใครมีคอมเมนต์ไหรก่ะว่ามาครับ แต่การตั้งชมรมไม่มีผลตามกฏหมายไหรมากมายเพียงแต่ไว้ติดต่อสื่อสาร เพียงแต่เป็นชมรมไม่ได้เป็นมูลนิธิอันนั้นต้องชี้แจงรายรับ รายจ่ายมั่วเหม็ดแหละ ของเรายังเล็กแค่ชมรม (ภาษาบ้านเรากะคือคนรัดดวงเดียวกัน คิดคล้ายกัน มีเป้าหมายเดียวกัน วันนั้นหลายท่านไม่ได้เข้าประชุม ผมเองขอระบายความรู้สึกว่า รุ่นพี่ของเราเค้าทำมานานโขแล้วครับ แต่มาวันนี้นั้นหลายคนกะคิดเหมือนที่ประชุมเลยคิดว่า มันถึงเวลาแล้วพี่น้อง) ส่วนจะขยายไปใหญ่โตขนาดไหนนั้น ที่ประชุมใหญ่จะเป็นผู้กำหนด ในคราวกระชับพื้นที่วันงานครับ คณะกรรมการกะไม่ซีเรียสมากมายแต่กะส่วนหนึ่งตั้งใจแรงกล้าหลายคนไม่สามารถอธิบายทุกตัวอักษรได้แต่กะกรรมการทุกคนคาดหวังว่ามันจะเดินไปข้างหน้าได้ในอนาคตอันใกล้นี้ครับ
เวลาประมาณ 22.00 น ที่ประชุมกะแยกย้ายกันกลับบ้าน มีคนลืมเสื้อหนึ่งคนโยที่ผม และไม่ทันเห็นที่ปรึกษาฟักเบี้ยมาสองพันไม่โร้เบี้ยใครว่าให้กรรมการไปกินข้าวต้มร้านโกไหรสักอย่างหน้าวัดท่าหรำ ผมเองไม่ได้ไปเนื่องจากต้องไปเซ้อนมให้ลูกกิน เท่เหลือกะไปกันเหม็ดฉาด แต่มีคนกลับหวางเผินพร้อมพระยืนบาตรราวตีห้าครึ่ง ไม่สามารถบอกได้ว่าใครไปเสิบกันเอาเอง แต่สายรายงานมาว่าพันนั้น พอหัวรุ่งวันอาทิตย์มีคนมาถามหาหัวเช้าว่าครบกันทุกคนแล้วยัง ที่เล่ามาทั้งหมดส่วนใหญ่แล้วเป็นเรื่องจริงทั้งหมด เขียนมาจากใจของใครคนหนึ่งและอธิบายความรู้สึกของผู้เสียสละทุกท่าน บางคนอาจบ่นไปบ้างว่า มันอีเขียนหนักหนากูเวียนหัวกับมัน แต่ทั้งหมดทั้งเพ เมื่อทำแล้วมีความสุขและทุกคนบายใจกะเลยทำ มีสาระบ้าง ไม่มีบ้าง แต่กะคิดไปเขียนไป ไม่เข้าใจไหรกะ โทรได้ครับ 0864783356 หรือเมล์ตามที่ส่ง..........
ท้ายสุดนี้หากกระผมได้เอ่ยวจีกรรม วลีกรรมและกายกรรมใดที่ทำให้ท่านใดท่านหนึ่งต้องไม่บายใจและเกิดความมัวหมองใจ กระผมเองขออภัยท่านด้วย ขออโหสิครับและขอเชิญพี่น้องชาวอิเล็กทรอนิกส์ วิทยาลัยเทคนิคพัทลุง ทุกรุ่นทุกท่าน เข้าร่วมงานในวันเสาร์ที่ 25 กันยายน 2553 เวลา 16.30 น.เป็นต้นไป ณ วิทยาลัยเทคนิคพัทลุง โดยพร้อมเพรียงกันครับ
ด้วยจิตคารวะทุกท่าน
นายเค็ม (สุเชษฐ์ คงดำ)
ผู้จดการพูดคุยของทุกคนในวันนั้น สวัสดีครับ

บอกกาน

เรียน พี่น้องชาวอิเล็กทรอนิกส์ วิทยาลัยเทคนิคพัทลุง ทุกท่านครับ
วันเวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก กะวันเสาร์นี้ถึงวันประชุมแล้ว (28 สิงหาคม 2553) กระผมเองได้ประสานงานกะพอสมควรแล้ว พบกันน่ะครับ สถานที่ วิทยาลัยเทคนิคพัทลุง แผนกอิเล็กทรอนิกส์ของเรา เวลา 18.00 น. เป็นต้นไป พร้อมนี้กระผมเองได้ส่ง ป้ายงานเพื่อประชาสัมพันธ์อีกทางหนึ่ง คิดว่า งานเกิดแน่นอนแล้วครับ รายละเอียดตามแนบท้ายนี้

ด้วยจิตคารวะทุกท่าน

สุเชษฐ์ คงดำ
ผู้ประกาศข่าว

ข้อ 5 ในใบสมัครสมาชิกชมรมอิเล็กทรอนิกส์ วิทยาลัยเทคนิคพัทลุง คำถามมีว่า

ท่านมีอะไรอยากจะบอกแก่คนทั้งโลก คำตอบดังปรากฎข้างล่างนี้ครับ



1 เมื่อเรามีความสุขอย่าลืมแบ่งปันให้คนอื่นบ้าง

2 สร้างโลกสดใสด้วยรอยยิ้ม

3 รักน้องทุกคน

4 นอกจากครอบครัวและคนรักจงให้ความสำคัญกับมิตรสหายและพวกพ้อง

5 อยู่ในสังคมควรสร้างสิ่งดีๆให้กับสังคม

6 จงร่วมด้วยช่วยกันสามัคคีกันแล้วจะมีความสุขกันทั้งโลก

7 อยากบอกว่าคนไทยสู้ได้กับคนทั้งโลก อย่ามองข้ามประเทศไทย

8 ภูมิใจที่เกิดเป็นไทย

9 ช่วยกันลดภาวะโลกร้อนหน่อยครับ

10 คนขยันเท่านั้นที่ครองโลก

11 ไม่อยากบอก

-

-

ฯลฯ

ปร้าบนนี้คือส่วนหนึ่งของที่ระบุไว้ในใบสมัครสมาชิกชมรมครับ ผมอ่านแล้วจำนวนหลายรอบและมีความรู้สึกสบายใจอย่างแรงและบอกไม่ถูกเหมือนกันแต่ที่พี่น้องชาวอิเล็กฯได้ร่วมกันก่อตั้งชมรมในครั้งนี้นั้น ถือเป็นประวัติศาสตร์และมีพี่น้องอีกหลายคนผมไม่สามารถเอ่ยเช่อได้ทั้งหมด ผมต้องขออภัยด้วยครับ ผมเองมีเรื่องมานำเรียนและสรุปเป็นประเด็นๆในการเตรียมการจัดงานในวันที่ 25 กันยายน 2553 ดังนี้ครับ

ข้อหนึ่ง ขอเชิญคณะทำงานทุกท่านเข้าร่วมประชุมภายในแผนกอิเล็กทรอนิกส์ วิทยาลัยเทคนิคพัทลุง ในวันเสาร์ที่ 28 สิงหาคม 2553 เวลามาตรฐานคือ 18.00 น.เชิญกรรมการตัวจริงหรือผู้แทนรุ่นทุกท่านเข้าประชุมโดยพร้อมเพรียงกัน หลักการเดิมรุ่นละ 1-2 คน เพื่อมอบหมายภารกิจแต่ละคนครับ ผู้เข้าร่วมประชุมบุคคลเหล่านี้ ห้ามเจ็บ ห้ามตาย และกะหยบเมียมาให้ได้น่ะคับ

พี่วิทย์

พี่วิโรจน์ (ท่านนี้ท่านประธานประสานให้กัน)

พี่ชนชาญ

พี่สมศักดิ์

พี่ดำ

พี่เชษฐ์

พี่นัย

เพื่อนหยอย

เพื่อนภาส

บ่าวเค็ม

น้องต้น (ดูแลประสานเรื่องสถานที่ และอีเมล์พร้อมเบอร์อาจารย์ในวิทยาลัยเอาช้าสุดทอเช้า )

น้องบก (น้องต้นช่วยประสานให้ด้วย โทรไปไม่รับสาย สงสัยโร้ว่าผู้ชายโทรมา)

น้องบุญธรรม (รุ่นนี้ประสานกันจังยังไม่ลงตัวเรื่องเสื้อที ตั้งตัวเป็นนายหัวสักคนกะหมดเรื่องน่ะน้องน่ะ แจ้งผู้ประสานงานมายังพี่ได้เลยครับ)

น้องสามารถ (น้องแหลงกันไปถึงไหนแล้วน้อง)

น้องเทพ

น้องแนน (ชวนเพื่อนมาสักคนน่ะ อย่าอ้างภารกิจนักแรง)

น้องกำธร

น้องโอฬาร

น้องราวี

น้องสมพร (ยังหวังในตัวน้องเป็นอย่างมากและประสานงานมาน่ะครับ ไม่มากะไม่ปรือแต่หากสื่อสารกันได้อรรถรสกะ นิทานเรื่องนี้กะยังมีอีกยาวไกล คืนนั้นหากไม่เมาเสียก่อนเราจะมีแมวมอง ในการสรรหาผู้ร่วมชะตากรรมจัดงานในโอกาสต่อไปเล่า ตัวพี่และเพื่อนๆร่วมทั้งรุ่นพี่หลายคนได้ให้โอกาสในการทำงานและเป็นกำลังใจให้หลายคน )

ฯลฯ

ข้อสอง ในส่วนของการแจ้งความจำนงการเข้าร่วมกิจกรรม ดังที่แจ้งไปแล้วทางไปรษณียบัตรและทางอีเมล์ทุกท่าน ประเด็นข้อปรีกย่อยไม่มีไหรมากครับ ส่วนสำคัญกะมีสองส่วนที่ถามกันมามากคือค่าใช้จ่าย ในการลงทะเบียนกะ 300 หรือ 500 หากลงทะเบียน 500 บาทกะมีเสื้อที่ระลึก 1 ตัวครับ หากลงทะเบียน 1,000 บาทกะมีเสื้อของชมรม 2 ตัวครับ เพราะบางคนกะพาภรรยามา บางคนกะมากะสามี (ดำรงไว้ซึ่งสถาบันครอบครัวครับ) ในส่วนของเสื้อกะคืบหน้าไปพอสมควรแล้วกะถือโอกาสแจ้งน่ะครับ ให้ประสานงานมายังกระผมนายสุเชษฐ์ คงดำ หมายเลข 0864783356 E-MAIL suchethbt@hotmail.com หรือท่านประธานชมรม นายชนชาญ บุญญานุวัตร์ 0814180030 ความคืบหน้ามีดังนี้ครับ

เพื่อนคุณสุรพงษ์ คงทอง รับไปแล้ว 20 ตัว

เพื่อนคุณมณฑป ไชยบัณฑิต รับไปแล้ว 5 คัว

เพื่อนคุณประภาส ชูพูล และชิดพงษ์ พัชรดำรงกุล รับไปแล้ว 36 ตัว

เพื่อนคุณปฐมพงษ์ นุ้ยเล็ก รับไปแล้ว 5 ตัว

อาจารย์อาวุโสในแผนกฯ 5 ตัว

ที่เหลือผมเองกำลังประสานพี่ชนชาญอยู่ คาดว่าจะผลิตเสื้อราว 150 ตัวในเบื้องต้น ดังนั้นจึงขอท่านแจ้งความจำนงตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไปครับ ออ..........หากรหัสเข้าเรียนปีการศึกษา 29 ลงมาโปรดติดต่อที่กระผม เนื่องจากผมจะชำนาญช่วงล่างครับ ส่วนเหวอปร้าบนหากรหัสก่อนปี 29 กะโปรดติดต่อพี่ชนชาญน่ะครับ (ท่านประธานชำนาญช่วงบน เพื่อลดความสับสนครับ และพยายามติดต่อกันในรุ่นน่ะครับ เพราะบางทีรุ่นเดียวกันแต่เรียนคนละห้องกะให้คุยกันน่ะครับ แต่อย่างที่บอกเรื่องเสื้อไม่ใช่ประเด็นสำคัญพี่น้องทุกคนคงเข้าใจน่ะครับ แต่เสื้อกะเป็นตัวชี้วัดอย่างหนึ่ง เพราะหากมีปริมาณเสื้อ ออกไปเท่าใดกะแสดงถึงจำนวนผู้ร่วมงานมีเท่านั้น รวมทั้งคณะทำงานจะบายใจนักแล....................................) นู้ท่านประธานยังไม่โชว์ออฟที พี่กำหนันกะไม่ยังไม่ยักที พี่ดำพันนิ ยังเม๋งอยู่หิดหนึ่งวันประชุมเตรียมข้อมูลกันน่ะพี่น่ะ น้องหลายคนคอยอยู่ พี่ปองเมืองคนดีพันนิ พิเชษฐ์คนพูดน้อยแต่ต่อยหนัก ผมเห็นศักยภาพของพี่แล้วว่ามีมากครับ พี่วิทย์นักเลงเรียกพี่พันนิ พี่ท่านห้าหกคนนี้กะมาดถานแล้ว แต่น้องๆอย่าลืม งานนี้ถึงไม่ใช่ผ้าป่าแต่กะไม่อยากเทียบเคียง เพราะบางคนยังเบี้ยกะไม่ใช่เซ้อไปแจกมั่วได้ ท่านประธานบอกว่า เสื้อทำพิเศษราคาต่ำกว่า 200 บาท เที่ยวไปเซ้อแจกคน เช่น เด็กเสิร์ฟตามงานบวช งานแต่งงานพันนี้ท่านประธานไม่ขาย ดำรงไว้ซึ่งความศักดิ์สิทธิ์ อนุญาตให้เมียใส่ได้ เพราะมีรุ่นน้องมานำเสนอให้ปักไว้ในโลโก้ว่ารุ่นไหน จะได้ทักกันโถก กะแสดงถึงความก้าวหน้าในชมรมของเราว่าไม่มีวันตาย....ฮา (แต่ถ้าเราขายมั่ว ยกตัวอย่างท่านกำหนันนัย เอาไปแจกชาวบ้านวันปลูกต้นไม้ห้าธันวาพันนิ ผมน้องเค็มไปพบเขียนป้ายรุ่น 4 เข้าไปทักพี่ครับ พี่รุ่นเสหรือเปล่า เกิดมีคำตอบว่า ออ....ม๊ายกำหนันให้มาวันปลูกต้นไม้ ฟังแล้วยักหลังผีงน่ะพี่น้อง) นู้บางคนยังเสนอถึงขนาดว่าขอเป็นเจ็ดสีเลยจะได้ใส่ทุกวัน ไม่หวั่นแม้วันมามาก....................ฮา (แต่ยอดจองยังม๊ายที............ฮา ไม่ว่ากันพอดีผมยังไม่ประสานที เมื่อรับได้ทางคลื่นนี้แล้วกะถือว่าเชิญชวนน่ครับ อย่าลืมน้องบุญธรรม น้องสามารถ น้องเทพ ตั้งเป็นนายหัวสักคน คอยอยู่ เสื้อมีจำกัดน่ะ แต่อาจขยายจำนวนได้ ไม่เน้นขายหน้างาน เพราะคณะทำงานเมื่อมอบหมายแล้วจะเมาในวันงาน วันงานคือวันเสร็จงาน บันเทิงลูกเดียวครับ ท่านประธานกะขู่มาแล้วว่า หมด 150 ตัว หมดแล้วอาจหมดเลย เดียวหาเซ้อยากน่ะครับ รุ่นหนึ่งนะขลังน่ะ คนที่สั่งก่อนจะได้ใส่เค็กในงานเลย มันจะสง่างาม ถ่ายโรป บนเวทีมาดถานแค่ไหน.......................จบข่าว ให้ความสำคัญในข้อสองมากหิด ขออภัยในสายตาทุกท่านครับ

ประเด็นสุดท้าย กะเป็นภารกิจที่ประธานชมรมของเราและคณะได้เข้าพบท่านผู้ว่าราชการจังหวัดพัทลุง เพื่อมอบเงินจำนวน 10,000 บาทสมทบทุนสร้างศาลหลักเมือง มีผู้เข้าพบ เท่เห็นในรูปกะพี่ชนชาญ พี่วินัย พี่ดำ พี่สาว คนถ่ายรูปน่าจะเป็นพี่เชษฐ์ จากการประสานโดยพี่เชษฐ์ ออ...........มีเนื้อหาข่าวด้วย ผมลองหยบเข้าไปแลแล้วมีผู้เข้าชม 14 คนแลกหัวเช้า (12 คนแรกกะเลขาประภาส นำมาบอกต่อ ฮือ....แลแล้วบายใจดี มีนายแบบกะอยู่หล่อเพ้น...)ลองเข้าไปแลทางนี้ครับhttp://www.phatthalung.go.th/prd_news/prd_detail.php?prd_id=549
กะเป็นความภาคภูมิใจในภารกิจหนึ่งที่ร่วมแรงร่วมใจ ของพี่น้องชาวอิเล็กทรอนิกส์ วิทยาลัยเทคนิคพัทลุง เราเองเป็นส่วนหนึ่งของการทำบุญให้กับเมืองลุงในโอกาสนี้ครับ ขอจงรับเอาส่วนบุญในครั้งนี้เทอญ.......ออ.....ฝากท่านกรรมการฝ่ายประชาสัมพันธ์ ผมเห็นเค้าออกข่าวหัวเช้านายหนูนุ้ย สวท.พัทลุง ฟังทางเน็ตได้ม๊ายคับ เผือว่าบางท่านอีฟังจะได้บอกพักพวกเล่า ทำลิงก์มาให้กันน่ะครับ สำหรับภารกิจอื่นๆกะมีในสมองของคณะกรรมการหลายๆท่านแล้วครับ จะมานำเสนอในโอกาสต่อไป ออ.......ทุนการศึกษา จำนวน 5 ทุน ครูดอสบอกว่าแค่อีเรียบร้อยแล้ว........................................แต่คงมอบวันงานเลยครับ

ปล.ฝากโลโก้ซึ่งผ่านการพิจารณาของคนหลายคนแล้วและป้ายประชาสัมพันธ์การจัดงาน นำเรียนเพื่อประชาสัมพันธ์ให้ทราบโดยทั่วกัน และควรมิควรแล้วแต่จะคิด และกะขออภัยที่คำพูดบางคำอาจจะทำให้ฟังแล้วดุดหูไปบ้าง แต่เป้าหมายหลักคือการดำรงไว้ซึ่งความเป็นพี่น้องชาวอิเล็กทรอนิกส์ วิทยาลัยเทคนิคพัทลุงของเรา



หวัดดีครับ

เค็มครับ

สุเชษฐ์ คงดำ

โฆษกผู้ได้รับมอบหมายในการประชาสัมพันธ์จากคณะกรรมการไม่ว่าพี่สุระเชษฐ์ สุทธิกุล ประภาส ชูพูล และประธานชมรมของเรา คุณชนชาญ บุญญานุวัตร์

จดหมายบอกการเพื่อน

อิเล็กทรอนิกส์สัมพันธ์ สร้างสรรค์มิตรภาพ (ฉบับนี้ห้ามฟอร์เวร์ดไปหารหัสเอิน จะเป็นอันตรายต่อสุขภาพ)
เพื่อนที่เคารพครับ...........เพื่อนคงอ่านรายละเอียดไปพอสมควรแล้วในภารกิจที่จะต้องแจ้งเพื่อนหยามนี้ ว่ามีโครงการจัดกิจกรรมที่เค็มเองต้องแหลงว่าใหญ่พอสมควรในการรวมกลุ่มของเพื่อน พี่ และน้องๆจากสถาบันที่จบมาด้วยวุฒิประกาศนียบัตรวิชาชีพ(ปวช.)สมัยเมื่อเพื่อนเป็นบ่าวๆพกพาวุฒิประกาศนียบัตรวิชาชีพ(ปวช.)เพื่อท่องยุทธภพ ด้วยประสบการณ์อันน้อยหิดเดียว เพื่อนหยอย เพื่อนภาส และเพื่อนเราอีกหลายคนในรุ่น ได้ประสานพี่ น้องและเพื่อนๆทำให้เกิดโครงการนี้ขึ้นมา มา ณ บัดนี้ จึงมีความจำเป็นต้องอ้อนและแจ้งความประสงค์ ซึ่งทุกท่านฟังแล้วกะคงเข้าใจในวัตถุประสงค์ของการจัดงานพอสมควรแล้ว เพื่อไม่ให้เอกชัย ต้องร้องเพลงนานกะเข้าเรื่องเลยครับ เท่เขียนมาทั้งหมดนี้ไม่ได้ทวงเบี้ยแต่อย่างใดเลย แต่ใครที่ได้รับอีเมล์ลองอ่านกันแลกะ.....เป็นไปตามนั้นแหละเพื่อนเหอ......แปดเหมินจังเสียหมดเด๋ ถ้าได้หิดอุ๊ย พอทำหัวเยื่อก่อนกะยังชั่ว ได้หวางเผินมั๊งไม่เมิดแรง.....
รายนามผู้สมทบแล้ว
1ธรันต์ บุญรัตน์
2รัตชัย คงเคว็จ
3สุเชษฐ์ คงดำ
4ประภาส ชูพูล
5ชิดพงษ์ พัชรดำรงกุล
6 ศุภชัย วิมโลภาส
7 ........................ถ้าเพื่อนโยครับ
เค็มเองมีโอกาสประสานงานเพื่อนหลายคนแล้ว เอ่ยเช่อได้ไม่หมดกะขออภัยมณีเพื่อนจริงๆครับ ไม่ว่า
-เพื่อนประพันธ์ มุนี กะประสานไปแล้วเห็นว่าจะแหลงกับไอ้ท่อน ไอ้จุ๊บเอง กะแหลงกันเสียกันน่ะ เค็มโทรไปแตวาเห็นว่าของไอ้ตรันเข้าบัญชีแล้วเด๋ แต่ของคนเอินม๊ายที
-เพื่อนประธานหยอยหวางนี้กะยุ่งกับไอ้ตัวเอียด สักหิดใครเท่โร้กะโทรหาเพื่อนท่านประธานหยอยได้มั๊งกะยกมือถ่ะ ขอพี่พูล เพื่อนโอเล่ห์ เพื่อนยุทธ ชูสุดรักษ์ได้ม๊ายครับ หรือเพื่อนสันติ แห่งเมืองลุง นู้เพื่อนชัช ชัชวาลกะได้เมล์ได้มาแล้วน่ะ อยู่ในLoop แล้ว เพื่อนวิทย์ ศรีสัจจัง หลบบ้านหรือปล่าวเพื่อนครับ หรือสาวๆสวยๆที่ชอบพาสามีไปด้วยกะอย่าลืมครับ คุณยุคนธร หรือคุณทัศนีย์คนสวยแห่งเมืองระนองหยามนี้ ออ.....บ่าวเสรี เราเองไม่กล้าเรียกเช่อเล่น ถ้าอนุญาตจะเรียกในโอกาสต่อไป ไอ้ภาบอกมาแล้ว ว่าเพื่อนเช่อ บ่าวไข่ เพื่อนภาสคงโทรหาเพื่อนแล้ว ช่วยทำตัววิ่งงานนี้กันเท่ช่อง 11 เพื่อโชว์ความมาดถาน และเค็มโทรหาพี่ปอง เมืองแก้วแล้ว รับทราบในหลักการและยินดีแต่เพื่อนเสรี ช่วยนำเสนอต่ออีกหิด พี่ปองอยากได้กำหนดการพิมพ์ให้พี่เค้ากัน
-เพื่อนชาติ อภิชาตฝ่ายกฎหมายของเรากะยินดีครับ เพื่อนมาศกะใช้ได้เพ้นแหละเหวอนี้ บ่าวกุล สกุล สมหวัง หนุ่มมาลีฮวนน่า ไม่โร้ว่าปรือมั๊งต้องถามคนหลังบ้าน เห็นว่าไม่ค่อยได้อ่านเมล์ ใครเล่าจังเสียเหม็ดเรามีเพื่อนเกือบแปดสิบคน พอได้เขียนกันน่ะ เอาเป็นว่าใครมีไหรกะแหลงมาได้ยินดีรับทุกเสียงทุกสาย ออ...นึกออกคนหนึ่งเล่า ไอ้ขวัญ ปิยพันธ์ ปานยิ่ง เพื่อนครับให้หมายเลขบัญชีไปแล้วครับ ไอ้โต้งโทรไปไม่รับสาย ไม่โร้เปลี่ยนเบอร์หรือปรือ เพื่อนช่วยประสานงา......ให้กัน
-เพื่อนเหลี้ยมไอ้ภาสว่า อย่าแหลงกับมันเดียวมันแหลงเองแหละ นู้ไอ้สองเชษฐ์กัน หลังจากหลบจากกินกันคืนนั้น เท่บ้านไอ้เชษฐ์ สูนไปเลยเพื่อน หรือเมียเข้าบ้านไม่ได้ที....ไอ้ภาสกะไม่ว่าปรือ เถ้าแก่เครื่องซีล็อคกะโอนมาได้แถวสายไหมน่ะ ถ้าหาม๊ายเบี้ยกะเอารถคันที่ไม่ได้เขไปจำหนำกะคงแปลสภาพเป็นเบี้ยได้เพื่อนเหอ เห็นว่าผึ้งหลบมาเมืองลุงไม่กี่วันที บ่าวเค็มเพิ่งโร้.......
-เพื่อนเนี่ยมเค็มกะหนักใจกับมันพอสมควร (ทุกทีที่มีงาน) ไอ้เม็งว่าให้ถามไอ้นวล บ่าวกะไม่โร้อีถามปรือ แต่ไอ้ภาสมันกะบอกมาแล้วว่าให้มึงไปแหลงเอง (หมายถึงกู ไอ้เค็ม ไปแหลงเอง) ได้ยินเสียงนี้แล้วทุกเสียงทุกสายกะโทรไปหามันได้เลย
-เพื่อนจวบ ผู้พิสมัยในสายัณห์ สัญญา กะสมัครสมาชิกชมรมมาแล้ว เพื่อนถามด้วยความกระวนกระวายในการมีส่วนได้ส่วนเสีย กลัวสมัครไปแล้วจะมีผลกับการมีชีวิตโยในแต่ละวันซึ่งอาจเปลี่ยนไป เค็มกะบอกไปแล้วไม่ต้องรีบร้อนแล้ว ขอโทษกันเพื่อน แต่กะรับสมัครสมาชิกเรื่อยๆเพื่อนครับ สมัครกันน่ะยังไม่เก็บเบี้ยค่าสมาชิกในปีนี้ ค่อยเก็บปีหน้า เท่เพื่อนเปียคอมเมนต์มานั้นนำเสนอคณะกรรมการแล้ว เขาบอกว่าค่อยถามมติคืนงานวันที่ยี่สิบห้ากันยายนนี้ ว่าอีเก็บค่าบำรุงรายปีเท่าใด ไอ้เนี่ยมแจ้งมาว่าร้อยเดียวพอ เพื่อนเปียบอกสองร้อย กะรับไว้พิจารณาครับ (เพื่อนภาส ในฐานะแลขานุการ อ่านว่า แล-ขา-นุ-กาน)ฝากแจ้งมายังคุณเปีย ปากคลอง โฆษกประจำตัวเลยบอกต่อครับ
-เหวอไอ้หลวงรัตน์พันปรือมั๊ง ไอ้เณรแป้พันนี้ ไอ้ชายหนุ่ม กสท.รูปหล่อ เพื่อนเหล่านี้อีกสองสามวันคอยรับโทรศัพท์เพื่อนกัน บ่าวจะโทรไปแจกการ์ดว่ะ อย่าลืมปิด(close) โทรศัพท์กันเมื่อมีเบอร์แปลกๆโทรไป หวางนี้กูหูแค่ตายแล้วบ่าวแหลงแต่โทรศัพท์แต่ไอ้เอินยังไม่ตายทีเพื่อนเหอ..........ออ.เพื่อนตัวเอียดจริงแล้วเรียกว่าไอ้ tear เพื่อนมีเมีย เมียอีถามเอาเล่า ไตรเพื่อนเรียกพันนั้น เช่อตั้งสวยว่า ลูกอ๊อด เค็มมีประสบการณ์ตรงแล้ว หวางนี้ต้องคอยอธิบายโลกว่าไตรพ่อเช่อเค็ม ปัญหาคงแก้ไขไม่ได้แล้ว เออ....เพื่อน tear อย่าลืมพกกล้องมากัน เพื่อนจุ๊บกัน คราวที่แล้วสามารถอธิบายภาพได้ดีมาก พยายามเน้นภาพรายการค่าใช้จ่าย เช่น เหล้าแมคอาเท่อ 24 ขวดหน้าตาพันปรือ กูกะไม่เคยกินที หวางนี้หมอห้ามกินได้อัลกอฮอล์สูงสุดเทียบเท่าสปายเท่านั้นเอง ต้องถ่ายภาพว่ามี 24 ขวดจริง เป็นต้น เพราะมองการทำงานคือตรงนี้เอง ที่ทำให้ชัด ทุกอย่างกะจบ สามารถอธิบายได้ ว่าเราไม่เมาโลน อันนี้รุ่นน้องหลายคนกะฝากความเห็นมา และเป็นห่วงเป็นใยในประเด็นนี้ครับ
-ไอ้ฟองมันอยู่แต่สวน เท่กระบี่ แต่กะหน้าตาดีหวางนี้และหว่างนั้นกะไม่แตกต่างกัน ขอให้พบเพื่อนบ่อยๆจะได้แหลงทันเพื่อน....คอยเพื่อนอยู่น่ะ ไอ้ทักษ์ค่อยโทรหาสักวันสองวัน ไอ้แดงค่อยเอาสปอร์ตไปให้มันเปิดที่ถานี ไอ้ขวิดจองรถไฟแล้วยัง บอกเพื่อนตั้งหลายวันแล้วเพื่อน ไอ้ภาเลขาประจำตัวไอ้ภาส ขี้คร้านแหลงกับมันแล้ว....มองเห็นตีนกะแถมกำมากันทุกที........ฮา นู้เพื่อนกุ้ง (มนตรี)กะตั้งความหวังกับงานนี้จัง พอถึงเวลาไม่โร้ไปม๊ายแต่ด้านปัจจัยขอก็ให้บอกได้เรื่อยมาทุกรายการครับ วันก่อนขับรถผ่านเพื่อนยังโทรมาขออนุญาตผ่านทางกับเค็ม ออ....ลืมบอกเค็มได้บัตรเค็กมาใบหนึ่งเล่าเพื่อน ถ้าโถกนาย สภ.บางมะเดื่อจับ ให้บอกเป็นเพื่อนเค็มน่ะใบขับเขถ้าลืมพกมา เพราะเมียนึกว่าบัตรเอทีเอ็มกะขอนายได้น่ะ เค็มหยามนี้มีตำแหน่ง กต.ตร. ประจำโรงพัก (ไม่โร้โถกม๊าย จำเช่อย่อไม่ได้ที)แต่ถ้าพกกัญชา กะตัวใครตัวเผือก....ฮา ออ...หัวหน้าภพของเรา.......ปรือมั๊งใครโร้ช่วยเสิบที......หรือหายไปกับการกระซับพื้นที่คราวนั้นแล้ว.....
ปล.ที่แหลงมาทั้งหมด เอ่ยเช่อเพื่อนไม่หมดยังจังเสียเหม็ด เพื่อนคงไม่ว่าน่ะครับ จะแหลงถึงเพื่อนให้น้อยลงแต่จะเอาเช่อไปปรากฎในลำดับ 7 ไปเรื่อยๆจนถึงลำดับที่ 80 เมื่อครบแล้วจะหยุดเอ่ยเช่อ และพบกันที่หน้างานวันที่ 25 กันยายน 2553 นั้นคือสิ่งที่เพื่อนเราหลายคนต้องการและเค็มเองก็ต้องการเพื่อให้เป็นเช่นนั้นแล.............รอเพื่อนอยู่ครับ รอจนถึงวันที่กำหนดไว้ในอีเมล์ฉบับล่าสุด

รักเพื่อนๆทุกคนครับ
เค็ม (ไม่เท่าใด) แต่เพื่อนมาดถานเพ้น
ปฏิบัติหน้าที่โฆษกประจำตัวเลขานุการ
ชมรมอิเล็กทรอนิกส์ วท.พัทลุง (ประภาส ชูพูล)


///////////////////////////////////////////////////////////

จดหมายถึงเณรหลำ บับต่อๆมา

เรียน พี่ เพื่อนและน้องๆ ที่รักและเคารพทุกท่านครับ
ครับจดหมายฉบับนี้ก็ถือเป็นการประกาศเพื่อการขับเคลื่อน ชมรมอิเล็กทรอนิกส์ของเรา ให้ทราบโดยทั่วกัน และเหนือสิ่งอื่นใดกะยังมีปัญหาและอุปสรรคอยู่บ้างแต่กะหิดเดียวเอง แต่ด้วยกำลังใจของคณะทำงานหลายคน ทำให้ต้องตีฆ้องร้องปาว จับหัวชัวร์แล้วพูดว่า อัลโหลๆๆๆ ประกาศให้ทราบโดยกันว่า เกิดแล้วพี่น้องครับ ชมรมอิเล็กทรอนิกส์ วิทยาลัยเทคนิคพัทลุง คือสิ่งที่ใฝ่ฝันของใครหลายคน ผู้เขียนอีเมล์ฉบับนี้เป็นเพียง ผู้ประกาศเท่านั้น แต่จุดเริ่มต้นจริงๆนั้นมาจากพี่ๆน้องๆหลายคน คงไม่สามารถที่จะเอ่ยเช่อได้ทั้งหมดน่ะครับ มาวันนี้มาเพื่อประชาสัมพันธ์และดำเนินการในส่วนที่เกี่ยวข้องต่อไป ตามที่ประชุมคณะกรรมการบริหารชมรมเมื่อวันที่ 17 กรกฎาคม 2553 ที่ผ่านมามีรายละเอียดพันนี้ครับ
ข้อ1 กำหนดจัดงานวัน “อิเล็กทรอนิกส์สัมพันธ์ วิทยาลัยเทคนิคพัทลุง ประจำปี 2553” ในวันเสาร์ที่ 25 กันยายน 2553 ณ วิทยาลัยเทคนิคพัทลุง จังหวัดพัทลุง กำหนดการที่แน่นอนหลังวันที่ 21 สิงหาคม ไปแล้ว จะสื่อสารทางช่องทางนี้ถึงทุกท่านอีกทีหนึ่งครับ
ข้อ 2 คณะกรรมการบริหารชมรม มีชื่อดังต่อไปนี้
ชนชาญ บุญญานุวัตร์ ประธานชมรม
สมศักดิ์ แก้วชนะ รองประธานชมรม
วินัย ยาชะรัด รองประธานชมรม
วิจิตรา สังข์แก้ว เหรัญญิก
จรินทร์ เมืองหนู ปฏิคม
นายทะเบียน
สุรเชษฐ์ สุทธิกุล ประชาสัมพันธ์
พ.ต วิโรจน์ มุสิกเจริญ กรรมการ
สายัณห์ ไชยพัน กรรมการ
เทพสันติ แดงฤทธิ์ กรรมการ
สมปอง เมืองแก้ว กรรมการ
ชิดพงษ์ พัชรดำรงกุล กรรมการ
บุญธรรม อาทรวิริยกุล กรรมการ
ราวี คงเหล่ กรรมการ
มณฑป ไชยบัณฑิต กรรมการ
สุรพงษ์ คงทอง กรรมการ
พรชัย เสือสิงห์ กรรมการ
โอฬาร ไชยพรหม กรรมการ
ประภาส ชูพูล เลขานุการ
ข้อ 3 ที่ประชุมเมื่อวันที่ 17 กรกฎาคม ที่ผ่านมาได้วางกรอบการการดำเนินการของงานวันที่ 25 กันยายน ในเรื่องของเงินๆทองๆพันนี้ครับ
3.1 ค่าใช้จ่ายในการจัดงานประสานงานกันในแต่ละรุ่นเป็นหลัก โดยผ่านตัวแทนรุ่นที่เป็นผู้แทน ตามรายชื่อกรรมการข้างต้นครับ หากรุ่นใดไม่มีเช่อในกรรมการข้างต้น โปรดติดต่อมาทางคุณ ประภาส ชูพูล น่ะครับหรือทางกระผม สุเชษฐ์ คงดำ suchethbt@hotmail.com โดยกำหนดส่งมอบค่าใช้จ่ายในวันที่ 21 สิงหาคม 2553 นี้
3.2 งานนี้วางกรอบไว้ว่า แต่ละรุ่นมีค่าใช้จ่าย รุ่นละ 10,000 บาท หรือหากมีมากกว่านี้กะโอเค รับหมดครับ โดยรุ่นไหนที่สามารถระดมทุนได้มากกะไม่ปรือครับ แต่พันนี้ครับ หากรุ่นใดไม่สามารถรวมเพื่อนๆได้ครบตามจำนวนที่ต้องการ กะไม่ปรือ งานนี้เงินไม่ใช่อุปสรรค ขอให้ทุกท่านสบายใจได้ครับ ยกตัวอย่าง เช่น รุ่น h สามารถรวมเพื่อนๆได้สัก สิบคน อาจเก็บเงินได้สัก 5,000 บาท ทางคณะกรรมการจัดงานจะจัดเสื้อคอโปโลไว้ 10 ตัว เพื่อนำไปให้เพื่อนๆ งานนี้ที่คณะกรรมการคิดไว้ จะมีเสื้อยืดคอโปโลและเสื้อเจ๊กเก็ต แต่หากรับเป็นเสื้อเจ๊กเก็ตจะได้แค่ 5 ตัว เป็นต้น ทางคณะกรรมการคิดไว้ว่าจะไม่รับรู้ในแต่ละรุ่นว่าตัวแทนรุ่นเก็บเงินมาคนละเท่าใด ขอเป็นยอดรวมอย่างเดียวพอ รายละเอียดนี้กะใช้แนวทางคล้ายกับการจัดงานวันมุติตาจิต เมื่อปีที่แล้วครับ เพราะทางคณะกรรมการจะเชื่อมั่นในตัวแทนรุ่น แนะนำว่าควรจะสัก 500 บาทต่อคน เพราะมีเสื้อยืดที่สวยงาม 1 ตัว รายละเอียดตัวละเท่าใด ปักโลโก้ชมรมเป็นอย่างไร เซ้อที่ร้านไหน จะแจ้งให้ทราบในเร็วๆนี้ ส่วนคนที่จ่าย 1,000 บาท จะได้เสื้อเจ๊กเก็ต 1 ตัว ทางคณะกรรมการจะเน้นการประชาสัมพันธ์ในเชิงรุก แต่ที่คอนเฟริ์มแล้วกะว่าได้ 10,000 บาท แน่นอน แจ้งเพื่อทราบ ดังนี้ครับ
เพื่อนที่ปรึกษาชมรม (ขจรยศ ทองสง)
เพื่อนประธาน (ชนชาญ บุญญานุวัตร์)
เพื่อนรองประธาน (สมศักดิ์ แก้วชนะ)
เพื่อนรองประธาน (วินัย ยาชะรัด เพื่อนประชาสัมพันธ์ของชมรม สุรเชษฐ์ สุทธิกุล )
เพื่อนเลขานุการและกรรมการ (ประภาส ชูพูลและชิดพงษ์ พัชรดำรงกุล)
เพื่อนของกรรมการ จรินทร์ เมืองหนู
เพื่อนของกรรมการ (สุรพงษ์ คงทอง)
7 รุ่นนี้รับปากด้วยวาจาแล้วว่า หาได้แน่นอน (เช่อในวงเล็บคือผู้รับรอง) เท่เหลือกะเป็นรายบุคคล หรือรุ่นไหนจะแจ้งว่าพร้อมแล้วได้แน่นอน แจ้งมาทางกระผมจะนำเสนอให้ทราบต่อไปครับ แต่ละรุ่นกะพยายามหาหัวหน้าให้พบน่ะครับ ถ้าหาไม่พบจริงๆกะตั้งตัวเองเป็นหัวหน้ากะได้ หรือแจ้งมาทางกระผมเป็นรายบุคคลกะได้ ว่าตัวเองมีความประสงค์อย่างไร
3.3 ค่าใช้จ่าย ว่าจ่ายไหรเท่าใดจะแจ้งให้ทราบโดยทั่วกันในคราวต่อไปครับแต่ขอให้ตัวแทนทราบว่า ให้จ่ายตังก์แก่คณะกรรมการ ภายในวันที่ 21 สิงหาคม 2553 นี้ครับ เพื่อคณะกรรมการจะคิดคำนวณค่าใช้จ่าย ให้เสร็จ ว่าจ่ายไหรมั๊ง เช่น ค่าเสื้อ ค่าอาหาร ค่าบริหารการจัดการด้านเวที แสงสีเสียง ฯลฯ และแจ้งเพื่อทราบหากสมาชิกมาจ่ายหน้างานในวันที่ 25 กันยายน 2553 ทางคณะกรรมการจะไม่จัดเสื้อให้ในวันดังกล่าว มีแนวทางว่าอาจจัดส่งให้ทีหลัง แต่บางท่านไม่ได้มาแต่อยากได้เสื้อไว้เป็นที่ระลึกกะระบุหมายเหตุมาได้น่ะครับ ทางคณะกรรมการกะจะคุยกันอีกทีว่าเอากันอย่างไร แต่งานนี้ไม่ได้คิดว่า การขายเสื้อเพื่อไอ้ไหรสักอย่างน่ะครับ ปีนี้เป็นปีแรกๆที่เราทำงานกันหรืออาจมีการจัดมาก่อนหน้านี้แต่กะถือเป็นการต่อยอดแล้วกัน เงินไม่ใช่อุปสรรค และคิดเสียว่าเป็นการพบปะพี่น้องแล้วมีเวทีให้ตัวแทนของแต่ละท่านได้แสดงความคิดเห็น (คณะกรรมการคิดไว้แล้ว ตัวแทนของท่านแต่ละรุ่นได้ขึ้นเวทีทุกคน ) มีค่าใช้จ่ายคิดให้เสร็จก่อนการจัดงาน ทางคณะกรรมการจะสื่อสารกับท่านทางนี้ ว่าใช้จ่ายเท่าใด จ่ายไหรมั๊ง ท้ายสุดค่าใช้จ่ายที่เหลือจากการจัดงานนี้ทั้งหมดจะสมทบทเข้ารวมกับบัญชีของบัญชีงานมุติตาจิตครูครรชิต ธรรมเจริญ เมื่อวันที่ 19 กันยายน 2552 ที่ผ่านมา
ข้อ 4 ประเด็นใบสมัครสมาชิกชมรม ตอนนี้กะมาเรื่อยๆเรียงๆ อยากให้ชาวอิเล็กทรอนิกส์ทุกท่าน ได้สมัครสมาชิกทุกคนครับ ปีนี้การเรียกเก็บค่าสมาชิกยังต้องหารืออีกครั้งหนึ่งครับ เพราะระเบียบยังไม่รับรองที่ประชุมใหญ่ทีทางกระผมจะนำเสนอต่อคณะกรรมการและพิจารณาอีกทีหนึ่งครับ ที่เกี่ยวข้องและมีความสำคัญกะคือค่าสมาชิกรายปี ซึ่งมีเพื่อนเราหลายคนกะได้แสดงความคิดเห็นมาหลายคน สิทธิของสมาชิกที่ควรได้รับเป็นอย่างไร แนวทางการใช้จ่ายเงินของชมรม เช่น มีหลายท่านถามว่าจะจ่ายเงินที่เหลือจากการทำกิจกรรมเหล่านี้อย่างไร เน้นทางด้านศิษย์ปัจจุบันพวกทุนการศึกษา หรือทางด้านสังคม (งานราษฎร์และงานหลวง) ซึ่งจะต้องออกเป็นประกาศเป็นรายๆ เป็นเรื่องๆไป อันนี้คงมอบเป็นภารกิจของคณะกรรมการบริหารชมรมฯครับ
ข้อ 5 ประเด็นเพื่อนของคุณประภาส ชูพูล และเพื่อนคุณชิดพงษ์ พัชรดำรงกุล ที่อยู่สายกรุงเทพมหานครและจังหวัดใกล้เคียง ขอท่านเพื่อนทุกนาย โอนเงินเข้าบัญชีนาย ศุภชัย วิมโลภาส ธนาคาร กรุงไทย สาขา ถนนศรีนครินทร์ 061-1-650118 ประเภท ออมทรัพย์ ซึ่งได้ประสานคุณศุภชัยเรียบร้อยแล้ว แต่ขอให้โอนเงินระหว่างวันที่ 1-7 สิงหาคม 2553 นี้ บอกล่วงหน้าหลายวันหิดเพื่อเบี้ยที่หยบเมียไว้เดือนนี้หักออกเสียมั๊งน่ะเพื่อนน่ะ และเมล์มาบอกหรือโทรมาบอกเท่านี้กะลดขั้นตอนของค่าใช้จ่ายในการโอนเงินข้ามจังหวัด นายศุภชัยกะจะได้โอนมาพัทลุงในคราวเดียวกันครับ เสียค่าโอนหิดเดียวทีเดียวพอ เพราะปลายเดือนสิงหาคมนี้จะมีค่าใช้จ่ายแล้วครับ เช่น เสื้อ ค่ามัดจำแสงสีเสียง ค่าอาหารบางรายการที่จะต้องจ่าย และอื่นๆ ส่วนคนที่อยู่แค่ๆพัทลุง หรือเขตปริมณฑล ให้โอนเข้าบัญชีคุณชิดพงษ์ พัชรดำรงกุล หรือหวักมือเรียกให้กันกะได้ตามสะดวกครับและจะแจ้งให้ทราบในโอกาสต่อไป
ข้อ6 ตอนนี้ความคืบหน้าอื่นๆ กะจะมีไปรษณียบัตรถึง ว่าที่สมาชิกชมรมอิเล็กทรอนิกส์ ประมาณ หนึ่งร้อยหวาท่าน โดยเฉพาะท่านที่ได้ลงทะเบียนไว้เมื่อคราววันที่ 19 กันยายน 2553 เลขานุการประภาสลงทุนพิมพ์ด้วยมือน้อยๆของตัวเอง แทนที่จะเอามือน้อยๆนั้นในเวลาเดียวกันเอาไปใช้ทำอย่างอื่น ยังอัสส่าโทรมาถามเหลยว่า ตำบลหัวควาย สุราษฎร์ธานีมีม๊าย ไม่มีครับ มีแต่ตำบลหัวเตย อำเภอพุนพิน คาดว่าจะส่งถึงท่านหลายๆคนราวปลายเดือนนี้ครับ หรือท่านใดมีแนวทางการสื่อสารอย่างไรโปรดแจ้งมาทางผมได้น่ะครับ
ข้อ7 ท้ายสุด....สุดท้ายในช่วงนี้ กระผมเองขอขอบคุณทุกท่านในฐานะเป็นผู้รับรู้การได้มาซึ่ง การก่อกำเนิดชมรมอิเล็กทรอนิกส์ วิทยาลัยเทคนิคพัทลุง ซึ่งค่อนข้างได้มาอาจจะตะกุกตะกักไปบ้าง แต่ผมเองซึ่งไม่ได้เป็นกรรมการไอ้ไหรเลยและมีโอกาสเข้าร่วมประชุมทุกครั้ง ได้พบได้เห็นว่าเรายังมีคนอีกหลายคนที่พร้อมที่จะทำงานนี้ ได้รับกำลังใจมากมาย บางคนไม่ได้มาประชุมแต่กะยังอัสส่า โทรมาให้กำลังใจ เมล์มาสอบถาม ขอขอบคุณทุกท่านครับ เรื่องราวทั้งหมดจะเล่าให้ฟังในโอกาส หลบมาเรื่องช่องทางสื่อสารอีกหิดหนึ่งซึ่งยังหาช่องทางไม่พบที แต่มาวันนี้นั้นเราพบแล้ว คือช่องทางนี้ เราคงต้องรักษามันไว้ ดังเป็นที่ทราบกันดีว่า สังคมสมัยนี้นั้น การรวมกลุ่มกันและกันเป็นสิ่งที่สำคัญมาก มันเป็นพลังที่มีค่ามหาศาล หลายท่านคงเห็นว่าช่วงเดือนเมษายนของทุกปี ป้ายงานประชาสัมพันธ์ที่มีมากที่สุดคือการเลี้ยงรุ่น มีตั้งแต่อนุบาลถึงปริญญาโท ปริญญาเอก เป็นสิ่งบ่งบอกว่า หากเราอยู่แต่สวน เราก็จะอยู่คนเดียว (ฉ้ายตัวตรงไปเลย) แต่หากเราอยู่รวมกันหลายคน เราก็จะมีเพื่อนมีฝูง ผมเองมีความเชื่ออยู่เสมอว่า ต่อไปนี้สังคมจะมีการรวมกลุ่ม รวมกันเป็นก้อนกันในทุกองค์กร ในทุกชุมชน ด้วยเหตุผลหลายอย่าง เช่น อำนาจรัฐอ่อนแอ ทำให้คนต้องพึ่งพาพรรคพวกเพื่อนฝูง เป็นแหล่งรวมคนที่แนวคิดคล้ายกัน มีฐานความคิดที่คล้ายกัน และเราเองในฐานะที่มีความคิดทางด้านช่างจะมีคุณลักษณะพิเศษที่ไม่เหมือนใคร ว่าคนที่จบช่างถึงแม้ไม่มีโอกาสทำงานทางด้านนี้แล้วก็ตาม แต่ส่วนใหญ่แล้วจะมีคุณลักษณะพิเศษบางประการคือจะมีแนวคิดฝังใจค่อนข้างมาก ไม่เหมือนสายสามัญ (ขออนุญาตว่าเพื่อนสักหิด)ที่จบไปแล้วจะมีอาชีพที่แตกต่างกันไป แต่เราอิเล็กทรอนิกส์จะมีงานมีการทำและคล้ายคลึงกัน และเพื่อนเราหลายคนกะมีความภาคภูมิใจที่จบจากสถาบันแห่งนี้ครับ หลายคนเข้ามาเรียนเพราะเหตุผลต่างๆนาๆ อาจไม่เป็นตัวของตัวเองไปบ้าง แต่ท้ายสุดกะหาตัวเองเจอ เป็นในสิ่งที่ตัวเองต้องการจะเป็น หลังจากมีโอกาสรับรู้ในภารกิจชมรม มีข้อมูลข่าวสารว่า เพื่อน พี่ และน้องๆหลายคน ไปประกอบอาชีพแตกต่างกันไป แต่กะเกินครึ่งประกอบอาชีพที่ร่ำเรียนมา ลองแลถ่ะครับการรวมกลุ่มสำคัญขนาดไหน ขนาดโทรศัพท์กะเหวอเดียวกันโทรฟรี 24 ชั่วโมง แต่ต่างค่ายต่างพรรคกะโทรติดยากอีตาย แถมเสียเบี้ยแพง อันนี้บ่งบอกน่ะครับว่า บางครั้งบางคราวที่ทำให้เรามารวมกันกันนั้น สถานการณ์น่ะมันบังคับให้เราต้องมารวมกัน แม้กระทั่งเทคโนโลยี่ นี้ 3G กะกำลังอีมา สันนิษฐานไว้ก่อนเลยว่า ไม่เหมาะกับเพศชายแน่ เสียงเค้าว่าโทรแล้วจะเห็นหน้ากันและกัน ต่อไปเราจะหยบเมียกันได้อย่างไร...........รมว.ไอซีทีกับ รมว.การคลัง ทำไมไม่ทำประชาพิจารณ์ก่อนว่าเค้ามีความต้องการอย่างไร.....................ฮา......... มาน่ะครับ มาพบกัน มาคุยกัน ตอนมาอาจไม่รู้จักใคร คิดว่ามาแต่สวน มาคนเดียว ชวนเมียมากะได้ แต่อย่างน้อย ครูดอส ครูชาติ ครูชัยณรงค์ ครูเจี๊ยบ มาคอยพบพี่ พบเพื่อน พบน้อง ในวันดังกล่าว วันที่ 25 กันยายน 2553 นี้แน่นอน ณ วิทยาลัยเทคนิคพัทลุงแห่งนี้“”””””””””””””””สวัสดีครับ.

อิเล็กทรอนิกส์สัมพันธ์ ปี 2553

เสแยกช่องโก.........................................เมืองลุง (หนำข้างร้าน........บ้านช้าง อะหลั่ยยนต์)
เรียน ผู้รับอีเมล์ ฉบับนี้ทุกท่านครับ
ครับก็สวัสดีทุกท่านครับ อีเมล์ฉบับนี้สื่อสารถึงหลายๆท่าน บางคนกะโร้จักกัน บางคนกะไม่โร้จักกัน พันนี้น่ะครับ ผมเองและเพื่อนผองน้องพี่หลายๆท่านได้ร่วมกันก่อตั้งชมรมอิเล็กทรอนิกส์ วิทยาลัยเทคนิคพัทลุง ณ ขณะนี้ก็ถือว่าได้เข้าสู่กระบวนการในการหาสมาชิกแล้วน่ะครับ การเดินทางของการตั้งชมรมนั้นมันอาจเดินทางช้าสักหิดกะถือว่าเป็นนิมิตรหมายอันดีน่ะครับ ครับก็ตามหัวข้อด้านบนน่ะครับ เสแยกช่องโก................................. เมืองลุง เป็นเช่อเรื่องที่ตั้งขึ้นตามสถานเท่ในการกำหนดหัวข้อการประชุม เพื่อที่จะกำหนดการประชุมใหญ่ของสมาชิกชมรมฯต่อไปในอนาคตครับ เชิญติดตามต่อไปดังนี้แล...........................................................

วันอาทิตย์ ที่ 12 กรกฎาคม 2553 เวลา 16.35 น. สมาชิกมาพร้อมกัน 3 คน ประกอบด้วย
1 ชิดพงษ์ พัชรดำรงกุล
2 ประภาส ชูพูล
3 สุเชษฐ์ คงดำ
หลังจากนั้นราว 15 นาที นายสุเชษฐ์ คงดำ ติดต่อ อ.ทศพล กลิ่นศรีสุข หน.แผนกอิเล็กทรอนิกส์ วท.พัทลุง ต่อไปนี้คือการสนทนา
นายสุเชษฐ์ สอบถามว่า ครูดอส ว่างไหมครับ
คุณครูตอบว่า ว่าง พันปรือมั๊ง
นายสุเชษฐ์ พูดว่า ครูครับ ผมมีเรื่องปรึกษาหารือ เรื่องการดำเนินการชมรมของแผนกครับ
คุณครูตอบว่า โคเอ เดี๋ยวครูจะไป พร้อมด้วย นายจรินทร์ เมืองหนู
นับจากนั้น เป็นต้นมา นี้คือเรื่องราวที่พูดคุยกันในวงสนทนาจำนวน 5 คน และประสานงานทางโทรศัพท์กับคณะทำงาน เช่น พี่ขจรยศ ทองสง ท่านประธานชนชาญ คุณประภาส เพชรคง เพื่อเป็นที่มาของการกำหนดหัวข้อการประชุมของคณะกรรมการบริหารชมรมในวันเสาร์ที่ 17 กรกฎาคม 2553 นี้
..............................................................................................................................................................................


ระเบียบวาระการประชุมของคณะกรรมการบริหารชมรม อิเล็กทรอนิกส์ วิทยาลัยเทคนิคพัทลุง
สถานที่ ประชุม ห้อง 1631 อาคารแผนกอิเล็กทรอนิกส์ วท.พัทลุง
เวลา 15.30 น. วันที่ 17 กรกฎาคม 2553
“”””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””
ระเบียบวาระที่ 1 เรื่องประธานแหลงให้เท่ประชุมฟัง
1.1 การกำเนิดชมรมอิเล็กทรอนิกส์ วท.พัทลุง เมื่อวันที่ 12 เมษายน 2553 (ผู้นำเสนอ ประธานชมรม (ชนชาญ บุญญานุวัตร์ ) และ เลขานุการชมรม (นายประภาส ชูพูล))
ในวาระนี้ประธานจะแจ้งให้กับผู้เข้าประชุมทุกท่านให้ทราบที่มาที่ไปของการกำเนิดชมรม เพราะเหวอที่มาประชุมในวันนั้นกะยังไม่โร้มาก่อนกะหลายคน
ระเบียบวาระที่ 2 เรื่องเสนอเพื่อพิจารณา
2.1 ขอความเห็นชอบ(ร่าง)ข้อบังคับชมรมอิเล็กทรอนิกส์ วท.พัทลุง (นายสุเชษฐ์ คงดำ)
ในวาระนี้ จะพูดคุยเรื่องการก่อตั้งเพื่อให้มีมาตรฐานสักหิด เช่น กติกาต่างๆ คณะกรรมการประกอบด้วยกี่คน ค่าบำรุงรายปีเท่าใด (จะนำสนอ สมาชิกสามัญ คนละ100 บาทต่อปีและมีประเภทวิสามัญ ค่าสมาชิกคนละ 50 บาทต่อปี) การประชุมใหญ่ที่ถูกต้องเป็นอย่างไร จุดประสงค์หลักในการก่อตั้งชมรมเพื่อไหร และไม่อิงกระแสนิยมเรื่องความเปลี่ยนแปลง การสรรหาสมาชิกเน้นรากหญ้า คือทุกคนมีสิทธิเท่าเทียมกันทางความคิด ไม่ใส่หมวก หรือตำแหน่งมาใช้ประโยชน์ส่วนตัว เพราะความรู้ในการสมัคร คือ เราเรียนแค่ ปวช.หรือ ปวส.เท่านั้น เราอาจมีแผนกค้นหาเพื่อนๆที่หาตัวยาก เพื่อให้ได้มาซึ่งสมาชิกที่พร้อมทำงานและมีจิตสาธารณะ ใช้เวลาสัก 15 นาที
2.2 การประชุมใหญ่ สามัญประจำปี พ.ศ. 2553 ของสมาชิกชมรมอิเล็กทรอนิกส์ วท.พัทลุง (นายชิดพงษ์ พัชรดำรงกุล)
ในวาระนี้คุณชิดพงษ์ พัชรดำรงกุล จะนำเสนอในการจัดประชุมใหญ่สามัญประจำปี ของสมาชิกชมรม ซึ่งให้เป็นไปตามระเบียบของชมรม คือจะต้องเชิญสมาชิกทุกคนมาประชุมโดยพร้อมเพรียงกัน อย่างน้อยปีละหนึ่งครั้ง แหลงแบบตรงๆคือต้องจัดงานปีละอย่างน้อยหนึ่งครั้ง ถึงจะถูกต้อง โดยครูดอสและคุณจรินทร์ เมืองหนู ซึ่งเป็นครูอยู่ในแผนก และเป็นศิษย์เก่าแผนกเราด้วย ได้ให้ความเห็นกันมากมาย แต่จบลงว่า จะจัดงานในวันเสาร์ที่ 25 กันยายน 2553 ชื่องานว่า “อิเล็กทรอนิกส์สัมพันธ์ วิทยาลัยเทคนิคพัทลุง ประจำปี 2553” ซึ่งเป็นหลังเทศกาลเดือนสิบเพียงหนึ่งวัน (วันสารทเดือนสิบปีนี้ตรงกับวันที่ 24 กันยายน 2553 อันนี้เป็นเพียงข้อเสนอเพียงคน 5 คน จะยังไรก็แล้วแต่ได้มีการประสานทางประธานก็โอเค ประสานทางพี่ขจรยศ ทองสง กะโอเค ประสานทางคุณมณฑป ไชยบัณฑิต กะโอเค ประสานทางคุณสามารถ เอียดคงกะโอเค คือแหลงแล้วกะไม่มีใครขัด เมื่อทุกอย่างชัดจะประกาศรายการหนูนุ้ยคุ้ยข่าวได้ต้องหลังวันที่สิบเจ็ดไปแล้วครับ และขึ้นอยู่กับที่ประชุมเป็นหลัก ประเด็นนี้ใครมีประเด็นไหรกะแสดงความคิดเห็นมาได้น่ะครับ ไม่ปิดกั้นข้อมูลข่าวสารใดๆทั้งสิ้น)
2.3 แนวทางการหาสมาชิกชมรมอิเล็กทรอนิกส์ วท.พัทลุง (ประภาส ชูพูล)
ในวาระนี้คุณประภาส จะแจ้งแนวทางในการหาสมาชิกชมรมและกุศโลบายต่างๆ และคุณสุเชษฐ์ จะต้องเตรียมเอกสารดังนี้
1 ใบสมัคร
2 ตรายาง
3 แบบฟอร์มการประชาสัมพันธ์จัดงาน
2.4 แนวทางการจัดงานในวันที่ 25 กันยายน 2553 (หากวาระที่ 2.3 ผ่านการพิจารณา)
ในวาระนี้จะพิจารณาว่ามีแนวทางอย่างไร คุณประภาส จะนำเสนอ การจัดงานเทียบเคียงในการจัดงานมุทิตาจิต ครูครรชิต ธรรมเจริญ เป็นหลัก สำหรับสถานที่จะขอใช้วิทยาลัยเทคนิคพัทลุง แต่ต้องชี้แจงวัตถุประสงค์ให้ได้ อันนี้เป็นประเด็นสำคัญมากในการนำเสนอ และเป้าหมายของเราชาวอิเล็กจะประสานกันอย่างไร แต่วางไว้งานนี้ต้องใช้เงินไม่น้อยกว่า 60.000 บาท กะคงนำเสนอว่าจะใช้วิธีการเก็บเงินโดยคนที่มางานนี้ต้องสมัครสมาชิกชมรมกัน รายหัวคนละ 500 บาท สิ่งที่ติดปลายนวมคือการได้เป็นสมาชิกหนึ่งปี และ ได้เสื้อโลโก้ชทรม คอโปโลหนึ่งตัว (หากใครสมทบ 1000 บาทกะได้เสื้อสองตัว คนที่ไม่ได้มางานแต่มีจิตที่จะสมทบกะได้เสื้อหนึ่งตัวกันแต่ไม่ได้มีโอกาสพบเพื่อน และรับประทานอาหารร่วมกันในวันดังกล่าว เท่านี้งานกะไม่ขาดทุนกรรมการกะไม่โถกย่าง และเท่เหลือสมทบรวมกับงานเมื่อวันที่ 19 กันยายน 2552 ซึ่งยังไม่จ่ายไหรสักบาทที มีเงินราว 64,080 บาท) การมอบหมายภารกิจ กะมีประมาณนี้

นิทรรศการ DNA ชาวอิเล็กทรอนิกส์ - มอบภารกิจให้กับ คุณชิดพงษ์
งานประชาสัมพันธ์ - มอบภารกิจคุณประภาส
งานการเงิน /คนเก็บเบี้ย - มอบภารกิจ คุณวิจิตรา สังข์แก้ว
งานสถานที่ -มอบภารกิจคุณจรินทร์ เมืองหนู
งานรักษาความปลอดภัย
งานแสงสีเสียง -มอบคุณมณฑป ไชยบัณฑิต
งานอาหารการกินและเครื่องดื่มอัลกอฮอล์ -มอบคุณบุญศิริ จงบุรี
งานลงทะเบียน/ต้อนรับ
งานประสานแขกผู้มีเกียรติ
งานพิธีการ
งานสันทนาการ
งานเสื้อประชุม (แจกอย่างเร็ว เพื่อประชาสัมพันธ์งาน) -มอบอาสาสมัคร
ฯลฯ
ระเบียบวาระที่ 3 เรื่องอื่นๆ
3.1 เงินที่เหลือจ่าย ณ วันที่ 19 กันยายน 2552 จำนวน 64,080 บาท
ในวาระนี้คุณประภาส จะนำเสนอให้มีการจ่ายเงินจำนวน 2 รายการ เพื่อเป็นการโหมโรงในภารกิจของชมรมเป็นหัวเยื่อไว้สักหิดก่อน เป็นเงิน 20,000 บาท คือสมทบทุนสร้างศาลหลักเมืองพัทลุง เป็นเงิน 10,000 บาท และให้ทุนการศึกษาแก่ศิษย์ปัจจุบัน จำนวน 5 ทุน ๆ 2000 บาท เป็นเงิน 10,000 บาท สองรายการนี้ประธานจะได้มอบกับผู้ว่าเพื่อการขับเคลื่อนและประชาสัมพันธ์รายการหนูนุ้ยคุ้ยข่าวหัวเช้าได้ รายการที่สองครูดอส รับผิดชอบจะนำเสนอรายเช่อ เพื่อพิจารณาในวันเสาร์นี้ ผลเป็นอย่างไรจะแจ้งให้ทราบในโอกาสต่อไปครับ แต่ข่าวแว่วมาว่า คุณประภาส LOBBY เสร็จแล้ว คณะทำงานร่างระเบียบวาระการประชุมกะโอเค ประธานชนชาญกะโอเค พี่วิทย์กะโอเค น้องต้นกะโอเค ฯลฯแต่เท่เหลือจากนั้นสามารถรวมพลังกันคัดค้านได้..........ฮา ครับยินดีน่ะครับ ในภารกิจทุกอย่างเรามีประชาธิปไตยอยู่แล้ว ขอท่านโปรดแสดงความคิดเห็นมาได้เลยครับ คณะทำงานเคยแอบฝันน่ะครับ ฝันไกลถึง มหาลัยฮาร์วาร์ด ที่เป็นมหาลัยทอปเท็นของโลก เป็นเพียงมหาลัยเอกชน แต่เจริญเติบโตได้เพราะศิษย์ที่ร่วมกันสมทบ และมีการบริหารจัดการที่ดีเยี่ยม ปัจจุบันมีดอกเบี้ยใช้จ่ายปีละเป็นพันล้าน แต่เราเทียบเคียงสักพันบาทกะพอ นี้เป็นเพียงแนวคิดขั้นปฐมภูมิส่วนจะแปลเป็นทุติยภูมิต้องใช้เวลา แต่คงจะไม่เอา อาร์ (RESISTER) 2 ตัวมาขนานกันน่ะครับ จะทำให้เรามีค่าน้อยลง เอามาอนุกรมกันดีหวา
3.2 แนวทางการสมทบทุนเข้าบัญชีเดียวกัน
ในวาระนี้จะนำเสนอเรื่องการใช้เงินอย่างถูกต้องและโปร่งใส เพราะมนุษย์ในปัจจุบันมีเรื่องราวในความไม่เข้าใจกันและกันกะไม่กี่เรื่อง เช่น อำนาจ เงิน และเพศตรงข้าม คิดว่าคงไม่มีปัญหา ว่าที่สมาชิกชมรมทุกท่านที่จะนำเสนอกะยินดีน่ะครับ วาระนี้คุณประภาส จะนำเสนอ


หมายเหตุ

วันประชุมไม่มีอัลกอฮอล์ และกินกาแฟ ที่หิ้วไปเอง ประชุมห้องแอร์ขอบคุณคุณครูดอส น้องจรินทร์ (บก) ที่อนุญาตใช้สถานที่ และที่ตอบรับเพิ่มเติมมาประชุมแน่นอน กะคุณน้องสามารถ คุณน้องมณฑป น้องศุภชัย และท่านอื่นๆที่ได้รับอีเมล์ฉบับนี้ทุกท่านครับ พบกันวันเสาร์นี้น่ะครับ เวลาเหลกเที่ยงไปพอสมควร รอคอยจนหวันตกดิน เพื่อเพื่อน เพื่อพี่น้องชาวอิเล็กทรอนิกส์ทุกท่าน ดื่มด่ำกับการประชุมจนถึงเวลา 24.25 น. คุณจรินทร์ ไม่สามารถประคองตัวเองได้แล้ว เริ่มลักเสื้อและไม่ให้ใครกลับบ้าน สุเชษฐ์ เมียโทรมาให้เซ้อข้าวต้มไปฝากกันกำหนดกินให้ได้ก่อนแลบอลโลกนัดชิง ตามประกาศของ พรก.ฉุกเฉิน พ.ศ. 2553 คุณชิดพงษ์ ดูแลลูกที่เพิ่งเกิดเมื่อวันที่ 24 มิถุนายน ที่ผ่านมา คุณประภาส ไม่มีอาการแต่จุดยาสูบยี่ห้อสายฝน ที่ครูดอสดูดผิดข้าง มันจุดที่ท้าย แทนที่จะจุดที่มียา บ่งบอกถึงความเมา ทำให้ต้องมีการลงโทษ คุณชิดพงษ์ถ่ายรูปไว้แล้ว ครูดอสมีอาการหวักมือแขกที่เดินผ่านไปมาโร้จักมั๊ง ไม่โร้จักมั๊ง ทำให้การประชุมไม่สามารถควบคุมได้ นับขวดเบียร์กะไม่โถกแต่คิดว่า เกิน 15 ขวด ยังเหลือเหลยราว 8 ขวดที่ไม่เปิดที เหล้ากินไป 1 ขวดใหญ่ แต่ครูดอสกะสรุปและกล่าวปิดประชุมได้กินใจมาก ที่กินเหล้า กินเบียร์ไปก่อนหน้านี้ สูญหายและมลายสิ้น ดังนี้ครับ
1 ศิษย์รักทำถูกแล้ว อาจเสียเวลาไปบ้าง แต่คุณครูเชื่อมั่นในสิ่งที่ลูกศิษย์ทำ และขอให้กำลังใจคนที่ไม่ได้มาด้วยฝากถึงลูกศิษย์ทุกคน ไม่ว่ารุ่นพี่รุ่นน้อง จงรักและปรองดองกันเพื่อชาติของเรา
2 ช่วยประชาสัมพันธ์ชมรมด้วย และคนที่มีจิตใจแบบกลุ่มของเธอคงมีมากมายแต่ยังหากันไม่เจอ และขอพวกเธอจงเป็นศูนย์กลางในการทำงานตรงนี้ให้สำเร็จและเสร็จตามวัตถุประสงค์ที่วางไว้ทุกประการ
3 ขอให้เธอและเพื่อนๆมีความสุขกับการทำงาน ครูขอเป็นกำลังใจให้และอยากเห็นแผนกอิเล็กทรอนิกส์ ที่เรารักเป็นส่วนหนึ่งของสังคมที่ดีของชาติในภาคหน้า และเป็นองคาพยพ เป็นส่วนหนึ่งของสังคมที่เป็นประโยชน์ต่อมวลมนุษยชาติ (ข้างหลังบ่าวเติมเอง.......ฮาๆๆๆๆๆ)
พบกันน่ะครับ..................


ด้วยจิตคารวะทุกท่าน

ลงชื่อ.......(สุเชษฐ์ คงดำ).............ผู้จดรายงานการประชุม

ประสานงาน โดย
นายประภาส ชูพูล 08-6488-1755
นายสุเชษฐ์ คงดำ 08-6478-3356
จบข่าว.............................